Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek – mimo mocnych zwyżek na Zachodzie – zatrzymały swoje korekcyjne wzrosty na sugerowanym przez nas, najbardziej prawdopodobnym poziomie –  1839 – 41 pkt. Wydłużenie ruchu na północ pewnie byłoby możliwe głównie wtedy, gdyby doszło do kompromisu z Komisją Europejską.

W takiej sytuacji trzeba by rozważać podejście kursu pod 1885-90/92 w ramach tzw. korekty nieregularnej (Elliottowskiej) na wykresie dziennym, a nawet nie można by wykluczać wybicia tej strefy. To zaś mogłoby mocno zmienić obraz rynku.

Jeśli jednak przełomu w negocjacjach z Unią nie będzie, to można założyć, że kurs zacznie spadać już teraz w ramach tzw. korekty pędzącej (Elliottowskiej) , albo po odbiciu od oporu intradayowego 1851-54. W tym ostatnim przypadku można by mówić o utworzeniu się jednocześnie formacji prospadkowej 121 na H4 z zasięgiem 1760-65, a nawet ok. 1740.