Kontrakty terminowe na WIG20 w środę konsolidowały się stosunkowo wąsko przez całą sesję. Samo otwarcie było w miarę wysokie, a nachylenie struktury konsolidacyjnej, która przybrała postać trójkąta prostokątnego – prowzrostowe.

Zauważmy przy tym, że jeśli ów trójkąt powstały na interwale M15 (ozn. kolor fioletowy) wybiłby się w oczekiwany – ze względu na jego nachylenie – sposób, czyli górą, to można by oczekiwać realizacji zasięgu tego wybicia, który wypada w okolicy poziomu 2634.

Gdyby faktycznie do takiego wybicia i wypełnienia jego zasięgu doszło, to by mogło z kolei w praktyce oznaczać podejście kursu pod dość szeroką strefę oporu na wykresie tygodniowym: 2636-63, co sugerowaliśmy jako wkrótce możliwe w poprzednim naszym arykule.

Inne przedstawione tam koncepcje dotyczące choćby formacji na wyższych interwałach (H4 i D1) – odwróconej głowy z ramionami oraz układu 121 – też nadal wydają się zasadne. Przypomnę, że zasięg tego pierwszego setupu kształtuje się w rejonie poziomu 2630,  a tego drugiego – 2620.

Opis samych formacji na wykresach znajdą Państwo we wspomnianej przed chwilą wcześniejszej analizie.

Warto jeszcze zwrócic uwagę – w kontekście dziś zamieszczonego wykresu – że w środę rynek obronił równość korekt intra (ozn. mniejsze pomarańczowe prostokąty) oraz iż dolny bok górnego prostokąta symbolizującego tę równość korekt wypada w okolicy wsparcia 2590-94. Dopiero wybicie tego wsparcia mogłoby stanowić obecnie pierwsze ostrzeżenie dla Byków.

Na razie jednak scenariusz kontynuacji wzrostów wydaje się bardziej prawdopodobny, a gdyby faktycznie miała się pojawić jakaś sugestia podjęcia próby większego nacisku przez podaż, to mogłaby ona wynikać na początek np. z ewentualnej modyfikacji wspomnianego na wstępie trójkąta prostokątnego w prostokąt.

Blog Miłosza Fryckowskiego został wytypowany do konkursu FxCuffs na Bloga Roku. Jeśli artykuły autora pomagają Ci w inwestowaniu, poświęć chwilę i zagłosuj proszę tutaj.