Tydzień między 30. grudnia 2013 r. a 3 stycznia 2014 r. zawierał 3 sesje na GPW. W związku z tym, oceniając skuteczność planów z tamtego czasu, mamy do dyspozycji maksymalnie 33%, z łącznej puli 100% dostępnej w ciągu całego tygodnia, do przydziału każdemu z planów.

Poniedziałek, 30.12.2013 – Bardzo konkretne 3 plany: A, B i C, do prostego wyboru, uzależnionego tylko od strefy, w której otworzy się kurs. Planem do realizacji okazał się spadkowy plan B, zgodnie z którym można było otworzyć shorta w okolicy 2425. Jednak plan ten przyniósłby ok.10 pkt zysku, albo mniej, gdyż sugerował możliwość spadków aż do strefy 2402-3, tymczasem kurs się odbił od poziomu 2415. Co prawda, uważny czytelnik wziąłby do serca ostrzeżenie o ryzyku wynikającym z przewidywanej małej płynności w przedsylwestrowym dniu i mógłby ścinać ewentualny zysk „na raty”, ale plan ten w mojej ocenie nie zasługuje na więcej niż przydział 11%  z 33% dostępnych ( jedna trzecia maksa).

Czwartek, 02.01.2014 – Plan A, wzrostowy, łatwy do wyboru, gdyż uzależniony głównie od strefy, w której otworzył się kurs. Można było spokojnie zarobić na tym planie ok. 20 pkt, gdyż sugerowane wejście nieco powyżej 2425 pkt owocowało ostatecznie możliwością wyjścia z pozycji na poziomie 2448.

TP był w miarę łatwy do ustalenia i wyegzekwowania, gdyż: 1. wynikał z zasięgu chorągiewki, 2. czas jej tworzenia był na tyle długi, że można było spokojnie przemyśleć wartość TP, 3. kurs dwukrotnie podchodził do poziomu tegoż TP, więc egzekucja zysku była ułatwiona.

Plan z tego dnia oceniłbym także bardzo wysoko z tego powodu, że był pisany najpierw na bazie geometrii samego WIG20, dopiero potem dostosowywany do wartości cenowych na FW20. Przyczyną była wcześniejsza zmiana serii na kontraktach. Ponadto, plan na wzrosty się sprawdził mimo dramatycznych spadków w tym samym czasie na DAX-ie. Pisałem o tym we wpisie z 02.01.2014.

Podsumowując, 30% na 33% możliwe.

Piątek, 03.01.2014 – Plan B, spadkowy, na pewno nie był wyraziście jednoznaczny, jednak wskazywał, iż skuteczne przełamanie strefy 2437-40 może być dla części graczy, akceptujących większe ryzyko, sygnałem sprzedaży. Dla pozostałych – przełamanie poziomów 2425-29. Dla obydwu grup założonym celem miało być zrealizowanie zysku powyżej 2410.

Takie założenia się sprawdziły. Ściśle rzecz biorąc, spadki zatrzymały się w strefie 2417-19, która została wyraźnie pokazana na kluczowym dla Planu B wykresie (przypominam go poniżej).

Oceniając ten ostatni z planów w okresie Noworocznym, warto spojrzeć na jego wartość na tle konsolidującego się przez większość sesji rynku. Fakt, że aby w pełni skorzystać z jego „dobrodziejstw” (ok. 15 pkt zysku), trzeba było podjąć decyzję, która niosła ryzyko trochę większe niż przy większości zaleceń inwestycyjnych na tym blogu. 

W tym sensie, że prawdopodobieństwo zadziałania bieżącego układu rynkowego na naszą korzyść było w ocenie autora zalecenia niższe niż zwykle. Z drugiej jednak strony, absolutnie standardowe – w obliczu tego zalecenia – ustawienie SL parę punktów powyżej strefy 2337-40 nie niosło z sobą zagrożenia nadmiarową stratą. Wręcz przeciwnie, stop był wąski.

W rezultacie 25% na 33% możliwych.

RAZEM w okresie 30.12.2013 – 03.01.2014 plany uzyskały w naszej ocenie 66% skuteczności. Zupełnie nieźle, biorąc pod uwagę, że był to okres obniżonej, międzyświątecznej płynności i zmienności.