Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek zanotowały trochę nietypową sesję. Z jednej strony – nerwową, z gwałtownymi zmianami sentymentu, ale z drugiej strony jednak niewiele wnosząca do szerszego obrazu rynku.

Gdy się patrzy na wykres interwału H4, widzi się, że sformułowane przez nas wcześniej dylematy nie doczekały się odpowiedzi. Pisaliśmy o tym, że z jednej strony możliwe jest „powiększenie obecnego odreagowania wzrostowego do okolic 1810 lub nawet 1830. W takim wypadku można by mówić, że łącznik między dwiema falami spadkowymi, korygującymi post-Brexitowe wzrosty, przybrał formę Elliottowskiej korekty nieregularnej.” (Druga z tych fal jest nb na razie tylko hipotetyczna.)

Dodawaliśmy jednak, że: „Druga koncepcja to brak kontynuacji poniedziałkowej zwyżki, zakończonej w okolicach oporu 1795-801, i utworzenie tym samym korekty pędzącej na H1/ H4, ale nie będącej „szkieletem” dla formacji 121.”

Rozstrzygnięcia, która z powyższych koncepcji wzięła górę, się we wtorek nie doczekaliśmy . Być może zdecyduje zachowanie Zachodu, który we wtorek też mocno fluktuował.

Można też podtrzymać tezę, iż w obydwu opisanych przypadkach można by liczyć finalnie na powrót do spadków w stronę 1730-50, a nawet – ok. 1690.

W kwestii najambitniejszych planów Byków można zaś pozostawać nadal sceptycznym, „Mniej prawdopodobną wersją wydarzeń jest zaś kontynuacja wzrostów stronę 1860-70, choć iskierka nadziei Byków mogłaby się tlić w kontekście ewentualnej korelacji z wzrostowymi obecnie aspiracjami DAX-a i nie ogłoszenia obniżki ratingu Moody’s. Drobna iskierka.”

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20 z platformy bossafx. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)