Kontrakty terminowe na WIG20 w czwartek najpierw długo i wąsko konsolidowały, żeby na sam koniec dnia pogłębić mocne spadki z poprzedniej sesji. Tak więc zaczyna wyglądać na to, że kurs wybrał ostatecznie drogę na południe. Celem rynku może być wytworzenie większej korekty, choć mocne odbicia, traktowane jako swoisty ersatz rajdu Św. Mikołaja, mogą być na porządku dziennym.
Wydaje się jednak, że aby odtrąbic zwycięstwo Niedźwiedzi, można jeszcze poczekać na wybicie przez rynek strefy wsparcia 2415-24 (na pierwszym z tych poziomów mamy równość korekt na D1 i zniesienie 50% wzrostów rozpoczętych w czerwcu, a na drugim – szczyty z maja i sierpnia).
Gdyby podaż doprowadziła do zanegowania tej bariery popytowej, to należałoby się liczyć na dluższą metę nawet z realizacją formacji RGR, w ktorą wpisuje się wydłużająca się konsolidacja na wyższych interwałach. W tym miejscu warto wspomnieć, że linia szyi RGR na D1 przebiega obecnie w okolicy 2410, a zasięg tej formacji wypada na poziomie ok. 2250.
Obecnie jednak nie można wykluczyć, że kontrakt będzie próbował odreagować do strefy 2454-58, wzmocnionej zniesieniem 38,2% (poziom 2453) ostatniej dynamicznej fali spadkowej oraz równością korekt intra (ok. 2460).
(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)