Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek konsolidowały się, jakby otrząsując się przy tym z obaw o OFE. Mimo spadków na Zachodzie, nie dołączyły do nich, trzymając się na stosunkowo wysokim pułapie cenowym.

Ciekawe, czy spróbujemy unieść się w stronę 1751-54 bazując na prowzrostowej formacji ABCD na M30 (ozn. trójfalowy układ czerwonych długich strzałek), czy też zatrzymamy się i odbijemy w dół od 1739-41, gdzie wypada hipotetyczny mały Gartley (ozn. pomarańczowe trójkąty).

Gdybyśmy się odbili od 1739-41 albo zaczęli już teraz spadać (w oparciu o podwójny szczyt utworzony w obrębie ostatniej, dwudniowej  konsolidacji), to moglibyśmy się znaleźć wkrótce w okolicach 1694-99. Jeśli zaś skierowalibyśmy się w stronę 1751-54, to moglibyśmy kontynuować wzrosty do rejonu 1792-95 (zasięg flagi na H4, patrz wykres poniżej).

Warto przy tym zwrócić uwagę na to, że ów zasięg flagi na H4 wypada w rejonie podwójnego oporu związanego ze zniesieniem 38,2% spadków rozpoczętych 30.marca oraz z równością największych korekt  w tym ruchu zniżkowym (ozn.ostatnie dwa pomarańczowe prostokąty).

Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20 z platformy bossafx. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)