Kontrakty terminowe na WIG20 w środę najpierw pogłębiły nieco spadek z poprzedniego dnia, następnie doszło do około 20-punktowego odbicia. Cały czas przyjmujemy, że mamy do czynienia z korektą wzrostów, aczkolwiek nie można zupełnie wykluczyć, że obecne zatrzymanie będzie miało poważniejsze konsekwencje dla Byków.

Te konsekwencje mogą się pojawić, o ile dojdzie do wybicia na południe z klina zwyżkującego (ozn. kolor różowy na wykresie ponizej) na wykresie dziennym i H4. W przypadku klinów tego typu wybicia kończą się często dłuższym ruchem kierunkowym. Byki w tym wypadku liczą z kolei na rozszerzenie się klina i późniejszą kontynuację zwyżek.

Jeśli przeniesiemy nasze zainteresowanie na interwały intradayowe, to zauważymy, że nadal wydaje się zasadny taki opis sytuacji rynkowej, pochodzący z wczorajszego artykułu:

„Obecnie można wyobrazić sobie zejście kursu do okolic 2600 i uznać, że dopiero od jego zachowania w tym rejonie będzie zależało, czy Niedźwiedzie zaczną wyraźniej polepszać swoją pozycję, czy też dojdzie do podejścia kursu w stronę 2700+.

Patrząc na intraday, warto zauważyć, iż w okolicy 2600 mamy do czynienia z potrójnym wsparciem: równością korekt, zniesieniem 38,2% oraz dolnym ograniczeniem wcześniejszej konsolidacji.”

Dodajmy, że dodatkowym „filtrem” może być tu poziom wcześniejszych średnioterminowych szczytów – 2576, którego ewentualne trwałe pokonanie mogłoby być potraktowane jako potwierdzenie przejmowania kontroli przez Niedźwiedzie.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek weszły w głąb strefy oporu na interwale tygodniowym: 2636-63. Następnie doszło do wycofania się kursu do górnego ograniczenia wcześniejszej kilkudniowej konsolidacji.

Obecnie można wyobrazić sobie zejście kursu do okolic 2600 i uznać, że dopiero od jego zachowania w tym rejonie będzie zależało, czy Niedźwiedzie zaczną wyraźniej polepszać swoją pozycję, czy też dojdzie do podejścia kursu w stronę 2700+.

Patrząc na intraday, warto zauwazyć, iż w okolicy 2600 mamy do czynienia z potrójnym wsparciem: równością korekt, zniesieniem 38,2% oraz dolnym ograniczeniem wcześniejszej konsolidacji.

Analizując z kolei wykres dzienny, widzimy po pierwsze świecę wierzchołkową sugerującą co najmniej zatrzymanie ruchu wzrostowego oraz formację klina zwyżkującego (ozn. kolor różowy), która może być zagrożona mocniejszym wybiciem kursu z jej obszaru na południe.

Warto jeszcze dodać, że jeśli chodzi o wtorkowy początkowy ruch wzrostowy, na który nb graliśmy w Mentoring & Trading Room-ie (podobnie jak potem na spadki), to można było wyznaczyć dość precyzyjnie jego potencjalne maksimum. Zanim ten ruch został w pełni zainicjowany, oceniliśmy w ramach programu Mail & Play, że do jego zwieńczenia może dojść w rejonie 2655, gdzie występowała m.in. zależność 113% między istotnymi falami na H1.

Później – też skądinąd słusznie – braliśmy pod uwagę w planie zagrań na popołudnie z godz. 12.50 możliwość kontynuacji spadków we wtorek do wsparcia 2619-21.

Kontrakty terminowe na WIG20 w poniedziałek wybiły się górą z ostatniej wąskiej konsolidacji, co traktowaliśmy jako scenariusz wiodący rynkowych wydarzeń. Dzięki temu udało się kursowi zbliżyć do strefy oporu na interwale W1: 2636-63, co zakładaliśmy od pewnego czasu.

W poprzednim artykule pisaliśmy ponadto o stricte intradayowych aspektach technicznych sytuacji rynkowej : „Z punktu widzenia klasycznej analizy techniczej można obecnie doszukiwać się próby wpisywania wspomnianej konsolidacji w schemat trójkąta symetrycznego. Jego ewentualne wybicie w górę mogłoby doprowadzić do przekroczenia przez kurs poziomu 2630.”

I faktycznie, w poniedzialek kurs w pocie czoła unosił się, ostatecznie dochodząc do poziomu 2631.

Wydaje się, że obecnie należałoby przyjąć, że rynek może spróbować podejść przynajmniej pod 2639-40, bo:

1. tam (2639) wypada zależność 161,8% między ostatnimi dwoma głównymi ruchami wzrostowymi na wykresie godzinowym, liczonymi od luki wzrostowej z 4.stycznia;
2. tam też (2640) wypada zasięg formacji 121 na M15/ M30;
3. i wreszcie można przyjąć, że tam także orientacyjnie wypada minimalny zasięg wybicia z konsolidacji, jeśli zauważy się, iż miała ona około 20 punktów szerokości i swoje wcześniejsze maksima na poziomie ok. 2620.

Już w poprzednim tekście pisaliśmy nieco szerzej o wspomnianej w pkt 2 formacji 121:”Kurs mógłby być ‚podciągniety’ w ten rejon [2637-40],  a nawet ciut wyżej, za pomocą wariantu formacji 121 zaznaczonej pomarańczowymi prostokątami (o tej samej wielkości, z których jednym jest ten położony najwyżej ). Zasięg tego układu wypada na poziomie 2643.”

Ściśle rzecz biorąc, można spróbować założyć, że minimalny zasięg tegoż układu 121 wypada na poziomie 2640, a maksymalny – na 2643.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek kontynuowały wąską konsolidację. Poprzednie mocne wzrosty nadal rzutują na bieżącą sytuację i prolongują szanse Byków na testowanie oporu na W1: 2636-63, ale wycofanie się kursu z rejonów obecnie penetrowanych –  w razie nadmiernego wydłużenia ruchu bocznego – też nie byłoby czymś z gruntu nietypowym.

Kurs konsolidując, najpierw wpisywał się w schemat trojkąta prostokątnego na M15. Na środowym zamknięciu i na czwartkowym otwarciu doszło do wybicia górą z tej formacji.

Ostatecznie jednak okazało się, że wybicie można określić wręcz jako fałszywe, a przynajmnej jako nieskuteczne. Potem zaś można było przyjąć hipotezę przekształcenia konsolidacji w lekko zwyżkujący klin. Na koniec czwartkowej sesji doszło natomiast do wybicia dołem z klina i utworzenia kanału równoległego o delikatnym nachyleniu pro-Byczym.

Obecnie, patrząc na wykres godzinowy, dochodzi się do wniosku, że możemy mieć do czynienia z przygotowaniem do wydłużenia impulsu wzrostowego. Jeśli przyjąć przy tym, że doszłoby do wytworzenia się tzw. fali piątej wydłużonej, to Byki mogłyby nawet myśleć o podejściu pod okolice cenowe 2700.

Z drugiej strony kluczowy może być fakt zaistnienia możliwości wpisania się kursu w lekko zwyżkujący klin na H1 (ozn. kolor różowy). Jeśli koncepcja klina jest prawidłowa, to wtedy niekoniecznie musi dojść do znaczącego wydłużenia impulsu wzrostowego.

Przy takiej interpretacji przeważający może być fakt, iż mamy trzy kolejne ruchy zwyżkujące o podobnym zasięgu. To – przy zachowaniu schematu klina – sugeruje potecjalne zatrzymanie w rejonie 2620+, ewentualnie 2637-40, gdzie wypada parę istotnych zależności falowych opisanych ważnymi współczynnikami Fibonacciego.

Kontrakty terminowe na WIG20 w środę konsolidowały się stosunkowo wąsko przez całą sesję. Samo otwarcie było w miarę wysokie, a nachylenie struktury konsolidacyjnej, która przybrała postać trójkąta prostokątnego – prowzrostowe.

Zauważmy przy tym, że jeśli ów trójkąt powstały na interwale M15 (ozn. kolor fioletowy) wybiłby się w oczekiwany – ze względu na jego nachylenie – sposób, czyli górą, to można by oczekiwać realizacji zasięgu tego wybicia, który wypada w okolicy poziomu 2634.

Gdyby faktycznie do takiego wybicia i wypełnienia jego zasięgu doszło, to by mogło z kolei w praktyce oznaczać podejście kursu pod dość szeroką strefę oporu na wykresie tygodniowym: 2636-63, co sugerowaliśmy jako wkrótce możliwe w poprzednim naszym arykule.

Inne przedstawione tam koncepcje dotyczące choćby formacji na wyższych interwałach (H4 i D1) – odwróconej głowy z ramionami oraz układu 121 – też nadal wydają się zasadne. Przypomnę, że zasięg tego pierwszego setupu kształtuje się w rejonie poziomu 2630,  a tego drugiego – 2620.

Opis samych formacji na wykresach znajdą Państwo we wspomnianej przed chwilą wcześniejszej analizie.

Warto jeszcze zwrócic uwagę – w kontekście dziś zamieszczonego wykresu – że w środę rynek obronił równość korekt intra (ozn. mniejsze pomarańczowe prostokąty) oraz iż dolny bok górnego prostokąta symbolizującego tę równość korekt wypada w okolicy wsparcia 2590-94. Dopiero wybicie tego wsparcia mogłoby stanowić obecnie pierwsze ostrzeżenie dla Byków.

Na razie jednak scenariusz kontynuacji wzrostów wydaje się bardziej prawdopodobny, a gdyby faktycznie miała się pojawić jakaś sugestia podjęcia próby większego nacisku przez podaż, to mogłaby ona wynikać na początek np. z ewentualnej modyfikacji wspomnianego na wstępie trójkąta prostokątnego w prostokąt.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj.

Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek wykonały długo oczekiwany mocniejszy ruch kierunkowy, na północ, pokonując przy tym poziom 2600 pkt. Wkrótce mogą się zmierzyć z oporem 2636-63.

Pisaliśmy ostatnio kilka razy o pewnej przewadze Byków w kontekście możliwości wybicia tworzącej się od początku stycznia konsolidacji. Wtorkowe wybicie – oprócz potwierdzenia tych nieco lepszych perspektyw popytu – przyniosło jednocześnie pierwsze konkretne rozstrzygnięcia jeśli chodzi o realizację zasięgów formacji technicznych zbudowanych na wyższych interwałach czasowych (H4 i D1).

O tych formacjach też wielokrotnie wspominaliśmy i opisywaliśmy je w szczegółach. We wtorek została zrealizowana flaga prowzrostowa na D1 (ozn. kolor brązowy na wykresie poniżej) o zasięgu ok. 2613.

Obecnie możemy oczekiwać realizacji kolejnych dwóch formacji. Po pierwsze, układu 121 na H4 (ozn. prostokąty pomarańczowe na kolejnym wykresie, H4, plus linie ukośne pogrubione, brązowe). Jego zasięg wypada na poziomie ok. 2620.

Po drugie, mamy do czynienia z formacją odwróconego RGR (ozn. kolor żółty) o zasięgu ok. 2630. Jeśli dojdzie do realizacji tej formacji, to kurs zbliży się do oporu na wykresie tygodniowym 2636-63 (patrz ostatni z dzisiejszych wykresów).

Kontrakty terminowe na WIG20 w poniedziałek zafundowały nam sesję nie wnoszącą wiele nowego do obrazu rynku. Kontynuowały bowiem stosunkowo wąską konsolidację pod oporem intra: 2549-54. 

Nadal pewną przewagę mają Byki. Kluczowe dla utwierdzenia tej przewagi byłoby pokonanie wspomnianego wyżej oporu oraz atak na średnioterminowe szczyty na 2576.

Nadal także, ażeby Niedźwiedzie przejęły inicjatywę, muszą one zaatakować skutecznie strefę wsparcia 2490-500, wzmocnioną w połowie wysokości dużego białego korpusu dziennego  z 4.stycznia na poziomie 2507-08.

Bez wielkich zmian się obyło również, jeśli chodzi o sytuację formacji utworzonych na wyższych interwałach: H4 i D1. Tam kontynuowana jest „walka” między formacjami ABCD – prospadkową oraz odwróconym RGR-em – prowzrostowym i flagą – również pro-Byczą (więcej szczegółowych informacji na temat tych formacji znajdziecie Państwo we wcześniejszej analizie).

Można jedynie dodać, ze wydłużenie się konsolidacji sprzyja raczej popytowi, bo takie zachowanie kursu moze być traktowane jako przygotowanie do dalszej realizacj zasięgu flagi oraz przygotowanie do wybicia od dołu  punktu zwrotnego D formacji ABCD, co oznaczałoby de facto zanegowanie tego układu.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj.

Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek podeszły pod opór 2549-54 i tam doszło do zawziętej walki popytu z podażą zakończonej chwilowym wycofaniem się Byków i finalnym ponowym podejściem kursu w pobliże owego oporu. To, że ta bariera będzie kluczowa w trakcie piątkowych zmagań giełdowych, wyraźnie sugerowaliśmy w przeddzień. 

Tak pisaliśmy: „Obecnie należy założyć, iż kurs może spróbować się zmierzyć z oporem 2549-54 i tam się rozegra decydująca bitwa o możliwość pełnego podejścia pod średnioterminowe szczyty na 2576.” Przebieg piątkowej sesji stanowił zdecydowane potwierdzenie tej diagnozy przedsesyjnej.

Wydaje się, że zachowała swoją prognostyczną wartość również następująca teza: „ponowny atak Niedźwiedzi na 2507-08 może doprowadzić z kolei do decydującej rozgrywki  w strefie wsparcia 2490-500 o przejęcie przez podaż kontroli nad rynkiem”.

Z punktu widzenia intradayowych interwałów warto obecnie zwrócic uwagę m.in. na flage prowzrostową o zasięgu 2562 (ozn. kolor  brązowy), czyli wypadającym w pobliżu ostatnich maksimów na 2564.

Gdy zaś się spogląda na wykres dzienny, tam również można dostrzec flagę pro-Byczą (o zasiegu 2610+), tyle że jej intradayowa „koleżanka” (ozn. także kolor  brązowy) nie została wybita, podczas gdy ona sama – niewątpliwie tak.

Jeśli zejdziemy o jeden szczebelek niżej z interwału D1 i znajdziemy się na H4, to przyznamy, że Niedźwiedzie nadal walczą o realizację formacji prospadkowej ABCD o zasięgu – bagatela! – ok. 2440, a Byki o wypełnienie zasięgu RGR-u, stanowiącego równie ambitny cel: ok. 2630.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj.

Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek odbiły sie mocniej  w górę od – wskazywanego przez nas jako istotny element wsparcia w rejonie 2500+ – poziomu 2507-08, gdzie wypada połowa wysokości dużego białego korpusu dziennego z poprzedniego czwartku.

Wczoraj pisaliśmy: „Jeśli odbicie się powiększy, Byki będą miały szanse spróbować podejść ponownie pod średnioterminowe szczyty”. Tak też się stało – podejście się rozpoczęło.

Obecnie należy założyć, iż kurs może spróbować się zmierzyć z oporem 2549-54 i tam się rozegra decydująca bitwa o możliwość pełnego podejścia pod średnioterminowe szczyty na 2576. Nadal zaś ponowny atak Niedźwiedzi na 2507-08 może doprowadzić z kolei do decydującej rozgrywki  w strefie wsparcia 2490-500 o przejęcie przez podaż kontroli nad rynkiem.