Kontrakty terminowe na WIG20 na poniedziałek-wtorek, 01.02-02.02.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia kilkakrotnie zmieniały diametralnie kierunek ruchu. Szczególnie czwartkowe notowania charakteryzowały się wybitnie mocną zmiennością. Przewagę mają nadal Niedźwiedzie, ale rynek próbuje mocniej odreagować.

W czasie czwartkowej mocno wzrostowej sesji – po odbiciu w górę od wielokrotnie wcześniej wskazywanej w moich artykułach strefy wsparcia 1860+-80+ (zniesienie 38,2% fali wzrostowej rozpoczętej w październiku i szczyty z lata ubiegłego roku) – doszło do  podejścia kursu pod strefę 1990-2000+, która stanowi jeden z oporów na interwale dziennym.

Pod koniec czwartkowej sesji tak opisywałem sytuację rynkową w ramach programu mentoringowego, kierując swoje uwagi przede wszystkim do graczy swingowych:

„Obecnie można brać pod uwagę cofnięcie spod 1990-2000+, nawet do 1920-30+, a później powtórny atak na 1990-2000+ i próbę podejścia pod 2030-40, bądź też podejście od razu wyżej do 2030-40 i pokonanie po drodze 1990-2000+. Generalnie przyjmujemy wstępnie, że rynek próbuje tym samym wykonać ‚łącznik’ między pierwszą falą spadkową, która skończyła się dzisiaj, a ewentualną kolejną.”

W piątek rzeczywiście kurs na chwilę zszedł do 1920-30+, a potem powstała konsolidacja, która może ostatecznie zostać ponownie wybita na północ. Tym samym faktycznie może nastąpić ponowny atak na strefę 1990-2000+ i ewentualna próba podejścia pod 2030–40.

Nadal – w ramach naszego roboczego założenia – mamy obecnie do czynienia z tworzeniem korekty/ łącznika między pierwszą falą spadków korekcyjnych, która miała miejsce w ostatnich ponad dwóch tygodniach, a ewentualnie następną falą, która mogłaby zejść do 1850-60+, a nawet niżej, do ok. 1800 lub 1720-30. W pierwszym z tu wymienionych rejonów wsparcia znajduje się dodatkowo zniesienie 38,2% całego wzrostu zainicjowanego w końcówce października, w drugim – zniesienie 50%, a w trzecim – zniesienie 61,8%.Mniej prawdopodobny wydaje się aktualnie powrót do wzrostów i ruch w kierunku 2100+ oraz realizacja układu pro wzrostowego 121 na interwale dziennym, ale gdyby Zachód odstąpił od pogłębiania swojej korekty spadkowej na rzecz dynamicznych zwyżek, to i u nas moglibyśmy spodziewać się zwrotu wydarzeń rynkowych. Tyle że na razie się na to nie zanosi.

Warto jednak w tym ostatnim kontekście zauważyć, że na interwale godzinowym na wykresie naszych kontraktów możliwa jest interpretacja, zgodnie z którą tworzy się formacja odwróconej głowy z ramionami, próbująca odwrócić trend spadkowy. Formacja ta ma jednak na razie jedynie charakter potencjalny.

Swoją drogą przyspieszenie i zdynamizowanie spadków na Zachodzie mogłoby z kolei spowodować, iż wybicie w górę 1990-200+ i podchodzenie pod 2030-40 stanęłoby pod poważnym znakiem zapytania. Ów „łącznik” wspomniany wyżej musiałby zaś wtedy przybrać inna formę.

Czwartkowa sesja mogła być odebrana przez graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego jako jedna z najciekawszych w ostatnim czasie. Ruchy były nie tylko długie, ale i wykonywane przez rynek w obie strony.

Głównym problemem była konieczność podziału zagrań na poszczególne mini etapy. Nie można było powiem od razu założyć, że dojdzie do bardzo energicznego swingu wzrostowego.Zaczęliśmy jednak od zagrania na S z dwoma celami: 1900-06 i 1885-90. Późniejsze zagranie na wzrosty – po wybiciu małego OB na „cofce” do niego (do 1906-08) – też okazało się sensowne, a cel w rejonie 1921-23+27 (zniesienie 38,2%) został w miarę szybko i precyzyjnie wypełniony.

Kolejne zagranie kontynuacyjne na L, w stronę 1953 (zniesienie 61,8% i większe OB) również wypadło dobrze. W końcu zagraliśmy dwa skalpy – niejako w formie “dogrywki” (pierwszy w stronę 1963-65 z wydłużeniem do 1969-71 i ewentualnie 1977-81, a drugi po wybiciu 1977-81 do 1987-93). Także zostały pozytywnie rozstrzygnięte.

Oczywiście, jeśli ktoś nie był non stop przy komputerze, to trudno było to wszystko rozegrać, ale jeśli przynajmniej część zagrań się zrealizowało, to już samo to mogło przynieść satysfakcję.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 na środę-piątek, 27.01-29.01.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia najpierw zeszły – zgodnie z wiodącym założeniem z poprzedniego artykułu – w okolice 1920, a potem się stamtąd mocniej odbiły. Obecnie rynek może próbować wybić strefę oporu 1990-2000+ i zmierzać do 2030-40, ażeby tam zdecydować, czy będzie próbować powrócić na dobre do wzrostów, czy jednak finalnie dojdzie do pogłębienia korekty spadkowej.

W niedzielę pisaliśmy: „Obecnie można się spodziewać – w myśl tego konceptu – ostatniej fali (spadkowej) w ramach formacji klina zniżkującego na interwale godzinowym, która to fala może dotrzeć do rejonu 1921- 23. Tam znajduje się wsparcie intra oraz – przede wszystkim – równość dużych korekt na interwale dziennym. Stamtąd też mogłoby dojść do mocniejszego odbicia i próby powrotu do wzrostów.” Tak faktycznie sprawy się potoczyły.

Wtorkowe wybicie w górę strefy oporu 1960-70 i klina zniżkującego na H1 oznaczało przejęcie inicjatywy przez byki. Zdołały one dotrzeć do kolejnej strefy oporu w rejonie 1990-2000+.

Obecnie pojawia się spora szansa, że kurs kontraktów wybije również w górę ten opór i zmierzy się finalnie z zaporą podażową w okolicy 2030-40. Dopiero wybicie tej bariery w górę mogłoby zaowocować powrotem do wzrostów.

Przypominam, że wzrosty zostały zainicjowane w nieprzypadkowym miejscu: nad poziomem 1920, gdzie występuje równość dużych korekt na interwale dziennym. W sytuacji, kiedy szczególnie we wtorek doszło do znacznego zaktywizowania popytu nad tym poziomem, można mówić także o „odpaleniu” dużej formacji 121 na wspomnianym wyżej interwale.

Formacja ta ma notabene bardzo wysoko położony zasięg, w okolicach 2160. Ostatnie maksima zostały wyznaczone w rejonie oporu 2080+- 90+. Dodajmy, że na poziomie 2140 możemy mówić o równości dużych fal wzrostowych na interwale dziennym.

Jeśli jednak byki nie poradzą sobie ze strefą 1990-2000+ lub z 2030-40, to wróci temat ewentualnego pogłębienia korekty, która trwa już od ponad dwóch tygodni, w kierunku strefy 1860+- 80+. Tam znajduje się zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w końcówce października ubiegłego roku oraz strefa szczytów z lata ubiegłego roku.

Wtorkowa sesja mogła być odebrana pozytywnie przez graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego, głównie ze względu na dwa zagrania. Obydwa były zagraniami na wzrosty, ale miały zupełnie różny charakter i miały miejsce o zupełnie różnych porach.

Pierwsze z nich – na samym początku sesji – to trade znad 1934-35 w stronę 1944-45 i 1955 +56-59. W tym wypadku sztuką była sztuka cierpliwości. Należało bowiem bardzo długo czekać na zaliczenie przez rynek drugiego celu, a w międzyczasie byki dawały dowody niekoniecznie zbyt dużej siły, mówiąc delikatnie.

Drugie zagranie z kolei miało miejsce w samej końcówce sesji (znad 1969-71 w stronę 1977-81 i 1987-93). Charakteryzowało się bardzo dużym tempem pokonywania przez byki kolejnych poziomów cenowych, szczególnie w drugiej fazie tego zagrania.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

JSW: Mocne wybicie w górę, ale nie wszystko wygląda tak różowo

Po wybiciu w górę na JSW oporu w okolicy 28,00 i cofnięciu kursu spod 37,00+ rynek broni się na równości korekt na interwale dziennym, w rejonie 31,00, jednocześnie wykorzystując wsparcie wynikające z połowy dużego białego korpusu dziennego z 18 stycznia.

Jeśli Byki będą skutecznie bronić tego wsparcia, to mogą jednocześnie próbować tworzyć formację chorągiewki lub flagi pro wzrostowej i iść jeszcze wyżej na północ. Ciekawe miejsca oporu to zniesienie zewnętrzne Fibo 161,8% wcześniejszej dużej korekty spadkowej z okresu: wrzesień –październik (w rejonie 39,50), a szczególnie okolica poziomu 42,00.

Tuż nad tym ostatnim poziomem znajduje się opór, a jednocześnie w tym samym prawie miejscu wypada zasięg formacji odwróconej głowy z ramionami na interwale dziennym, której budowa ruszyła właśnie we wspomnianym wyżej okresie.Została ona wybita (jej linia szyi) razem z oporem w okolicy 28,00.

Jeśli rynek nie utrzyma jednak wsparcia w okolicy 31,00,to może dojść do ruchu najpierw w kierunku 28,00 (bo tam mamy do czynienia z wybitym ostatnio oporem, a obecnie wsparciem powstałym na zasadzie zmiany biegunów, oraz z minimami dużego białego korpusu z 18 stycznia), a na dłuższą metę nawet do ok. 22,00, bo tam wypada równość dużych korekt na interwale dziennym.

Trzeba zwrócić przy tym uwagę, że świece szczytowe na interwale dziennym nie sprzyjają za bardzo Bykom, choć samo wybicie w górę – oczywiście tak. Poza tym rynek dotarł do oporu wynikającego z równości ostatnich dwóch głównych fal wzrostowych na wspominanym wyżej interwale.

Kontrakty terminowe na WIG20 na poniedziałek-wtorek, 25.01-26.01.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia kontynuowały korektę spadkową, schodząc do strefy 1920-30+, którą wskazywaliśmy od dwóch tygodni jako możliwy cel dla korekcyjnych zniżek. Obecnie główny dylemat dotyczy tego, czy do mocniejszego odbicia dojdzie w okolicy 1920, czy też nastąpi ruch w kierunku 1860+-80+.

Piątkowa sesja potwierdziła hipotezę, którą przedstawiałem w czwartkowym podsumowaniu dla graczy swingowych w ramach programu mentoringowego. Mówiła ona o tworzeniu się klina zniżkującego (ozn. kolor czarny) na interwale godzinowym. I o tym, że taką formę przybrała budowana przez rynek druga korekcyjna fala spadkowa.

Ta hipoteza się potwierdziła w praktyce, gdyż zgodnie z tą koncepcją piątkowe odbicie powinno nastąpić z okolic 1930+, a podejście w górę powinno zakończyć się w rejonie między 1960 a 70. Tak się faktycznie stało.

Obecnie można się spodziewać – w myśl tego konceptu – ostatniej fali (spadkowej) w ramach formacji klina zniżkującego na interwale godzinowym, która to fala może dotrzeć do rejonu 1921- 23. Tam znajduje się wsparcie intra oraz – przede wszystkim – równość dużych korekt na interwale dziennym. Stamtąd też mogłoby dojść do mocniejszego odbicia i próby powrotu do wzrostów.

Takie jest wstępne założenie. Przypominam, że inna opcja wiąże się z głębszym spadkowym ruchem korekcyjnym: w stronę 1860+- 80+. W tym miejscu mamy do czynienia ze zniesieniem 38,2% całej fali wzrostowej rozpoczętej w końcu października oraz ze strefą szczytów z lata ubiegłego roku.

Na razie jednak bardziej prawdopodobna wydaje się koncepcja obrony równości dużych korekt na interwale D1.

Innymi słowy można tu mówić o tworzeniu – w oparciu o tę równość korekt – dużej formacji pro wzrostowej 121, a jeszcze szerzej to ujmując, owe korekty łącznie mogłyby się składać się na większy twór w postaci tak zwanej Elliottowskiej korekty pędzącej. O ile faktycznie rynek zatrzyma się w rejonie 1920+ i mocniej stamtąd odbije, próbując wrócić do zwyżek i próbując przejść z fazy korekty w fazę impulsu wzrostowego.

 Istotna w tym kontekście może być też korelacja z Zachodem.

Piątkowa sesja okazała się nie przesadnie interesująca dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego. Sesja nie sprzyjała bowiem zagraniom na dłuższe ruchy, bo rozpoczęła się od wąskiej konsolidacji i dopiero w drugiej fazie sesji mogliśmy szukać trade’u z nieco większym celem.

Samo zagranie (na wzrosty) – po wybiciu w górę oporu 1944-45+46 – miało dwa trudniejsze aspekty. Pierwszy to samo wejście, bo wybicie było dość gwałtowne i bez większych „cofek”. Dobrze jednak, że z pewnym wyprzedzeniem przesłaliśmy informację o tym, że może dojść do wybicia na północ.

Drugi trudniejszy aspekt wiązał się z zamknięciem pozycji. Tutaj jednak sugerowaliśmy częściowe zamknięcie pozycji w okolicy 1960-61, a później zwracaliśmy uwagę na strefę 1963-65. Na to, że może stać się ona finalną strefą podejścia kursu w ramach odbicia. Ostatecznie notowania podeszły pod 1967. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 na środę-piątek, 20.01-22.01.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia kontynuowały korektę spadkową, choć jej nie pogłębiały. O ile nie wybiją w górę strefy oporu 2030-40, to jednak mają na to pogłębienie szansę.

Wtorkowe cofnięcie kursu do rejonu cenowego 1970–80 – po uprzednim podejściu w górę pod strefę 2030-40 – można traktować jako odbicie się w dół od ważnego oporu na interwale dziennym (2030-40) i zejście niżej w celu budowania “łącznika” między spadkami korekcyjnymi z ubiegłego tygodnia a ewentualną kolejną falą tych spadków w najbliższych dniach.

Łącznik ów mógłby powstać między oporem 2030-40 a wsparciem w okolicy wtorkowych dołków. Mógłby przy tym przybrać kształt np. trójkąta, albo flagi pro spadkowej.

Późniejsze dalsze spadki korekcyjne – o ile faktycznie nastąpią – doszłyby zaś zapewne przynajmniej do 1920-30+ (czyli do równości dużych korekt na interwale dziennym), współtworząc przy tym tzw. korektę pędzącą na D1.

To jeden z wariantów sytuacji wykresowej w najbliższej przyszłości. Drugi wariant to wybicie w górę 2030-40. Wtedy można by myśleć o powrocie kursu w rejon maksimów na D1, czyli do strefy 2080+ -90+.

Bardziej prawdopodobnym w tym momencie wydaje się wariant kontynuacji korekty spadkowej, aczkolwiek z drugiej strony ostatnie próby powrotu do wzrostów na Zachodzie mogą sugerować, że Byki również u nas nie są bez szans przy ewentualnej próbie wybijania w górę 2030–40.

Wtorkowa sesja okazała się w miarę satysfakcjonująca dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego, choć wymagała pewnej dozy cierpliwości i odwagi. Szukając optymalnego otwarcia pozycji na spadki, trzeba było bowiem wchodzić  po wybiciu przez kurs wsparcia 2027-31, na „cofce” do tej bariery. Tymczasem cofka ta owszem zdarzyła się, ale dopiero po tym, jak mocniej naciśnięta została przez podaż kolejna bariera popytowa intra: 2017- 20.

Celami dla tego pierwszego zagrania na S były wsparcia: właśnie 2017- 20 oraz 2009-10. W trakcie spadków i ładnej realizacji przez rynek tych dwóch celów doszliśmy jednak do wniosku, że trzeba również brać pod uwagę, iż rynek może „zaliczyć” dodatkowy „target” w okolicy 1995/96 +1987–93. Znajdowało się tam wsparcie intra oraz zniesienie Fibo 61,8% wtorkowego odbicia wzrostowego.

Ta konkluzja okazała się słuszna. Później jeszcze próbowaliśmy szukać zagrania na wydłużenie ruchu spadkowego do 1974+77-81, ale nie było już ono specjalnie owocne, bo kurs zszedł tylko do 1987, a samo wejście w trade też było trudno zoptymalizować.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

PGNiG: Czy Byki wykorzystają szansę na spory ruch?

Ciekawa sytuacja na PGNiG.

Jeśli kurs zdoła wybić się górą z kanału lekko spadkowego (ozn. kolor ciemnoniebieski) na interwale tygodniowym, to może dojść do ruchu nawet w okolice szczytów z lutego 2019, czyli do poziomu około 7,80.

Wybicie w górę w ostatnim czasie OB (ozn. pomarańczowe prostokąty) – wzmocnionego w istotny sposób za pomocą zniesienia 61,8%, dotyczącego wcześniejszego swingu spadkowego na wspomnianym interwale – sugeruje, że Byki mogą mieć na dłuższą metę dość siły, żeby wybić na północ wskazany na wstępie kanał.

Gdyby jednak kurs wrócił w zdecydowany sposób poniżej wybitego poziomu OB (ok. 5,50-60), to ta Bycza koncepcja byłaby zagrożona. Na razie jednak są na to mniejsze szanse, niż na kontynuację wzrostów.

Kontrakty terminowe na WIG20 na poniedziałek-wtorek, 18.01-19.01.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zdecydowały wreszcie, że pogłębią korektę spadkową, a nie będą za wszelką cenę próbować wracać do wzrostów. To może przerodzić się w większy ruch, choć trzeba przy tym pamiętać, że w ramach korekty może dojść do nieco większego odbicia.

Wracając do początków bardziej zdecydowanego ruchu na południe, przypomnijmy, iż czwartkowe próby ataku byków na strefę oporu 2030-40 okazały dosyć niemrawe. Nie widać było specjalnie siły u byków. Niemniej jednak kurs pozostał w pobliżu tej strefy i nadal obiecywał możliwość wejścia do jej obszaru.

Można było jednak przy tym zakładać, że ewentualne wybijanie w dół strefy 1990-2000 otworzyłoby z kolei możliwość ruchu w kierunku 1920-30 lub nawet 1860–80. W tym pierwszym miejscu mamy do czynienia z równością dużych korekt na interwale dziennym, a w tym drugim miejscu ze zniesieniem 38,2% całej fali wzrostowej rozpoczętej w końcu października oraz ze strefą szczytów z lata ubiegłego roku.

I rzeczywiście, piątkowe wybicie wsparcia na interwale dziennym w rejonie 1990- 2000+ zaowocowało sporym ruchem na południe. Co prawda, spadki zatrzymały się w okolicy wsparcia intra 1973-82, wzmocnionego zniesieniem 50% ostatniej fali wzrostowej na H1 i luką z 28 grudnia, ale trzeba nadal brać pod uwagę kontynuację zniżek.

Zagrożeniem dla podaży byłoby mocne wybijanie w górę strefy 1990- 2000+, a przede wszystkim pokonanie 2030-40. Duże znaczenie może mieć rozwój sytuacji na Zachodzie, choć nie ulega przy tym wątpliwości, że u nas to Niedźwiedzie zaczęły mocniej wracać do gry.

Patrząc przez pryzmat intradayu, warto zauważyć, że w razie kontynuacji odbicia wzrostowego w poniedziałek, ciekawym miejscem może się okazać lokalna bariera podażowa 2009-10. W tej okolicy można  bowiem mówić o równości korekt intra i o oporze powstałym na zasadzie zmiany biegunów (wcześniej było tam wsparcie)

Piątkowa sesja okazała się interesująca dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego. W drugiej jej części mieliśmy bowiem do czynienia z większym ruchem w porównaniu z tymi z poprzednich dni sesyjnych.

W związku z tym graliśmy S spod 2017-20 w stronę 2009-10 i niżej, w kierunku 1997+99-2004 oraz do celu dodatkowego w rejonie 1987-93. To zagranie – o ile udało się w miarę dobrze wejść na „cofce” – było skuteczne i szybkie. O wiele trudniej było się “załapać” na kolejny ruch spadkowy, bo był dosyć nagły i bez większych „cofek”.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 na środę-piątek, 13.01-15.01.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia – w obliczu korekty na Zachodzie – cofnęły się spod oporu w rejonie 2080+ – 90+ do wsparcia 2030-40. To, czy nasz kontrakt cofnie się głębiej, czy też będzie próbował wracać na dobre do wzrostów, będzie zapewne nadal zależało w dużym stopniu od zachowania rynków bazowych.

Wtorkowe zejście kursu kontraktów do strefy wsparcia 2030-40 mogło zasiać pewne wątpliwości co do tego, czy jest możliwe ponowne podchodzenie pod opór na interwale dziennym w rejonie 2080+- 90+ w najbliższym czasie. Wskazane wyżej strefy wsparcia i oporu wywodzą się notabene z dołków, które tworzyły się na przełomie 2019 i 2020 roku.

We wtorek rynek odbił się w górę w punkcie, który był jak najbardziej do tego predestynowany. Odbicie w tym miejscu braliśmy pod uwagę w popołudniowym planie dla graczy uczestniczących w programie mentoringowym, prowadzonym przez autora artykułu.

Pisaliśmy: „Na 2027-8 mamy znaczące wzmocnienie wsparcia 2027-31. Znajduje się tam FE100, czyli równość ruchów (spadkowych) na H1 oraz zniesienie 61,8% ostatniego większego swingu wzrostowego na intradayu.

To w pewnym sensie wzmacnia też wsparcie na interwale dziennym: 2030-40. Jeśli Zachód nie przyśpieszy spadków, to nasi powinni próbować się stamtąd mocniej odbić.”

Tak faktycznie sprawy zaczęły się toczyć. Kurs nie wybił jednak w sposób ewidentny w końcówce wtorkowej sesji równości małych korekt na M15 (poziom 2042). Tak więc nadal można brać pod uwagę pogłębienie spadku, co oddaliłoby możliwość większego ruchu w górę i ewentualnego wybijania 2100 (a nawet podchodzenia pod ok. 2140, gdzie występuje równość fal wzrostowych na D1).

To, który ze scenariuszy zostanie zrealizowany ostatecznie, może w dużym stopniu zależeć od sytuacji na Zachodzie.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

LOTOS. Mimo trudnych oporów Byki mogą pozostać w formie.

Ciekawa sytuacja na Lotosie.

Kurs próbuje wybić w górę opór 44-45,50 i flagę pro wzrostową o zasięgu w rejonie oporu 49-50,50.

Jeśli to się uda, rynek znajdzie się już dość blisko równości dużych korekt na interwale dziennym na poziomie 54,20-30, tuż nad którą zlokalizowany jest kolejny opór: 55-56,50.Owa równość (OB) może ona przyciągać kurs.

Wydaje się, że mimo oporów na drodze do okolicy cenowej 55,00 jest spora szansa na pokonanie tego dystansu. Nie można co prawda wykluczyć najpierw cofnięcia. Dopiero jednak zdecydowane wybicie w dól wsparcia w rejonie 35,30-36,80 mogłoby scenariusz kontynuacji wzrostów zanegować.

Kontrakty terminowe na WIG20 na poniedziałek-wtorek, 11.01-12.01.2021

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia kontynuowały wzrosty w kierunku 2100, co traktowaliśmy wcześniej jako jeden z istotnych scenariuszy dla rynku, o ile polityka (wydarzenia na Kapitolu) nie zatrzyma byków. Napięcie polityczne w USA nieco zelżało, co pomogło popytowi za Atlantykiem i nad Wisłą.

W czasie piątkowej sesji rynek zbliżył się do poziomu 2100, ale można przyjąć, że w związku z oporem, który kształtuje się między 2080+ a 2090+ na D1, doszło stamtąd do chwilowego około 30-punktowego cofnięcia. Wskazana wyżej strefa oporu wywodzi się notabene z dołków, które tworzyły się na przełomie 2019 i 2020 roku.

Rynek jednak – mimo tego piątkowego cofnięcia – utworzył flagę pro wzrostową na M15 oraz formację harmoniczną 121 o tym samym charakterze na H1, które dają nadzieję bykom na to, że na następnym etapie dojdzie do próby podejścia pod 2105-10, gdzie oprócz zasięgu owej formacji 121 znajduje się zasięg dużej flagi na H1/ H4 (ozn. kolor ciemnobrązowy).

W tym miejscu warto dodać, ze jeśli patrzy się na interwał dzienny, to w zasadzie można by przyjąć, ze ta duża flaga została już zrealizowana. To nie jest jednak optymalny interwał do jej analizowania.

Na dalszym etapie mogłoby dojść do ruchu w kierunku ok. 2140, gdzie z kolei mamy do czynienia z równością ruchów/ fal wzrostowych na interwale dziennym. Problemem dla byków byłaby zaś niemożność sforsowania przez popyt ubiegłotygodniowych maksimów połączona z zejściem kursu poniżej 2060, czyli poniżej równości małych korekt na H1.

Mocno ofensywne zachowanie byków na Zachodzie sprzyja jednak podobnemu rozwojowi sytuacji u nas.

Piątkowa sesja nie była zbyt atrakcyjna dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego. Najpierw mieliśmy bowiem do czynienia z długotrwałą, zawężającą się konsolidacją, a spadek pojawił się dopiero po 15.30, kiedy to gracze ostrożniejsi mogli obawiać się nadmiernej zmienności, bo wcześniej zostały na dodatek opublikowane dane z amerykańskiego rynku pracy.

Inaczej rzecz się miała z sesją czwartkową. Zaczęliśmy od udanego zagrania na wzrosty znad 2027-31 w stronę 2038-42 i 2047-53. Jeśli można mówić o jakichś kłopotach, to jedynie należałoby wskazać na fakt, iż przez chwilę rynek wydawał się być zdolny do ruchu jeszcze wyżej już na tym etapie.

W miarę szybko jednak zdaliśmy sobie sprawę, że to może być jeszcze nie ten moment. Zachód bowiem w tym czasie zaczął mocniej spadać.

Późniejsze zagranie kontynuacyjne na L miało miejsce w trakcie wybijania 2047-53 w górę. Jego celem było 2066-73 i ewentualnie 2082-86. Rynek ładnie „zaliczył” pierwszy cel, a dokończył ruch w piątek na otwarciu.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)