Jak wynika z analizy ekspansji, fale AB i CD pozostają ze sobą w stosunku opisanym współczynnikiem Fibonacciego 1,13. Ponadto, korpus ostatniej, długiej czarnej świecy zatrzymał się mniej więcej na ekspansji FE 100%. Ta informacja w połączeniu z faktem, iż kurs dotarł do opisanego na końcu części I niniejszego wpisu ważnego obszaru wsparcia, sugeruje, iż może dojść do dynamicznego wzrostowego odbicia. Jego wehikułem będzie harmoniczna formacja ABCD, zaznaczona na wykresie.
EURGBP to nie jest mój ulubiony walor. „Ciężki”, mało dynamiczny, zbyt spokojny, gdyż EUR i GBP są przez długie okresy mocno skorelowane, ale jak juz się „zerwie ze smyczy” korelacji – zwykle na niezbyt długo – to potrafi być gwałtowny i hiper dynamiczny.
Wydaje się, że taki moment zdecydowanych ruchów cenowych na tej crossowej parze walutowej nadchodzi nieubłaganie. Skąd takie przypuszczenie?
Dylemat, wywodzący się z podejścia klasycznego w ramach analizy technicznej do obecnej sytuacji średnio- i długoterminowej na parze GBPUSD, o którym mowa w poprzednim wpisie, można nieco osłabić, stosując analizę – jak niektórzy ją określają – nowoczesną, czyli odwołującą się do geometrii Fibonacciego.
Najpierw nałóżmy na ostatnie ruchy cenowe, pokazane w kompresji tygodniowej, siatkę zniesień Fibo.
Funt brytyjski, mimo korzystnego sentymentu dla dolara amerykańskiego i korzystnych danych z gospodarki amerykańskiej, broni się skutecznie przed głębszą przeceną. Co dalej?
Klasyczna AT mówi nam, iz kurs GBPUSD po wybiciu dołem z tworzącego się przez wiele miesięcy trójkąta – który można też traktować z perspektywy interwału właśnie miesięcznego jako formację chorągiewki – wrócił ponownie w jego obszar. Powstała więc szansa na zinterpretowanie pierwotnego wybicia dołem z trójkata jako fałszywego wybicia i w związku z tym oczekiwanie na ruch na północ skutkujący ostatecznie opuszczeniem trójkąta przez kurs górą.