Blog Miłosza Fryckowskiego ponownie został wytypowany przez organizatorów konkursu FxCuffs do kandydowania na BLOGA ROKU. Jeśli uważasz, że ten blog jest w jakiś sposób Tobie pomocny, proszę zagłosuj .

Głosować można tylko do końca stycznia, czyli do niedzieli.

Kontrakty terminowe na WIG20 w środę zdawały się tkwić w oczekiwaniu na wieczorne posiedzenie Fed. Dylematy co do dalszego rozwoju wypadków na wykresie pozostały te same, jak te opisywane od kilku dni.

Mozna je podsumować w taki sposób, jak wczoraj, a mianowicie, że „walka między Bykami, które chcą kontynuować realizację prowzrostowej formacji podwójnego dna na M15, a Niedźwiedziami, które chętnie by zepchnęły kurs na południe (w oparciu o formację 121 na H4) – dalej trwa”.

Warto też pokazać ponownie wspomniane wyżej formacje – najpierw podwójne dno na wykresie interwału M30 z zasięgiem wybicia w rejonie lokalnego oporu 1771-74.

Druga wspomniana formacja to prospadkowy 121 na H4 z zasięgiem ok. 1615.

Należy dodać dwa elementy do wczorajszego opisu sytuacji. Otóż można uznać, że konsolidacja (tzw. baza), mająca prowadzić do pełnej realizacji podwójnego dna, rozszerzyła się. Najpierw ograniczała się ona do przestrzeni cenowej między oporem 1726-31 a wsparciem 1717-19, a teraz sięga niższego wsparcia: 1694-99.

Ponadto godnym zauważenia jest fakt, iz mimo bardzo małej zmienności w środę kontrakty terminowe na WIG20 próbowały kreślić i wybijać flagę prowzrostową na M15 z zasięgiem 1735.

Podsumować obecną sytuację można w ten sposób, że aby myśleć o wzrostach przynajmniej do rejonu 1771-74, potrzebne jest na rynku przełamanie oporów: 1726-31 i 1739-41.

Wariant alternatywny zaś,  w postaci głębokich spadków do okolic cenowych 1615-20, mógłby być uruchomiony w przypadku przełamania się kursu dołem przez wsparcia: 1707-09 i 1694-99.