Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej fazie minionego tygodnia najpierw podeszły – zgodnie z naszym wcześniejszym założeniem – do oporu 1760-80, a potem rozpoczęły korektę w formie konsolidacji. Obecnie główny dylemat dotyczy tego, czy rynek kontynuując konsolidację, będzie potem zdolny nadbić – przynajmniej chwilowo – ostatnie maksima w rejonie 1760+, w kierunku 1780+,  czy też – po wydłużeniu ruchu bocznego – kurs się zacznie jednak oddalać od ostatnich szczytów.

W poprzedni wtorek pisaliśmy: „Styl, w jakim byki pokonały ten dystans [tzn. falę wzrostową intra do 1710-20], daje im nadzieję na wydłużenie ruchu w kierunku 1760- 1780, gdzie znajduje się bariera złożona ze zniesień Fibo 50% i 78 6% oraz gdzie wypada minimalny zasięg formacji 121 na tymże interwale dziennym.” To się znakomicie sprawdziło.

Aktualnie, dopóki kurs będzie utrzymywał się nad wsparciem 1650-60, dopóty szanse Byków na ponowny ruch w górę i atak na 1760-80 będą musiały być cały czas brane pod uwagę. Zresztą znacznie łatwiej byłoby to przyznać, gdyby nie decyzja Rady Polityki Pieniężnej, dotycząca obniżki stóp procentowych (jej negatywny wpływ na perspektywy biznesowe banków).

Obecna konsolidacja, która może być traktowana jako korekta ostatnich wzrostów, zaczyna się wpisywać schemat trójkąta zniżkującego. To współgra z owymi dwiema opcjami rozwoju wydarzeń, rozważanymi na wstępie dzisiejszego artykułu.

Z jednej bowiem strony wydaje się, że rynek może wykonać jeszcze przynajmniej jeden ruch wzrostowy w ramach Elliottowskiej tak zwanej 5. fali podrzędnej. Z drugiej zaś ukształtowanie się tego trójkąta na razie sugeruje możliwość zejścia kursu niżej, to znaczy pod wsparcie w rejonie 1694-99.

Nie można jednak wykluczyć połączenia w spójną całość tych dwóch scenariuszy. Mogłoby np. najpierw dojść do dalszego kształtowania się owego trójkąta zniżkującego (ozn. linie czarne na wykresie interwału godzinowego), potem zaś – do ruchu w kierunku wspomnianego istotnego wsparcia 1650-60. W ten sposób rynek przekształciłby trójkąt we flagę pro wzrostową, a przynajmniej próbowałby to zrobić.

Powyższa analiza również potwierdza, iż dopiero ewentualne wybicie w dół wsparcia 1650-60 mogłoby rozstrzygać o przejęciu kontroli przez Niedźwiedzie.

Warto jeszcze dodać, że gdyby teraz rynek wybił skutecznie w górę opór intra 1719-26 – zamiast schodzić najpierw do 1650-60 – to trójkąt zniżkujący mógłby przekształcić się w prostokąt. Wtedy nadbicie w górę 1760+ w stronę 1780+ byłoby zapewne łatwiejsze.

Nasi czytelnicy – współpracujący bezpośrednio z autorem artykułu w ramach pilotażu nowego programu Swing & Room – mogli w pełni skorzystać z ostatniego bardzo dynamicznego ruchu wzrostowego, gdyż najpierw otwieraliśmy L – podczas wybijania oporu w rejonie 1660 – i szukaliśmy skutecznie ruchu do 1710-20, gdzie wypadał zasięg podwójnego dna na interwale godzinowym. Później znów, na kolejnej sesji (środowej), szukaliśmy kontynuacji tego ruchu w kierunku 1760+, a precyzyjnie: 1763-66. To również okazało się dobrym pomysłem, bo maksimum wypadło na 1764.

Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia nadal konsolidowały wokół linii szyi formacji podwójnego dna na interwale godzinowym, tworząc tak zwaną bazę do wybicia w górę. W pewnym momencie wydawało się, że Niedźwiedzie przejmą kontrolę, jednak końcówka piątkowych notowań u nas i niezłe z punktu widzenia Byków zachowanie Zachodu w tym czasie wspomogły popyt.

Przypomnę, że zasięg formacji podwójnego dna wypada powyżej 1710 punktów. Baza do wybicia w górę, o której mowa na wstępie, wpisuje się obecnie schemat flagi pro wzrostowej. Wcześniej wpisywała się w typowy układ wąskiego prostokąta.

Nadal też można mówić o formacji pro spadkowej XABCD typu Gartley, która mogłaby w razie jej realizacji zanegować układ podwójnego dna. Wydaje się jednak, że dopiero ewentualne pokonanie przez Niedźwiedzie wsparcia intra w rejonie 1607-13, może być przesłanką do uznania, że rynek ruszy w stronę 1550-70+.

Dopóki zaś będzie tworzyła się wspomniana wyżej struktura bazy, dopóty Byki będą miały szansę ostatecznego triumfu. Patrząc szerzej – na interwał dzienny – można mówić tak naprawdę o trwającej ponad półtora miesiąca konsolidacji prostokątnej między strefą 1550-70+ a 1650-70+.

Rynek nadal oczekuje na wybicie w jedną lub w drugą stronę. Dużo może zależeć od korelacji z Zachodem, który zdaje się próbować przygotowywać do kontynuacji wzrostu.

Tymczasem nasze kontrakty – tak, jak wspomniałem na wstępie –  były w pewnym momencie w ostatnim tygodniu bliższe odwrotu spod oporu 1640-50+. Ten opór nota bene – mimo tymczasowego  wybicia przez kurs  linii szyi podwójnego dna w górę – ciągle zatrzymuje dalszy ruch wzrostowy.

Patrząc ponownie na intraday, wydaje się, że kluczowe – jeśli chodzi o najbliższe godziny notowań – może być zachowanie rynku w rejonie linii szyi (na poziomie 1635) podwójnego dna. Tam bowiem doszło do zatrzymania w piątek i tam również znajduje się opór intra powstały na zasadzie zmiany biegunów: wcześniej Byki wspierały się przez dłuższy czas właśnie w tym miejscu.

Tak więc, gdyby Byki zdołały mocno wtargnąć ponownie  do strefy cenowej powyżej 1635, ich szanse wyglądałyby lepiej niż w końcówce ubiegłego tygodnia. Jeśli zaś odbiją się w dół od tego miejsca, to Niedźwiedzie mogą przypuścić decydujący atak.   Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej części bieżącego tygodnia podeszły – po wzrostach na Zachodzie, związanych z informacjami o szczepionce na koronawirusa – pod opór 1640-50+. Rynek próbuje obecnie konsolidować, tworząc jakby bazę do wybicia w górę z formacji podwójnego dna na interwale godzinowym. Strefa oporu, do której kurs dotarł, jest jednak trudna do sforsowania przez Byki.

Wcześniej już kilkakrotnie w tym rejonie (1640-50+) doszło do zatrzymania i większego cofnięcia kursu. Ponadto w rejonie wtorkowych maksimów znajduje się punkt zwrotny pro spadkowej formacji XABCD typu Gartley na H1, choć nie jest to formacja „książkowa”.

Jeśli chodzi z kolei o formację podwójnego dna, to jej linia szyi przebiega na poziomie 1635, a zasięg przekracza poziom 1710. Konsolidacja wtorkowa – w miarę wąska – która może być traktowana jako wspomniana na wstępie baza do wybicia w górę formacji podwójnego dna, tworzyła się właśnie wokół linii szyi na poziomie 1635.

Patrząc na wykres, wydaje się, że Byki mają przewagę i szanse na kontynuację ruchu wzrostowego oraz realizację formacji podwójnego dna. Z drugiej jednak strony – nawet jeśli się nie przyłoży wagi do formacji XABCD –  trzeba pamiętać o tym, iż ostatnie wzrosty miały wyraźny związek z optymizmem rynków bazowych wokół badań nad nową szczepionką. Ten zaś czynnik zaczął stopniowo oddziaływać w coraz mniejszym stopniu na rynek.

Jednocześnie było wyraźnie widać korelację między Zachodem a naszymi kontraktami. To każe przypuszczać, że gdyby Zachód się teraz mocniej cofnął, to mimo, że sytuacja u nas pokazuje przewagę Byków, może też się zmienić.

Gdyby nasz kontrakt zszedł poniżej 1600, wydaje się, że można by było mówić o przejmowaniu kontroli przez Niedźwiedzie. Gdyby zaś rynek się utrzymywał na wsparciem 1607-13, to wspomniana wyżej baza do wybicia formacji podwójnego dna w górę mogłaby być traktowana jako nadal zagrażająca podaży.

Przypomnijmy jednocześnie, że opór, który znajduje się w rejonie 1640/50-70, jest bardzo mocny i składa się z dwóch podstawowych elementów. Bazuje po pierwsze na dołkach z 2016 roku, po drugie zaś – na tak zwanym węźle di Napolego (zniesieniu 38,2% i 61,8% w rejonie 1640-53).

Zniesienia te dotyczą  fal spadkowych zainicjowanych w listopadzie ubiegłego roku i w marcu bieżącego roku. Z kolei na wykresie intradayowym dodatkowy opór stanowi mediana flagi (ozn. kolor ciemnobrązowy), na której rynek się zatrzymał we wtorek.

Nota bene taki rozwój wypadków był przez nas brany poważnie pod uwagę w poprzednim, niedzielnym artykule. Z szerszego nieco punktu widzenia – odnoszącego się do interwału dziennego – można mówić o dylemacie dotyczącym tego, czy rynek będzie kontynuował kreślenie lekko wzrostowego kanału ruchu bocznego, który tworzy się od początku kwietnia, czy też cofnie się mocniej i wybije się dołem z tego kanału.

To ostatnie mogłoby zaowocować ruchem w kierunku 1490-500. W tym pierwszym przypadku zaś rynek dotarłby pewnie do okolicy 1710-20. Tam znajduje się bowiem nie tylko zasięg wspomnianej już tu kilkakrotnie formacji podwójnego dna, ale również górne ograniczenie owego lekko wzrostowego kanału półtoramiesięcznej konsolidacji. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia po podejściu pod opór w rejonie 1636-39 próbowały wrócić do spadków – co braliśmy poważnie pod uwagę w poprzednim artykule. Została wybita przy tym flaga pro spadkowa na interwale godzinowym o zasięgu 1540.

We wtorkowym tekście analitycznym pisałem, że „ciekawym miejscem na zatrzymanie i ewentualny odwrót Byków jest obszar cenowy 1636-39. Znajduje się tam zniesienie 61,8% ostatnich spadków zainicjowanych na samym końcu kwietnia oraz zależność 1:1 między ostatnimi ruchami wzrostowymi, budowanymi w ramach odbicia od wsparcia w rejonie 1550+.”

Następnego dnia, w środę rzeczywiście dokładnie tak się stało i ta bariera zadziałała zgodnie z sugestią. Potem doszło do wybicia w dół z flagi wspomnianej na występie.

Ewentualna realizacja zasięgu tej flagi oznaczałaby najprawdopodobniej wybicie kluczowego wsparcia w rejonie 1550+. To zaś w konsekwencji mogłoby prowadzić do ruchu w kierunku 1490-500, a na dłuższą metę być może do 1450-60.

Warto jednak zauważyć, że po wybiciu z flagi pod jej kanałem zaczęła się jakby tworzyć konsolidacja, która na razie wpisuje się w schemat trójkąta symetrycznego (patrz: wykres interwału H1). Może jednak dojść do jej przekształcenia i podejścia teraz kursu pod 1604-06, gdzie znajduje się zgrupowanie zniesień Fibonacciego 38,2% i 61,8% (tzw. węzeł di Napolego) .

Po ewentualnym odbiciu od tego miejsca ponownie na południe mógłby zacząć się kolejny ruch zniżkowy. Wybicie w dól z opisanej tu konsolidacji, a w zasadzie ze wstępnego jej zarysu, mogłoby zaś prowadzić do ponownego ataku na wsparcie w rejonie 1550+.

Inna opcja to wejście powrotne kursu w obszar flagi. To mogłoby zaowocować podejściem pod jej medianę, która obecnie znajduje się około poziomu 1630. W ten sposób kurs mógłby próbować kontynuować dużą konsolidację, która buduje się od początku kwietnia.

Gracze swingowi, czyli szukający okazji na dłuższe ruchy na wykresie, mogli w miarę szybko zyskać ze środy na czwartek . Nasi czytelnicy o takich preferencjach inwestycyjnych – współpracujący bezpośrednio z autorem artykułu w ramach programu Mail & Play i w Mentoring & Trading Room-ie – zajmowali pozycje na spadki w środę w rejonie 1630 lub 1616-17, a zamykali je w czwartek w strefie 1550-60+.

W piątek próba ponownego otwarcia S-ki była już jednak utrudniona, bo rynek najpierw „groził” powiększeniem swojego odbicia, a poza tym zbliżał się weekend. Próba zajęcia pozycji w strefie 1570-80 zakończyła się wycofaniem na tym samym mniej więcej poziomie.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia nadal konsolidowały między strefą kluczowego oporu 1640/50-70 a wsparciem w rejonie 1550. Obecnie główny dylemat dotyczy tego, czy rynek będzie nadal budować ten ruch boczny – w związku z czym kurs wkrótce będzie atakował wspomniany przed chwilą opór – czy też dojdzie w miarę szybko do odwrotu Byków i kontynuacji ruchu spadkowego, który rozpoczął się po chwilowym nadbiciu owego oporu w kierunku poziomu 1700.

Ażeby kurs mógł zdążać dalej na północ – w kierunku 1640-50+ i wyżej – musi najpierw wybić opór intra w okolicy 1607-13, wzmocniony równością korekt na interwałach typowo intradayowych oraz zniesieniem 38,2% ostatniego lokalnego spadku .

Gdyby tak się stało, decydująca bitwa mogłaby się rozegrać w okolicy oporu 1640-45, wzmocnionego zniesieniem 61,8% na poziomie 1636. Dodatkowym „filtrem” w tej sytuacji mógłby być obszar cenowy 1653- 58, złożony ze zniesień: 161,8% i 78,6% oraz z górnej bandy oporu 1650-53.

Dopiero pokonanie przez popyt tej zapory, złożonej z wymienionych tu elementów technicznych, mogłoby zaowocować ruchem w kierunku 1670-1700. Przypomnijmy, że na koniec kwietnia rynek  ustalił maksimum obecnego ruchu bocznego na poziomie 1686.

Jeśli zaś popyt nie zdoła – z czym należy się poważnie liczyć – sforsować bądź to strefy 1640-50+, bądź niżej położonej: 1622-27 (wzmocnionej zniesieniem 50%), to z kolei może dojść do próby ponownego stopniowego zejścia kursu w stronę 1550. W tym wypadku celem na dłuższą metę mogłoby być: 1490-500 i 1450-60.

Nasi czytelnicy – współpracujący na bieżąco z autorem artykułu w ramach programu Mail & Play i w Mentoring & Trading Room-ie – najlepszą okazję do skorzystania z większego ruchu kursowego mieli w ubiegłą środę i czwartek.

W środę próbowaliśmy najpierw grać na S spod 1600-1595 w kierunku 1583-88 i 1576- 79. Zagranie na spadki było rozłożone na raty, gdyż po utworzeniu się flagi pro spadkowej intra ponownie szukaliśmy shorta, w rejonie 1583, z celem 1562-67. Trade okazał się ostatecznie jak najbardziej skuteczny i precyzyjny, jednak do samego końca zdołali raczej dotrwać gracze agresywniejsi, gdyż w pewnym momencie podejście ostrożnościowe wskazywało na zamknięcie pozycji w okolicy 1570.

W czwartek graliśmy na kontynuację ruchu spadkowego w kierunku 1552-57, a później na odbicie wzrostowe.  Otwarcie L braliśmy pod uwagę po wybiciu w górę oporu w rejonie 1576-79, z celem finalnym w rejonie 1595-600. Piątek to już stosunkowo wąska konsolidacja w obrębie i pod oporem 1607-13, mało sprzyjająca tradingowi.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej części tego tygodnia próbowały pogłębiać spadki, jednak na zamknięciu dziennym we wtorek Bykom udało się obronić wsparcie 1595-600. To powoduje, że Byki mimo przewagi strony przeciwnej nie dopuściły – przynajmniej na razie – do otwarcia drogi do rejonu cenowego 1550 i zachowały zdolność ponownego podciągania kursu pod kluczową strefę oporu 1640-50/70, albo pod 1622-27.

Argumentem na rzecz podaży jest mocne cofnięcie kursu spod oporu 1640/50-70 po chwilowym jego nadbiciu. Istotne jest także to, że we wtorek doszło do mocnego ataku podaży, na sporym wolumenie, i chwilowego, dwukrotnego zejścia kursu do wsparcia 1583-88.

Ponadto Bykom w trakcie ataku w końcówce wtorkowej sesji nie udało się wybić w górę ani równości małych korekt intra, ani maksimów dużego czarnego korpusu na M15 z tego dnia. Jednocześnie doszło jednak do wybicia w górę z klina zniżkującego na M15, co stanowi przesłankę pro-Byczą.

Z kolei inna przesłanka, wskazująca na możliwość odbudowywania się popytu, to wspomniana na wstępie obrona na zamknięciu dziennym wsparcia 1595-600. Na wykresie interwału godzinowego widać przy tym, iż rynek obronił także równość większych korekt intra oraz lekko wzrostowy kanał trendowy (ozn. kolor jasnoniebieski).

Poza tym już w poprzednim artykule  zwracaliśmy uwagę na to, że: „Zamknięcie świecy dziennej poniżej [1595-600] byłoby zaś zanegowaniem dużego białego korpusu dziennego z 29.kwietnia, co dodatkowo osłabiłoby Byki.” Ale tego Bykom właśnie udało się uniknąć.

Podsumowując, można postawić tezę, że jednak lekką przewagę mają Niedźwiedzie. Warto też wspomnieć, iż nadal ważna może być korelacja z Zachodem, choć w końcówce wtorkowej sesji doszło tymczasowo do ujemnej korelacji.

Być może dalsza sytuacja rynkowa nie wyklaruje się zresztą od razu i rynek np. będzie w stanie najpierw podejść jedynie pod 1622-27, ale nie wyżej. Potem zaś dojdzie np. do konsolidacji między 1583-88 a 1622-27 właśnie.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej fazie minionego tygodnia wybiły się górą z prawie miesięcznej konsolidacji, ale – zgodnie z sugestią z ostatniego artykułu – po chwilowym nadbiciu strefy kluczowego oporu na interwale dziennym (1640/50-70) doszło do cofnięcia kursu tuż pod tę zaporę. Ewentualne zejście notowań poniżej 1622-27 – a szczególnie poniżej 1595-600 – dawałoby szanse Niedźwiedziom na ponowne przejęcie kontroli nad rynkiem, obrona 1640-45 zwiększałaby zaś szanse ataku Byków na 1700.

W poprzednim tekście pisaliśmy: „Niedźwiedzie ciągle liczą na to, że strefa oporu 1640/50-70 – zbudowana na bazie dołków z 2016 roku i wzmocniona węzłem di Napolego (zniesienia 61,8% i 38,2%) – powstrzyma Byki przed dalszą ekspansją. Jeśli zaś miałoby na tym etapie dojść jeszcze do jakieś poważniejszej akcji zaczepnej popytu, to podaż zakłada, że ograniczyłaby się ona do ewentualnego tymczasowego nadbicia  wspomnianego tu oporu w obszar cenowy między 1670 a 1700.”

Nic dodać, nic ująć. Faktycznie, taka akcja miała miejsce i zatrzymała się w rejonie mini oporu 1685-87. Po czym doszło do cofnięcia korpusami świec M15 w okolice wsparcia 1640-45, a cieniami do ok. 1635, gdzie jednocześnie zlokalizowana była równość korekt intra oraz zniesienie 38,2% Fibonacciego.

Zwracam uwagę, że głębsze cofnięcie, poniżej wsparcia 1595-600, oznaczałoby jednocześnie powrót do kanału poprzedniej kilkutygodniowej konsolidacji oraz wybicie w dól zgrupowania zniesień: 61,8 i 78,6%. Zamknięcie świecy dziennej poniżej byłoby zaś zanegowaniem dużego białego korpusu dziennego z 29.kwietnia, co dodatkowo osłabiłoby Byki.

Wstępna przesłanka osłabienia pojawiłaby się w momencie pokonania wsparcia 1622-27, która to bariera była wcześniej oporem, a obecnie jest wsparciem powstałym na zasadzie zmiany biegunów.

Z kolei obrona przez popyt rejonu 1635 – co wydaje się, patrząc chociażby na rozwój sytuacji wykresowej  kontraktów amerykańskich z 1.maja, mniej prawdopodobne – dawałaby szanse Bykom na ponowne podejście pod 1700. Swoją drogą w okolicy 1722 wypada zasięg flagi, której kanał był kanałem owej konsolidacji wspominanej wcześniej.

Gracze swingowi, czyli szukający okazji na dłuższe ruchy na wykresie, mogli w miarę szybko zyskać z czwartku na piątek. Nasi czytelnicy o takich preferencjach inwestycyjnych – współpracujący bezpośrednio z autorem artykułu w ramach programu Mail & Play i w Mentoring & Trading Room-ie – zostali poinformowani w czwartek w planie wczesnopopołudniowym, iż „pewnie lepiej by było, żeby poczekali na mocne wybicie w górę 1622- 27 [… w tym] przypadku mogliby liczyć na ruch w kierunku 1670 i 1700.” Czwartkowe wybicie, wkrótce potem, 1622-27 i piątkowe poranne podejście kursu pod 1686 faktycznie spełniły stosunkowo szybko te założenia.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie bieżącego tygodnia kontynuowały konsolidację pod strefą kluczowego oporu na interwale dziennym: 1640/50-70, a dokładnie rzecz ujmując: w drobnym oddaleniu od niej, pod oporem intradayowym 1622-27. Pewną przewagę mają Niedźwiedzie, ale sytuacja nadal nie jest rozstrzygnięta.

Niedźwiedzie ciągle liczą na to, że strefa oporu 1640/50-70 – zbudowana na bazie dołków z 2016 roku i wzmocniona węzłem di Napolego (zniesienia 61,8% i 38,2%) – powstrzyma Byki przed dalszą ekspansją. Jeśli zaś miałoby na tym etapie dojść jeszcze do jakieś poważniejszej akcji zaczepnej popytu, to podaż zakłada, że ograniczyłaby się ona do ewentualnego tymczasowego nadbicia  wspomnianego tu oporu w obszar cenowy między 1670 a 1700.

Ta ostatnia możliwość wynika między innymi z koncepcji tymczasowego cofnięcia się do wybitego w dół klina zwyżkującego na interwale dziennym i późniejszego powrotu do spadków. Byki liczą także na to, że na intradayu kształtuje się cały czas kanał typowy dla flagi pro wzrostowej, a w obrębie tej tego kanału można ewentualnie dostrzec układ podobny do odwróconej głowy z ramionami, czyli formacji też pro wzrostowej.

Niedźwiedzie z kolei liczą dodatkowo na to, że konsolidacja, która de facto trwa od początku kwietnia, wpisuje się w schemat potencjalnej formacji głowy z ramionami (formacji pro spadkowej, oczywiście). Można również dostrzec układ harmoniczny 121 o tym samym, pro Niedźwiedzim charakterze.

Warto może do tej listy argumentów podaży dodać to, iż we wtorek Byki miały swoją szansę i próbowały wybić wspomnianą wyżej flagę w górę, jednak zatrzymały się na oporze 1622-27, po czym kurs cofnął się głębiej, w stronę wsparcia 1595-1600. Ta sytuacja świadczy o pewnej przewadze Niedźwiedzi.

Wydaje się, że warunkiem koniecznym, aby rynek mógł ewentualnie podejść pod 1670 i 1700, jest wybicie w górę oporu 1622-27. Po drodze mamy jeszcze barierę podażową 1640-50+.

Warunkiem niezbędnym, żeby z kolei doszło do ruchu w stronę 1550 i niżej, w kierunku 1490-1500, wydaje się obecnie zdecydowane przełamanie mediany wspomnianej wyżej flagi (jej kanału). To oznacza w praktyce w tym momencie wybicie ostatnich dołków intra w rejonie 1570+.

Pamiętajmy przy tym cały czas o korelacji z Zachodem i jej wpływie na sytuację. W środę i czwartek mamy przed sobą kolejne decyzje Fed-u i ECB.

Wtorkowa sesja – dla naszych czytelników, współpracujących bezpośrednio z autorem artykułu w ramach programu Mail & Play i w Mentoring &Trading Room-ie – sprowadzała się głównie do zagrań na krótsze ruchy. Szukaliśmy na początku S, spod bariery 1595-600 w stronę 1576-79. Minimum wypadło na poziomie 1578.

Później braliśmy pod uwagę L znad poziomu 1607, z celem 1616-18 i ewentualnie 1622-27. Obydwa „targety” okazały się w zasięgu Byków, choć wątpliwości na początku ruchu były spore. W samej końcówce notowań realizowaliśmy z kolei zagranie na S z okolicy 1607 do 1595-1600 i 1583-88. Pierwszy cel został wypełniony, drugi – dopiero na fixingu i to bez jednego punktu.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)