Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek pogłębiły spadki – zgodnie z naszymi sugestiami – najpierw do poziomu poprzednich szczytów średnioterminowych ( 2576), a potem zbliżyły się do strefy 2550-60. Możemy obecnie stopniowo zmierzać w stronę 2500, ale nie można wykluczyć, że w rejonie 2550-60 spróbujemy się mocniej odbić.

Warto wspomnieć, że jeśli chodzi o precyzyjne ustalenie poziomu, na którym zatrzyma się rynek we wtorek, to w Mentoring & Trading Room-ie oraz w ramach programu Mail & Play zakładaliśmy, że stanie się to na poziomie 2564-65. Taka trafność i dokładność tego wskazania wiązały się z diagnozą, iż w tym miejscu mieliśmy do czynienia ze zniesieniem 61,8% ostatniego ruchu wzrostowego, rozpoczętego 10.stycznia, oraz z zależnością 161,8% między intradayowymi falami spadkowymi.

Obecnie możemy się liczyć z odbiciem albo z rejonu, do którego doszliśmy we wtorek, albo z okolicy 2550, gdzie wypada kolejna równość korekt (tym razem na interwale D1) oraz zniesienie 38,2% całego ostatniego ruchu wzrostowego (patrz wykres poniżej).

Ewentualne odbicie mogłoby przynajmniej sięgnąć okolicy 2585, gdzie wypadał dolny bok prostokąta symbolizującego zanegowaną we wtorek równość korekt na interwale H4 (patrz wykres poniżej).

Dodajmy na koniec, że we wtorek w Mentoring & Trading Room-ie nasze zagranie na spadki objęło – co jest sytuacją wartą odnotowania – cały ruch zarejestrowany na sesji: najpierw short precyzyjnie „pokrył” spadek z poziomu 2587-89 do 2576, a potem – z 2575-76 do 2564-65.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku.Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 w poniedziałek najpierw próbowały odbić się mocniej, w stronę strefy 2620-30+, później zaś – zejść poniżej strefy 2590-600. Pierwsza próba zakończyła się zbliżeniem do miejsca docelowego ruchu, druga – presją na wymienioną strefę wsparcia.

Można powiedzieć, że obecnie toczy sie „walka” między prospadkową formacją 121 (ozn. dwa ostatnio utworzone prostokąty pomarańczowe plus strzałki czerwone) na interwale M15/ M30 a prowzrostową formacją ABCD (ozn. strzałki zielone) na tych samych interwałach. Zasięg minimalny tej pierwszej formacji to 2582, maksymalny – 2573. W przypadku tej drugiej zasięg minimalny to 2634, maksymalny może nawet sięgać ostatniego szczytu.

Wydaje się, że pewną przewagę osiągnęły Niedzwiedzie. Po pierwsze możemy powiedzieć, że ostatnia wąska konsolidacja nad strefą 2590-600, sięgająca oporu 2508-13 (został naruszony po poniedziałkowym otwarciu) – raczej sugeruje możliwość zanegowania układu ABCD.

Zwykle bowiem w takich układach dochodzi do szybszego lub mocniejszego odbicia od punktu zwrotnego D formacji położonego w tym wypadku na poziomie 2592 (tam występuje równość dwóch głównych ostatnich ruchów spadkowych na M15/ M30).

Inny argument na rzecz przewagi Niedźwiedzi bierze się z wykresu dziennego. Możemy bowiem podtrzymać wcześniejszą tezę, mówiącą iż „gdy patrzy się na wykres dzienny, nie można wykluczyć, że wybicie ze zwyżkującego klina (ozn. kolor różowy, na wykresie poniżej) może prowadzić j u ż  t e r a z przynajmniej do strefy cenowej zbliżonej do poziomu 2576,  a nawet – do 2550-60.”

Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek próbowały się odbić mocniej od strefy wsparcia 2590-600. Biorąc obecnie pod uwagę możliwość zejścia kursu niżej – w stronę wcześniejszych szczytów średnioterminowych na  2576, a nawet do 2550-60 – nie wykluczamy jednocześnie wykorzystania najpierw przez Byki szansy na większe odbicie, nawet do rejonu 2620-30+.

Wydaje się tym samym, że aktualna pozostaje nasza piątkowa diagnoza: „Jedną z opcji zachowania rynku w najbliższym czasie może być najpierw mocniejsze odbicie w górę od strefy 2590-600, w stronę 2620-30+, a potem – próba ponownego zejścia kursu głębiej i wywarcia presji na poziom poprzednich średnioterminowych szczytów – 2576.”

Warto w tym momencie zwrócić jeszcze uwagę na dwie kwestie. Z jednej strony, gdy patrzy się na wykres dzienny, nie można wykluczyć, że wybicie ze zwyżkującego klina (ozn. kolor różowy, na wykresie poniżej) może prowadzić j u ż  t e r a z przynajmniej do strefy cenowej zbliżonej do poziomu 2576,  a nawet – do 2550-60.

Z drugiej strony jednak należy przypomnieć, że w okolicy 2600 mamy do czynienia z potrójnym wsparciem: równością korekt, zniesieniem 38,2% oraz dolnym ograniczeniem wcześniejszej konsolidacji. Tak więc, Byki dzięki temu mogą być w stanie wyprowadzić poważniejszą kontrę wyprzedzającą zapędy Niedźwiedzi.

Dylemat, która z tych zarysowanych opcji będzie bliższa rzeczywistym wydarzeniom rynkowym, mógłby po części być rozstrzygnięty w nawiązaniu do rozwoju sytuacji na rynkach zachodnich, w szczególności – niemieckim.

Wydaje się, że DAX znalazł się w istotnym miejscu. Najpierw bowiem doszło tam do wybicia z pro-Byczej formacji flagi na D1, potem do cofnięcia do wybitej flagi. Obecnie zaś rozstrzyga się sytuacja: czy to było tylko naturalne, chwilowe cofnięcie, czy też coś poważniejszego, kwestionującego siłę popytu.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku.Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek dotarły na koniec sesji do okolicy 2600, co sugerowaliśmy w ostatnich artykułach. Obecnie otwierają się przed Niedźwiedziami możliwości dalszego nacisku na kurs, ale ewentualne pokonanie 2600 i zmierzenie się z poziomem dawnych szczytów średnioterminowych (2576) może być poprzedzone próbą mocniejszego odbicia wzrostowego.

Ostatnio kilkakrotnie zwracaliśmy uwagę na to, że „obecnie można wyobrazić sobie zejście kursu do okolic 2600”, ale uznawaliśmy jednocześnie, że „dopiero od jego [tzn. kursu] zachowania w tym rejonie będzie zależało, czy Niedźwiedzie zaczną wyraźniej polepszać swoją pozycję”.

Podkreślaliśmy przy tym, iż w okolicy 2600 mamy do czynienia z potrójnym wsparciem: równością korekt, zniesieniem 38,2% oraz dolnym ograniczeniem wcześniejszej konsolidacji.

W poprzednim tekście pisaliśmy także – i jak sie wydaje trafnie – iż nie można wykluczyć, że obecne zatrzymanie będzie miało poważniejsze konsekwencje dla Byków. „Te konsekwencje mogą się pojawić, o ile dojdzie do wybicia na południe z klina zwyżkującego (ozn. kolor różowy na wykresie ponizej) na wykresie dziennym i H4. W przypadku klinów tego typu wybicia kończą się często dłuższym ruchem kierunkowym.” Takie wybicie dokonało się w czwartek.

Nadal można przyjmować też, iż dodatkowym „filtrem” może być tu poziom wcześniejszych średnioterminowych szczytów – 2576, którego ewentualne trwałe pokonanie mogłoby być potraktowane jako potwierdzenie przejmowania kontroli przez Niedźwiedzie.

Jedną z opcji zachowania rynku w najbliższym czasie może być najpierw mocniejsze odbicie w górę od strefy 2590-600, w stronę 2620-30+, a potem – próba ponownego zejścia kursu głębiej i wywarcia presji na poziom poprzednich średnioterminowych szczytów – 2576.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 w środę najpierw pogłębiły nieco spadek z poprzedniego dnia, następnie doszło do około 20-punktowego odbicia. Cały czas przyjmujemy, że mamy do czynienia z korektą wzrostów, aczkolwiek nie można zupełnie wykluczyć, że obecne zatrzymanie będzie miało poważniejsze konsekwencje dla Byków.

Te konsekwencje mogą się pojawić, o ile dojdzie do wybicia na południe z klina zwyżkującego (ozn. kolor różowy na wykresie ponizej) na wykresie dziennym i H4. W przypadku klinów tego typu wybicia kończą się często dłuższym ruchem kierunkowym. Byki w tym wypadku liczą z kolei na rozszerzenie się klina i późniejszą kontynuację zwyżek.

Jeśli przeniesiemy nasze zainteresowanie na interwały intradayowe, to zauważymy, że nadal wydaje się zasadny taki opis sytuacji rynkowej, pochodzący z wczorajszego artykułu:

„Obecnie można wyobrazić sobie zejście kursu do okolic 2600 i uznać, że dopiero od jego zachowania w tym rejonie będzie zależało, czy Niedźwiedzie zaczną wyraźniej polepszać swoją pozycję, czy też dojdzie do podejścia kursu w stronę 2700+.

Patrząc na intraday, warto zauważyć, iż w okolicy 2600 mamy do czynienia z potrójnym wsparciem: równością korekt, zniesieniem 38,2% oraz dolnym ograniczeniem wcześniejszej konsolidacji.”

Dodajmy, że dodatkowym „filtrem” może być tu poziom wcześniejszych średnioterminowych szczytów – 2576, którego ewentualne trwałe pokonanie mogłoby być potraktowane jako potwierdzenie przejmowania kontroli przez Niedźwiedzie.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek weszły w głąb strefy oporu na interwale tygodniowym: 2636-63. Następnie doszło do wycofania się kursu do górnego ograniczenia wcześniejszej kilkudniowej konsolidacji.

Obecnie można wyobrazić sobie zejście kursu do okolic 2600 i uznać, że dopiero od jego zachowania w tym rejonie będzie zależało, czy Niedźwiedzie zaczną wyraźniej polepszać swoją pozycję, czy też dojdzie do podejścia kursu w stronę 2700+.

Patrząc na intraday, warto zauwazyć, iż w okolicy 2600 mamy do czynienia z potrójnym wsparciem: równością korekt, zniesieniem 38,2% oraz dolnym ograniczeniem wcześniejszej konsolidacji.

Analizując z kolei wykres dzienny, widzimy po pierwsze świecę wierzchołkową sugerującą co najmniej zatrzymanie ruchu wzrostowego oraz formację klina zwyżkującego (ozn. kolor różowy), która może być zagrożona mocniejszym wybiciem kursu z jej obszaru na południe.

Warto jeszcze dodać, że jeśli chodzi o wtorkowy początkowy ruch wzrostowy, na który nb graliśmy w Mentoring & Trading Room-ie (podobnie jak potem na spadki), to można było wyznaczyć dość precyzyjnie jego potencjalne maksimum. Zanim ten ruch został w pełni zainicjowany, oceniliśmy w ramach programu Mail & Play, że do jego zwieńczenia może dojść w rejonie 2655, gdzie występowała m.in. zależność 113% między istotnymi falami na H1.

Później – też skądinąd słusznie – braliśmy pod uwagę w planie zagrań na popołudnie z godz. 12.50 możliwość kontynuacji spadków we wtorek do wsparcia 2619-21.

Kontrakty terminowe na WIG20 w poniedziałek wybiły się górą z ostatniej wąskiej konsolidacji, co traktowaliśmy jako scenariusz wiodący rynkowych wydarzeń. Dzięki temu udało się kursowi zbliżyć do strefy oporu na interwale W1: 2636-63, co zakładaliśmy od pewnego czasu.

W poprzednim artykule pisaliśmy ponadto o stricte intradayowych aspektach technicznych sytuacji rynkowej : „Z punktu widzenia klasycznej analizy techniczej można obecnie doszukiwać się próby wpisywania wspomnianej konsolidacji w schemat trójkąta symetrycznego. Jego ewentualne wybicie w górę mogłoby doprowadzić do przekroczenia przez kurs poziomu 2630.”

I faktycznie, w poniedzialek kurs w pocie czoła unosił się, ostatecznie dochodząc do poziomu 2631.

Wydaje się, że obecnie należałoby przyjąć, że rynek może spróbować podejść przynajmniej pod 2639-40, bo:

1. tam (2639) wypada zależność 161,8% między ostatnimi dwoma głównymi ruchami wzrostowymi na wykresie godzinowym, liczonymi od luki wzrostowej z 4.stycznia;
2. tam też (2640) wypada zasięg formacji 121 na M15/ M30;
3. i wreszcie można przyjąć, że tam także orientacyjnie wypada minimalny zasięg wybicia z konsolidacji, jeśli zauważy się, iż miała ona około 20 punktów szerokości i swoje wcześniejsze maksima na poziomie ok. 2620.

Już w poprzednim tekście pisaliśmy nieco szerzej o wspomnianej w pkt 2 formacji 121:”Kurs mógłby być ‚podciągniety’ w ten rejon [2637-40],  a nawet ciut wyżej, za pomocą wariantu formacji 121 zaznaczonej pomarańczowymi prostokątami (o tej samej wielkości, z których jednym jest ten położony najwyżej ). Zasięg tego układu wypada na poziomie 2643.”

Ściśle rzecz biorąc, można spróbować założyć, że minimalny zasięg tegoż układu 121 wypada na poziomie 2640, a maksymalny – na 2643.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj. Głosowanie kończy się 31.stycznia.

Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek kontynuowały wąską konsolidację. Poprzednie mocne wzrosty nadal rzutują na bieżącą sytuację i prolongują szanse Byków na testowanie oporu na W1: 2636-63, ale wycofanie się kursu z rejonów obecnie penetrowanych –  w razie nadmiernego wydłużenia ruchu bocznego – też nie byłoby czymś z gruntu nietypowym.

Kurs konsolidując, najpierw wpisywał się w schemat trojkąta prostokątnego na M15. Na środowym zamknięciu i na czwartkowym otwarciu doszło do wybicia górą z tej formacji.

Ostatecznie jednak okazało się, że wybicie można określić wręcz jako fałszywe, a przynajmnej jako nieskuteczne. Potem zaś można było przyjąć hipotezę przekształcenia konsolidacji w lekko zwyżkujący klin. Na koniec czwartkowej sesji doszło natomiast do wybicia dołem z klina i utworzenia kanału równoległego o delikatnym nachyleniu pro-Byczym.

Obecnie, patrząc na wykres godzinowy, dochodzi się do wniosku, że możemy mieć do czynienia z przygotowaniem do wydłużenia impulsu wzrostowego. Jeśli przyjąć przy tym, że doszłoby do wytworzenia się tzw. fali piątej wydłużonej, to Byki mogłyby nawet myśleć o podejściu pod okolice cenowe 2700.

Z drugiej strony kluczowy może być fakt zaistnienia możliwości wpisania się kursu w lekko zwyżkujący klin na H1 (ozn. kolor różowy). Jeśli koncepcja klina jest prawidłowa, to wtedy niekoniecznie musi dojść do znaczącego wydłużenia impulsu wzrostowego.

Przy takiej interpretacji przeważający może być fakt, iż mamy trzy kolejne ruchy zwyżkujące o podobnym zasięgu. To – przy zachowaniu schematu klina – sugeruje potecjalne zatrzymanie w rejonie 2620+, ewentualnie 2637-40, gdzie wypada parę istotnych zależności falowych opisanych ważnymi współczynnikami Fibonacciego.