Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek dotarły do sugerowanego przez nas od kilku dni celu w rejonie 2360 pkt. Do strefy 2360-2420 – przynajmniej na razie – nie weszły, a wycofanie przybrało charakter konsolidacji, która rozciągnęła się między wspomnianym celem a wsparciem intra 2328-34. Nadal kluczowym dylematem pozostaje to, czy kurs wejdzie w obszar „starej” konsolidacji pod szczytami sprzed miesiąca, właśnie między 2360 a 2420. Gdyby tak się stało, nie można by wykluczyć, że dotrzemy w rejon szczytów, a nawet je przekroczymy, realizując zasięg flagi (ok. 2450) prowzrostowej na D1. Podbny zasięg ma podwójne dno, które też mozna potraktować jako potencjalną formację na wykresie dziennym. 
Kiedy się spojrzy na wykres godzinowy, to można się zastanawiać, czy wzrosty nie wpisują się w klin zwyżkujący (ozn. kolor różowy) i nie oczekuje nas w tej chwili jeszcze jedna fala wzrostowa, która mogłaby doporowadzić nas do oporu intra 2380-85, z okolic którego rozpoczęły się cztery tygodnie temu mocniejsze spadki. Niedźwiedzie z kolei liczą na to, że równość korekt na H1 (ozn. duże pomarańczowe prostokąty poniżej), do której dotarł kurs w piątek i od której, można powiedzieć, się odbił, zatrzyma Byki i że wkrótce zobaczymy atak na okolice 2300 od góry. 
Warto jeszcze zwrócić uwagę na to, że kiedy zerknie się na niższy interwał, M15, to zastanowić się należy, czy kurs faktycznie wpisuje sie w klin, czy też w zwykły równoległy kanał wzrostowy. Widać tam także mały układ pro-Byczy typu 121 z zasięgiem wypadającym w strefie oporu 2380-85, o ktorym była mowa wyżej w kontekście inspiracji popytu do wejścia w obszar konsolidacji między 2360-420. 
Piątkową konsolidację można nb potraktować też jako flagę na M15 o zasięgu minimalnym 2359. (Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)
