Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia konsolidowały wokół istotnego poziomu 2000 pkt, nie oddalając się zbytnio od niego. Nie rozstrzygnęło to jednak ostatecznie pytania o to, czy dojdzie do wybicia kursu w górę z szerszego obszaru długotrwałego ruchu bocznego (kształtowanego między 1880+ a ok. 2020).

Można powiedzieć, że w piątek – kolejny już dzień z rzędu – rynek konsolidował w obrębie i w bezpośredniej bliskości strefy oporu na interwale dziennym: 1990-2000+. Bykom udało się ponownie – tak, jak w czwartek – obronić przed nadmiernym oddaleniem się kursu od tej strefy.

Tak więc byki utrzymały inicjatywę i nadal mogą próbować zaatakować opór intradayowy w okolicy 2020 wzmocniony przez linię szyi dużej formacji podwójnego dna na interwale dziennym i zmierzać w kierunku 2080-90+. Po drodze w rejonie 2050 można sytuować punkt D potencjalnej formacji pro spadkowej XABCD typu Gartley.

Tak się składa jednak, że wspomniany wyżej opór na interwale dziennym (1990-2000+) wzmocniony jest przez medianę dużej flagi pro spadkowej (ozn. kolor ciemnoniebieski) na D1 (o zasięgu w okolicy 1810-20), co utrudnia zadanie popytowi. Bez wybicia w górę tej mediany nadal może zagrażać bykom ruch w kierunku 1880+ i niżej. Taki korzystny dla podaży scenariusz musiałby się zacząć od wybicia w dół strefy 1960–70.

Dużo może nadal zależeć od korelacji z Zachodem. Kontrakty na DAX po ustanowieniu kilkakrotnie rekordu wszech czasów w minionym tygodniu próbowały się nieco mocniej cofnąć. Jeśli ten proces będzie kontynuowany w następnym tygodniu, to niewykluczone, iż nasze kontrakty ruszą znowu w stronę 1960-70. Poniżej znajduje się zapora popytowa 1920-30+.

Traderzy współpracujący z autorem artykułu – w ramach programu mentoringowego – w czasie piątkowej sesji próbowali grać najpierw na spadki, a potem na wzrosty. Rynek jednak w trakcie naszego zagrania na spadki nie zszedł zbyt głęboko.

Lepszy okazał się drugi trade. Był to „wydłużony” skalp na L, wzięty na „cofce” do wybitego wcześniej poziomu 1996- 98. Celem podstawowym skalpa było ok. 2004, a celami wydłużenia go: 2009-10 i 2017-20/21. Finalnie rynek dotarł do 2014.

W momencie, gdy schodzili niżej i zaczęli naciskać na małe OB na 2006, sugerowałem żeby pozostałą część longa albo zamknąć, albo jeszcze bardziej zmniejszyć wielkość pozycji na wzrosty. Okazało się to słuszne, gdyż na tym etapie kontrakty pozostały w konsolidacji pod 2009-10 i w końcu cofnęły się mocniej w stronę 1999 (dolnej bandy wsparcia 1999- 2004).  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!