Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek zanotowały w sumie nieznaczny spadek, ale znalazły się w jego wyniku w stosunkowo istotnym intradayowo miejscu. Patrząc z szerszej perspektywy, główny dylemat polega na tym, czy ostatnie wzrosty – traktowane jako korekta – się skończyły. 

W ramach koncepcji, zgodnie z którą możemy się spodziewać stopniowego schodzenia niżej,  w kierunku co najmniej 1730, można przedstawić formację 121 (ozn. większe pomarańczowe prostokąty i ukośne linie brązowe) na interwale H4 z zasięgiem ok. 1740.

Innym układem, który sprzyja kontynuacji spadków, jest flaga pro-Niedźwiedzia w wersji z interwałów M15 /M30 (ozn. kolor brązowy).

Gdy jednak spróbujemy założyć, że ta flaga zostanie przekształcona w szerszą i położoną pod znacznie mniejszym kątem  (ozn. kolor czarny, linia przerywana), można łatwiej sobie wyobrazić wersję, w ramach której wzrosty mogą być kontynuowane.

Np. obecnie odbijemy się od  czwartkowych dołków, a potem zejdziemy w stronę ok.1780 lub ok.1800 i wreszcie powrócimy do zwyżek w stronę przynajmniej 1860-64. I dopiero wtedy będziemy myśleć o końcu wzrostów.

Kontrakty terminowe na WIG20 w środę – zgodnie z naszą wczorajszą sugestią – cofnęły się, ale niezbyt głęboko, a potem dołożyły jeszcze trochę punktów do korekty wzrostowej. Obecnie kluczową wydaje się kwestia, czy rynek będzie zmierzał do ostatnich dołków ( 1747), czy też po kolejnym cofnięciu podejdzie wyżej, przynajmniej w okolice 1860+.

Jeśli chodzi o możliwość zejścia bezpośrednio do dołków (1747), a nawet poniżej nich, to sprzyja jej taka interpretacja formacji klasycznej AT, zgodnie  z którą mamy do czynienia z flagą prospadkową (ozn. kolor brązowy) na M15/ M30 z zasięgiem 1738.

Inne trochę spojrzenie – z perspektywy wykresu godzinowego – pokazuje potencjalną flagę o tym samym charakterze i zasięgu (ozn. kolor czarny), a jednocześnie klin wzrostowy (ozn. kolor różowy).

Takie spojrzenie umożliwia koncepcję, zgodnie z którą kurs teraz dozna trzyfalowej korekty spadkowej, do rejonu cenowego zbliżonego do wsparcia 1787-90, a stamtąd spróbuje iść w górę – do 1860-64, a w najbardziej optymistycznej dla Byków wersji – nawet ok. 1900.

Taka wizja dałaby się pogodzić  z wykresem dziennym, z tym że trzeba by się liczyć  z wydłużeniem takiej korekty w czasie, co w praktyce sprowadzałoby się np. do konsolidacji między ostatnimi dołkami a maksimami korekty (położonymi być może na 1860-64 lub wyżej ).

Od strony analizy Elliottowskiej ta ostatnia wizja korekty opisuje de facto korektę nadrzędną całego ruchu spadkowego między 30.marca a 2. czerwca. Można by jednak przyjąć koncepcję alternatywną, zgodnie  z którą obecna korekta jest podobna – jeśli chodzi o zasięg i stosunek nadrzędności/podrzędności do tej z kwietnia (ozn. dwa większe pomarańczowe prostokaty poniżej).

W pierwszym przypadku po podejściu kursu do 1860-64 lub wyżej moglibyśmy się spodziewać finalnie spadków nawet do dołków z 20.stycznia (ok. 1650), w drugim – po zejściu kursu w rejon 1740 dopiero doszłoby do nadrzędnej korekty.

Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek dotarły w ramach korekty wzrostowej do takich rejonów cenowych, które zaczynają sugerować nadrzędność obecnej korekty wobec wcześniejszych. To oznacza zaś możliwość jej kontynuacji.

Nie można wykluczyć, że rynek finalnie będzie zmierzał do rejonu 1863-75, a nawet ok. 1900, zanim ewentualnie powróci do spadków. Najpierw jednak można by się spodziewać cofnięcia spod strefy atakowanej we wtorek: 1831-34 lub ciut wyższej: 1837-42.

Ta ostatnia okolica cenowa składa się z górnego boku prostokąta symbolizującego równość korekt w ramach spadków na interwale dziennym (ozn. trzeci z pomarańczowych prostokątów na wykresie poniżej) oraz ze  zniesienia 38,2% tychże spadków (1842). Zniżki te rozpoczęły się 30.marca.

Katalizatorem ewentualnego zejścia kursu teraz niżej, spod poziomu 1842 nawet do poziomu ok. 1784, mogłaby być potencjalna formacja ABCD na wykresie godzinowym.

Warto zwrócić też uwagę, że cały czas można próbować opisywać ostatnie dość mozolne wzrosty jako intradayową flagę prospadkową (ozn. kolor brązowy) z zasięgiem ok. 1727.

Jednakże biorąc pod uwagę najbardziej prawdopodobny typ (tzw. zigzag) korekty ruchu spadkowego, który rozpoczął się 30.marca, wydaje się, że większe szanse zaistnienia ma taka opcja korekty, w ramach której obecnie może dojść do cofnięcia (nawet głębszego, nieco pod poziom 1800) , ale potem Byki spróbują ponownie zaatakować i pójść w stronę 1863-75 lub nawet ok. 1900.

Jak inwestowali nasi czytelnicy w Mentoring & Trading Room-ie, prowadzonym przez autora, we wtorek? To nie była łatwa sesja do tradingu, mimo że praktycznie od początku szukaliśmy ruchu  w stronę 1809-15, w ramach zasięgu małej flagi prowzrostowej, o ile wybite zostanie zniesienie 50% środowych wzrostów (1802). Nasze założenie było prawidłowe, jednak wejście na wzrosty w tym rejonie zrealizowali głównie gracze agresywniejsi, gdyż trzeba było „wskakiwać” w trade na świecy trendowej. Gracze ostrożniejsi próbowali wejść nieco wyżej, w okolicy 1815+, a nawet po przełamaniu przez kurs oporu 1823-24.

Tyle że tutaj znowu trzeba było gonić rynek. Koniec końców cel, który sobie wyznaczyliśmy dla longa (1837-42) prawie został osiągnięty. Liczyliśmy się z taką ewentualnością, że może zabraknąć paru punktów. Znalazło to odzwierciedlenie we wiadomości mailowej do uczestników programu Mail & Play: „jeśli przełamiemy 1809-15, to celem mogłoby być 1837-42 z przystankami 1823-24 i 1831-34, obrona [SL] pod 1809”. I faktycznie, ten drugi przystanek – przynajmniej na razie – zadziałał.  Możesz bezpłatnie dołączyć na próbę! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w poniedziałek kontynuowały korektę dynamicznych i głębokich spadków z ubiegłej środy. Dotarły przy tym do rejonów cenowych, które wczoraj typowaliśmy jako możliwe do osiągnięcia. Można się liczyć jeszcze z pewnym wydłużeniem podobnego zachowania rynku.

Generalnie wydaje się, że rynek tworzy flagę prospadkową o zasięgu minimalnym 1743. Tak wygląda ta flaga w wersji typowo intradayowej – na M15.

Jeśli spojrzymy na wykres godzinowy, to można wyobrazić sobie nieco inny wariant flagi, z większym zasięgiem, wypadającym w rejonie wsparcia 1726-31.

Obojętnie który z tych wariantów przyjmiemy jako podstawowy, nie jest wykluczone, że rynek będzie chciał się jeszcze raz unieść w kierunku oporu 1809-11, wzmocnionego zniesieniem 61.8% środowych spadków (1815).

Trzeba przy tym zwrócić uwagę, że ciągle broni się maksimum czarnej świecy dziennej ze środy (1812) i ono dodatkowo stanowi o sile wymienionej przed chwilą bariery podażowej.

Wydaje się, że na rynku mogłoby dojść do rewolucyjnej sytuacji dopiero, gdyby świecą dzienną przebiliśmy się przez poziom 1842. Tam występuje zniesienie 38,2% całych ostatnich spadków zapoczątkowanych 30.marca.

W tej okolicy cenowej mamy także do czynienia z równością głównych korekt na wykresie dziennym w ramach owego ruchu spadkowego. Ponadto mniej więcej w tym rejonie cenowym przebiega górne ograniczenie kanału spadkowego na D1. Tak mocny ruch wzrostowy – w te rejony – nie wydaje się jednak obecnie bardzo prawdopodobny.

Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek kontynuowały korektę wzrostową, przy czym nasze Byki zachowywały się – szczególnie na tle mocnej reakcji spadkowej na Zachodzie po danych z rynku pracy w USA –  wręcz rewelacyjnie. Zasadnicze pytanie  na poniedziałek dotyczy tego, czy rynek przekroczy mocniej poziom 1800, czy też cofnie się w miarę szybko. 

Piątkowa sesja zaczęła się dość nieprzyjemnie dla Niedźwiedzi, od fałszywego wybicia dołem z małej konsolidacji między barierami intradayowymi: 1771-74 i 1764-65. Można to było potraktować też jako nieskuteczną próbę wybicia z flagi prospadkowej na M15.

Jeśli ktoś nie bronił się agresywnie, na medianie fałszywie wybitej konsolidacji, to mógł zanotować większą stratę. Choć z drugiej strony trzeba pamiętać, ze wcześniejsze sesje były swoistym Eldorado dla Niedźwiedzi.

Na wykresach powyżej widać flagę pro-Niedźwiedzią, która mogłaby spowodować zepchnięcie kursu w rejon 1730. „Szkieletem” dla tej flagi jest układ prospadkowy ABCD. Co prawda, można uznać, że Byki poradziły sobie z wariantami tego układu opisanymi zależością CD/ AB= 1 lub 1.13, ale ‚trzyma się” jeszcze ten z zależnością 1.272.

Jakie inne argumenty stoją za koncepcją, że rynek się teraz cofnie i wróci do tendencji spadkowej, w kierunku dołków z ok. 1750, a nawet zejdziemy do 1730. Otóż, w piątek ostatecznie kurs nie sforsował z przekonującą nadwyżką oporu 1787-90, wzmocnionego połową dużej czarnej świecy na H4 z 1.czerwca (1792-93) i dołkiem z 20.maja (1791).

Za koncepcją kontynuacji wzrostów do strefy 1802-04 – a może nawet do strefy 1809-11, wzmocnionej zniesieniem 61.8% dynamicznych spadków z ostatniej środy (1815 ) – przemawia z kolei fakt, iż względna siła naszego indeksu wzlędem DAX-a i S&P 500 – szczególnie w drugiej fazie piątkowej sesji – była naprawdę godna odnotowania. Ponadto, rynek w ten dzień poradził sobie z połową świecy na wykresie dziennym właśnie z tejże środy (1882), a to może ułatwić Bykom drogę do poziomu 1812, gdzie występuje maksimum tej świecy.

Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek tworzyły delikatną korektę po potężnych środowych spadkach, która to korekta może jeszcze nieznacznie się powiększyć. Trudno jednak przyjąć inny scenariusz podstawowy niż powrót do zniżek i zejście kursu w stronę ok. 1730.

Jak wysoko mozemy podejść z kursem w trakcie obecnej korekty? Spójrzmy najpierw na wykres H1, na którym uwzględnimy porównanie  z poprzednią korektą wzrostową (ozn. pomarańczowe prostokąty) oraz zniesienia Fibo: 23,6% (1773) i 38,2% (1789) środowych spadków.

Warto jeszcze w tym samym kontekście zerknąć na opór wynikający z połowy wysokości dużej czarnej świecy dziennej ze środy …

… oraz opór wywodzący się z  połowy świecy z interwału H4 z drugiej fazy środowej sesji.

Wniosek nasuwa się jeden. Dość podobne są szanse na podejście, w ramach obecnej korekty, do oporu intradayowego 1787-90, jak i do oporu 1771-74, gdzie nb na koniec czwartkowej sesji się już znaleźliśmy.

Kontrakty terminowe na WIG20 w środę zafundowały nam sesję, jaką inwestorzy lubią najbardziej: o dużej zmienności i z silnym trendem. Trend był spadkowy, a sugerowane przez nas wcześniej cele kursu, jak i sposób zachowania rynku, sprawdzały się też znakomicie.

Najpierw zrealizował się zasięg opisywanej przez nas m.in. wczoraj flagi prospadkowej na wykresie godzinowym.

Następnie doszło do wypełnienia zasięgu formacji pro-Niedźwiedziej 121 na interwale H4, również wielokrotnie przez nas analizowanej. W kóncu zrealizował się także – ze względu na dużą siłę rynku spadkowego – maksymalny zasięg tejże formacji 121, umiejscowiony w okolicach intradayowego wsparcia 1751-54.

Obecnie można się spodziewać kontynuacji spadków w stronę 1726-31. Nie można też wykluczyć finalnie ataku na dołki z 20. stycznia (1656).

Jak w środę  inwestowali nasi czytelnicy w Mentoring & Trading Room-ie prowadzonym przez autora? Sesja przyniosła spore zyski w dwóch rzutach: najpierw po przełamaniu 1809-11 graliśmy shorty  z dwoma celami: 1787-90 i 1771-74. Potem, po zanegowaniu 1771-74, kontynuowaliśmy grę na krótko w stronę 1764-65 i 1751-54. W ramach Mail & Play tak dookreślaliśmy inne parametry zagrania : „przełamanie wsparcia nastąpiło tylko 2 punktami, ale na niezłym wolumenie, więc można próbować wchodzić ok. 1771-74, [ … ] obrona nad 1777”.

Sesja w zasadzie miała jeden feler. Na jej początku, zaraz po przełamaniu 1809-11, nie doszło do tzw. cofki i traderzy musieli gonić rynek, co nigdy nie jest komfortowe.   Możesz bezpłatnie dołączyć na próbę! 

Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek zapewniły nam dla odmiany – po poniedziałkowym spokoju – emocjonującą sesję o niezłej zmienności. Co ważniejsze, wydaje się, że doszło przy tym wreszcie do wyklarowania się sytuacji w kierunku zwiększenia prawdopodobieństwa pogłębienia spadków.

Pierwszym symptomem zwiększającej się w znaczny sposób przewagi Niedźwiedzi jest przybierająca na wyrazistości koncepcja Elliottowskiej korekty pędzącej na wykresie dziennym (ozn. czarny kolor w obrębie drugiego z pomarańczowych prostokątów).

Dokładniej widać to na interwale H4, na którym można pójść dalej i stwierdzić, że na bazie korekty pędzącej powstała formacja prospadkowa 121 (ozn. pomarańczowe prostokąty z ukośnymi brązowymi liniami) z zasięgiem ok. 1774.

Na jeszcze niższej skali czasowej, godzinowej (H1), ukształtowała się z kolei flaga prospadkowa – wybita we wtorek – z zasięgiem ok. 1779.  Zasadnicza zmiana na rynku – idąca  w kierunku północnym – musiałaby się wiązać najpierw ze sforsowaniem przez Byki oporu 1860-64, a potem – z wygraniem decydującej batalii w rejonie 1885-90/92.

Na to na razie się nie zanosi. Znacznie bardziej prawdopodobny jest scenariusz ruchu w stronę ok. 1730, a nawet 1650.

Jak szło naszym czytelnikom w Mentoring & Trading Room-ie, prowadzonym przez autora,  we wtorek? Zaczęło się od emocji, gdyż sygnał prospadkowy na świecach wierzchołkowych na M15, pod oporem 1851-54, próbowały zanegować  Byki. Założony przez nas Stop Loss na poziomie 1858 obronił jednak naszych graczy przed wypadnięciem z rynku. W ramach programu Mail & Play tak określaliśmy z kolei nasze cele: ” wejście blisko 1851-54, cel 1 = 1842-43, cel 2 = 1831-34″. Po kilku godzinach były one spełnione, a nasi czytelnicy – przynajmniej ci, którzy nie zdecydowali się wyjść wcześniej z rynku – byli bogatsi o ok. 20 pkt. . Następny potencjalny ruch zakładaliśmy w kierunku 1823-24 i ewentualnie 1809-11, co też w miarę precyzyjnie się zrealizowało. Choć zabrakło czasu na zdecydowane  zejście do tego ostatniego wsparcia.  Możesz bezpłatnie dołączyć na próbę! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w poniedziałek „stworzyły” jedną z nudniejszych sesji ostatnimi czasy. Nadal też nie został rozstrzygnięty dylemat, czy musimy się liczyć z pogłębieniem spadków, czy też najpierw nas czeka wzrost, przynajmniej w kierunku 1885-90/92.

Cały czas sprzymierzeńcem Niedźwiedzi pozostaje prospadkowa flaga na wykresie godzinowym z zasięgiem 1779.

Podobny zasięg (1774) wynika też z ewentualnej realizacji formacji prospadkowej 121 na H4.

Jest ona oparta na Elliottowskiej korekcie pędzącej na interwale dziennym, D1. 

Gdyby kurs przekroczył ostatni mini-szczyt w okolicy oporu 1860-64, to moglibyśmy się spodziewać innego typu korekty, tzw. nieregularnej.

Jeśli faktycznie doszłoby obecnie do wzrostów, to ich katalizatorem mogłaby być mała formacja flagi prowzrostowej na M15 z zasięgiem ok. 1867.

Pozostaje jednak w takiej sytuacji pytanie, czy potencjalne wzrosty – niezbyt pewne w obecnej sytuacji – miałyby się przerodzić jedynie w krótkie podejście kursu pod opór 1885-90/92 i potem zakończyć spadkami, czy też doszłoby do skutecznego ataku na ów opór i w konsekwencji do zwyżki w kierunku 1974-95.

Ten drugi scenariusz wydaje się mieć mniejsze szanse na spełnienie się, a samo podejście pod 1890/92 jest trochę mniej prawdopodobne niż wcześniejsze spadki w kierunku ok. 1730, albo nawet ok.1650 (dołki ze stycznia), spod jednej z barier podażowych – 1860-64 lub 1873-75.

Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek, w środku długiego weekendu, nie dały wskazówki co do tego, czy zamierzają obecnie rozpocząć dłuższy ruch spadkowy, czy też spróbują jeszcze zaatakować skutecznie opór 1860-64 i ewentualnie, po odbiciu od 1885-90/92, zainicjują zniżki.

Jeśli dojdzie do pierwszego scenariusza , to można zakładać, że zostanie zrealizowana prospadkowa formacja 121 na H4 (ozn. dwa pomarańczowe prostokąty plus ukośne linie brązowe) z zasięgiem ok. 1774.

Trochę inne ujęcie sytuacji wynika z interwału godzinowego, H1, na którym widać flagę prospadkową (ozn. kolor brązowy) z zasięgiem ok. 1779.

Jeśli w końcu spojrzy się na wykres dzienny, to można dostrzec, że gdyby rynek przełamał wsparcie w okolicy 1785 (zniesienie 61,8% wzrostów na D1 z okresu styczeń – marzec), to można by się spodziewać zejścia kursu w stronę ok. 1730, jeśli nie niżej, do dołków ze stycznia (ok. 1650).

Byki z kolei, żeby przejąć na dobre inicjatywę, musiałyby wyłamać równość korekt i pokonać opór w okolicach 1892. To mogłoby skutkować ponownym atakiem na szczyty  w rejonie 1974-1995.

Pierwszym symptomem ewentualnej walki Byków o wyższą półkę cenową mogłaby być realizacja flagi prowzrostowej na M15 (ozn. linie przerywane niebieskie) z zasięgiem ok. 1868.

Jak radzili sobie ostatnio nasi czytelnicy w Mentoring & Trading Room-ie prowadzonym przez autora? Piątek nie był dniem zbyt dużych ruchów, natomiast w środę gracze byli w stanie sporo zyskać. O poranku zaczęliśmy od stwierdzenia w ramach Mail & Play, że „jeśli przełamią opór 1843 (zniesienie 61,8%), to  w tym rejonie można wejść na L z celem 1851-54, ewentualnie 1860-64, SL pod 1829, gracz agresywny mógłby wchodzić już teraz [ok. 1839]”

Niedługo potem dopowiadaliśmy, że ” duży wolumen na ruchu wzrostowym sugeruje możliwość pójścia w stronę 1860-64″. Wszystko to sprawdziło się doskonale, więc zdobycie ok. 20 punktów okazało się absolutnie w zasięgu naszych graczy.  Możesz bezpłatnie dołączyć na próbę!