Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek konsolidowały się między lokalnymi barierami  1771-74 i 1787-90, co precyzyjnie sugerowaliśmy w przeddzień. Szkoda, że na sam koniec dnia – w trakcie przemówienia Janet Yellen – nie doszło do wybicia, czego można było oczekiwać.

Tak więc, z punktu widzenia czysto technicznego, czwartkowe wyjście górą z wielodniowego intradayowego kanału spadkowego przyniosło jedynie trend boczny, co nie  jest jednak niczym niespotykanym. Co najwyżej, można żałować, że w miarę stanowcze wyjście z kanału nie wygenerowało większego ruchu.

Owa konsolidacja, powstała po wybiciu z kanału, przybrała postać trójkąta prostokątnego (ozn. kolor fioletowy na wykresie powyżej) o nachyleniu prospadkowym i o zasięgu w rejonie wsparcia 1751-54.

Przypomnijmy  w tym miejscu, że wsparcie w okolicy 1752, wzmocnione zniesieniem Fibo 61,8% całych wzrostów z okresu po Brexicie,  jest cały czas przez nas uważane jako możliwy następny cel ruchu na naszych kontraktach. Wynika to m.in.  z wcześniejszego zanegowania prowzrostowej formacji 121 na H4.

Trzeba także zwrócić uwagę, że wybicie z klina wzrostowego na H4 (ozn. pogrubione linie w kolorze różowym) może przynieść nie tylko zejście do okolic 1750, ale nawet 1690, bo tego typu formacje potrafią się korygować bardzo głęboko (do drugiej fali spośród pięciu współtworzących w tym wypadku rzeczony klin).

Jaka jest nadzieja Byków? Zakłada ona, że kurs nie wybije się dołem z trójkąta prostokątnego, ale przekształci ten trójkąt w prostokąt, a potem spróbuje go wybić górą.  To mogłoby doprowadzić nas do oporu 1809-11, wzmocnionego zniesieniem 38,2% (poziom 1812) ostatnich spadków. Ten scenariusz ma jednak mniejsze prawdopodobieństwo realizacji.

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20 z platformy bossafx. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)