Kontrakty terminowe na WIG20 w środę – pewnie po części na fali pewnych nadziei co do kompromisu w sprawie TK – podeszły pod ważny opór 1860-64. Teraz wydaje się, że mogłyby zarówno urosnąć jeszcze trochę więcej, do strefy 1885-90/92, jak i zacząć się stopniowo wycofywać ze wzrostów.

Przed dalszymi wzrostami może nas bronić równość ostatnich dwóch korekt, która jest widoczna zarówno na wykresie M30, …

… jak i – może trochę mniej wyraziście – na interwale H4. Na tym interwale nb widać też formację prospadkową 121 z zasięgiem minimalnym ok. 1773 (ozn. pomarańczowe prostokąty plus brązowe linie ukośne).

Przypominam jednocześnie, że gdyby rynek rósł nadal w kierunku 1873-75 i 1885-90/92, to finalnie mogłoby dojść do zrealizowania tzw. korekty nieregularnej, w ramach której – po wzroście do ostatniego z wymienionych rejonów cenowych – można by się spodziewać powrotu do tendencji spadkowej.

Najlepiej to widać na wykresie dziennym.

Z kolei na interwale  godzinowym, H1, można dostrzec flagę prospadkową (ozn. kolor brązowy) z zasięgiem minimalnym w okolicy wsparcia 1771-74 (podobny zasięg do wspomnianej wyżej formacji 121).

Próba wypełniania tego zasięgu by oznaczała wyłamanie ostatnich dołków (nad wsparciem 1785-90) i zmierzanie w stronę minimów średnioterminowych (ok. 1650), albo przynajmniej w okolice 1730 pkt (wsparcie wzmocnione zniesieniem Fibo 78,6% wzrostów z okresu między 20.stycznia a 30.marca).