Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia kontynuowały konsolidację o lekko wzrostowym nachyleniu, zbliżając się przy tym do kluczowego poziomu 2220. Przekroczenie go może prowadzić do ruchu w kierunku 2260 i 2330-50, natomiast mocne odbicie od niego może doprowadzić nawet do powrotu do ostatnich dołków w rejonie 2040-50.

Na co liczą obecnie Byki? Na formację odwróconej głowy z ramionami na interwale H4 i D1, której zasięg wypada w okolicy 2260. W tym samym miejscu mamy także górną strefę kanału spadkowego na wykresie dziennym oraz zależność 161,8% między falami wzrostowymi na D1.

Z kolei Niedźwiedzie liczą na możliwość zatrzymania obecnego ruchu wzrostowego w okolicy 2220, gdyż tam występuje nie tylko równość dużych korekt na D1, ale także zniesienie 61,8% spadków rozpoczętych w lipcu. Ponadto można próbować zidentyfikować klin zwyżkujący, o którym wspominaliśmy w poprzednim artykule i który de facto został wybity w międzyczasie dołem.

Generalnie wydaje się, że pokonanie oporu w okolicach 2220 i utrzymywanie się przez kurs dłuższy czas w odległości większej niż kilkanaście punktów od tego miejsca może doprowadzić do powiększenia wzrostów w kierunku 2260, a potem pewnie nawet do 2330-50 (tam stopniowo zmierza mediana wielkiej flagi pro spadkowej na D1/W1). Jeśli zaś doszłoby do pokonania wsparcia intra w rejonie 2190-95, które broniło się zarówno w poniedziałek, jak i wtorek, to mogłoby być to pierwszym krokiem do pójścia kursu w stronę 2150.

Tak się bowiem składa, że w rejonie 2190-95 mamy do czynienia z dolnym ograniczeniem kanału lekko wzrostowego, w którym tak naprawdę kurs przebywa już od tygodnia.

Nasi czytelnicy – współpracujący na bieżąco z autorem artykułu w Mentoring & Trading Room-ie i w ramach programu Mail & Play – grali we wtorek shorta z okolicy 2209 do 2201-04 i 2190-95. Potem jeszcze realizowaliśmy skalpa na L znad poziomu 2195 w stronę 2201-04. Sesja byłaby spokojna i bardziej owocna, gdyby nie konieczność przerwania zagrania na S w początkowej fazie notowań, kiedy to mógł wielu zaskoczyć chwilowy wystrzał w górę kontraktów na DAX. Tak więc trzeba było – ażeby zminimalizować ryzyko – chwilowo przerwać zagranie shortowe i potem je reaktywować.   Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 na początku bieżącego tygodnia podeszły precyzyjnie pod dolne ograniczenie strefy oporu na wykresie dziennym: 2186-97, o której piszemy już od dłuższego czasu jako o możliwym celu aktualnego odbicia wzrostowego. Obecnie jednak – po tak dynamicznym ruchu na północ – trzeba również coraz bardziej brać pod uwagę powrót kursu do wnętrza wielkiej flagi na D1 i W1. To zaś mogłoby oznaczać podejście pod okolicę 2220 lub nawet 2260, a w wyjątkowo sprzyjających dla Byków okolicznościach – pod opór w rejonie 2350.

Wspomniane na wstępie bardzo precyzyjne przetestowanie strefy oporu 2186-97 i niemożność wejścia w jej obszar przez całą wtorkową sesję potwierdza jej znaczenie i jednocześnie w pewnym sensie podtrzymuje dylemat dotyczący tego, czy rynek ograniczy się do „cofki” do wielkiej flagi na D1 i W1, a potem wróci do spadków, czy też powiększy wzrosty.

Zapora 2186-97 składa się ze zniesień: 50% spadków zainicjowanych w lipcu i 38,2% spadków rozpoczętych w styczniu. W dodatku na poziomie 2196, czyli również w obrębie obszaru cenowego 2186-97, znajduje się zależność jeden do jednego między ostatnimi dwiema falami zwyżek na D1.

Przypominam, że w rejonie analizowanym rejonie cenowym 2186-97 występuje również dolne ograniczenie tej flagi, do której się cofają. Tak więc Bykom może być trudno się przebić przez tę barierę podażową, przynajmniej przez jakiś czas.

Ostatnie mocne zachowanie Byków sugeruje jednakże, iż popyt może nie ograniczyć się do cofnięcia w ten rejon, ale że dojdzie do próby wtargnięcia z powrotem do wielkiej flagi. Mogłoby to oznaczać w praktyce podejście pod 2260, a przynajmniej pod 2220, gdzie mamy równość dużych korekt na D1.

Wydaje się, że dopóki kurs przebywałby między ok. 2190 a 2220, można by ciągle przyjmować ewentualność powrotu do spadków. Ruch w stronę 2260 – gdzie z kolei występuje zasięg dużej formacji oRGR (nie jest ona modelowa, ale można ją zidentyfikować) oraz dokąd zmierza górne ograniczenie kanału spadkowego na D1 – sugerowałby według mnie możliwość podejścia kursu nawet zdecydowanie wyżej, pod rejon cenowy 2350. Tam znajduje się ważny opór i mediana wielkiej flagi na D1 i W1.

Nie można też wykluczyć, że rynek zanim ewentualnie ponownie zaatakuje strefę 2186-97, cofnie się chwilowo do 2148-51. Patrząc z perspektywy intradayowej, byłoby to cofnięcie do wsparcia, do zniesienia 38,2% ostatnich wzrostów intra oraz do równości odcinków porównywanych w ramach metodologii Over Balance. Z kolei w szerszej perspektywie (interwału H4/D1) mogłoby to być traktowane jako naturalne cofnięcie kursu do wybitej wcześniej w górę linii szyi formacji oRGR, o której mowa wyżej.

Poniedziałkowa sesja – w przeciwieństwie do „płaskiej” wtorkowej – przyniosła sporo satysfakcji naszym czytelnikom, współpracującym na bieżąco z autorem artykułu w Mentoring & Trading Room-ie oraz w ramach programu Mail & Play.

Najpierw graliśmy L z okolicy 2134+ w stronę 2139-43 i 2148-51. Kiedy Byki tam doszły i można było “odhaczyć” pierwsze zagranie jako udane, zdecydowaliśmy, że jeśli zaatakują na wzmożonym wolumenie węzeł Fibonacciego w rejonie cenowym 2152-55, który dodatkowo wzmacniał opór 2148-51, to będziemy mogli rozważyć kolejnego longa: tym razem w stronę 2164-67 i 2173-75+77-82. Pomysł się sprawdził, a  rynek ostatecznie dotarł do poziomu 2172, czyli na odległość 1 punktu do drugiego celu.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia najprawdopodobniej zakończyły korektę ruchu wzrostowego z przełomu sierpnia i września. Obecnie próbują powrócić do wzrostów. To mogłoby zaowocować ruchem nawet w okolice 2190, o ile wcześniej nie dojdzie do wybicia w dól rejonu poziomu 2100.

Wehikułem dalszych wzrostów mogłyby być formacje intradayowe: flagi o zasięgu ok. 2168 oraz odwróconej głowy z ramionami o zasięgu ok. 2173. Tę drugą formację można by nb też potraktować jako układ spodko-podobny. Mógłby on spowodować przyśpieszenie wzrostów w momencie, gdy ewentualnie dojdzie do wybijania oporu 2129-34. Warto przy tym zwrócić uwagę, że linia szyi oRGR-u wypada na górnej bandzie tego oporu.

Problemem dla Byków byłoby zaś cofnięcie kursu poniżej poziomu 2100, a jeszcze lepiej wybicie w dół wsparcia 2094-98. Oznaczałoby to bowiem zarówno wybicie na południe mediany wspomnianej flagi pro wzrostowej (ozn. kolor ciemnoniebieski), jak i zanegowanie minimów cenowych utworzonych w obrębie ramion formacji oRGR. A ściślej: ukształtowanego już lewego ramienia i wstępnie zbudowanego prawego ramienia.

Zwróćmy przy tym uwagę, że zejście kursu poniżej 2094-98 na zamknięciu notowań byłoby równoznaczne z pokonaniem przez podaż połowy wysokości dużego białego korpusu dziennego z poprzedniego piątku (ostatnia sesja sierpniowa). To mogłoby z kolei spowodować ruch spadkowy w okolice minimów tej świecy, czyli do ok. 2070. Stamtąd już blisko do dołków z rejonu 2040-50.

Gdyby zaś doszło teraz do wzrostów, to nie jest wykluczone, że Bykom będzie bardzo trudno pokonać rejon cenowy 2150-60, gdzie zostały zanotowane maksima bieżącego odbicia. Jest to bowiem miejsce, gdzie opór powstał na zasadzie zmiany biegunów (w maju było tam wsparcie na D1). Ponadto mamy tam do czynienia z równością ruchów wzrostowych (OB) na D1 , jak również ze zniesieniem 38,2% spadków zainicjowanych w końcu lipca.

Podejście kursu pod okolice 2190 (ściślej: pod węzeł podażowy Fibonacciego, mogący stanowić cel ruchu, wypadający w obszarze cenowym 2186-97) jest jednak brane pod uwagę również dlatego, że oznaczałoby to naturalne cofnięcie do wybitej wcześniej wielkiej flagi na D1 i W1, o zasięgu 1820+ lub 1860+, o której wielokrotnie pisaliśmy. Oprócz tego należy wspomnieć, że w tej okolicy cenowej dochodzi do ukształtowania się zależności 1:1 miedzy ruchami wzrostowymi na H1/H4.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 we wtorek dosyć mocno spadły. Odbicie na południe nastąpiło od nieprzypadkowego miejsca, o którym kilkakrotnie pisaliśmy: rejonu 2150-60. W maju tego roku mieliśmy tam do czynienia ze wsparciem na wykresie dziennym, a obecnie można mówić o oporze powstałym na zasadzie zmiany biegunów.

Kluczowe pytanie na obecnym etapie dotyczy tego, czy rynek zaczął ponownie zmierzać w kierunku 2040-50, czy też – po zejściu na przykład w okolice 2070+ – dojdzie do ponownego ruchu w górę, tym razem w kierunku 2190-200. Zwracam uwagę, że opór w rejonie 2150-60 jest obecnie dodatkowo wzmocniony zniesieniem 38,2% fali spadkowej rozpoczętej w lipcu (poziom 2152) oraz równością ruchów wzrostowych (OB) na D1.

Ponadto warto sobie uświadomić, że jeżeli doszłoby jednak do wybicia strefy 2150-60 w górę, to cel o którym mówimy powyżej (2190-2000) wiąże się z naturalną „cofką” do wielkiej flagi pro spadkowej na D1/W1 o zasięgu 1820+ lub 1860+. Flaga ta została wcześniej wybita w dół, ale rynek dosyć standardowo – to trzeba przyznać – broni się za pomocą próby tworzenia dużego podwójnego dna i cofnięcia właśnie do wybitej niedawno flagi.

Patrząc z kolei na intradayowy wymiar sytuacji bieżącej, można się spodziewać, że po silnym spadku korekcyjnym we wtorek mogłoby dojść do kontynuacji tego spadku w kierunku poziomu 2078-83. Tam bowiem znajduje się równość dużych korekt na M30/H 1 oraz zniesienie 61,8% wzrostów rozpoczętych w ubiegły czwartek.

Zanim jednak doszłoby ewentualnie do takiego ponownego spadku w stronę ok. 2080, mogłoby nastąpić podejście pod rejon 2116-22, a nawet 2129-34 w celu utworzenia trójfalowego łącznika między dwiema fazami korekcyjnego spadku na intradayu. Wydaje się przy tym, że dopiero pokonanie strefy 2078-83 w zdecydowany sposób przez podaż mogłoby spowodować powrót do strefy wsparcia i dołków w rejonie 2040-50.

Nasi czytelnicy, współpracujący na bieżąco z autorem artykułu w Mentoring & Trading Room-ie i w ramach programu Mail & Play, mogą zaliczyć obie sesje z początku tygodnia do udanych. Każde z tych notowań miało ciekawą specyfikę. Poniedziałkowa sesja była, można powiedzieć, sesją jednego zagrania i jednego długiego oczekiwania na jego realizację. Na taki jej przebieg miał pewnie wpływ nie tylko fakt, iż był to poniedziałek, ale również to, iż Amerykanie mieli wtedy przerwę.

Zagranie tego dnia na L, z dwoma celami: 2139-43 i 2148-51 i z wejściem w rejonie 2129-34, wymagało wyjątkowej cierpliwości oraz odporności na powracające dylematy co do precyzyji ustalenia ostatecznego zasięgu ruchu. Koniec sesji przyniósł jednak pełen sukces w tym względzie, bo maksimum wypadło na 2148.

Jeśli chodzi o wtorkową sesję, to główny problem polegał na trudności wejścia w shorta w okolicy 2239-43+. Łatwiej było wejść nieco niżej, w rejonie 2129-34. Nadal miało to sens, gdyż graliśmy z celami na kolejnych wsparciach: 2116-22 i 2103-07+09-10, a później jeszcze w kierunku 2094-98. Kontynuacja S była jednak trudniejsza, a zagranie nie było specjalnie owocne, tak jak niewątpliwie satysfakcjonująca mogła być jego pierwsza faza.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie bieżącego tygodnia konsolidowały w miarę bezpiecznym oddaleniu od dolnego ograniczenia strefy wsparcia 2050-80, nie przekraczając przy tym poziomu 2110. Tak więc – mimo spadków na Zachodzie po zaognieniu sytuacji w wojnie handlowej między Chinami i USA – nasz rynek nie zaatakował wcześniejszych dołków. To może dawać cały czas pewną nadzieję Bykom, że obecne odbicie przekroczy równość korekt na wykresie dziennym w rejonie 2130 i dojdzie do 2150-60+ lub nawet do 2190-200.

Ewentualne pokonanie wsparcia w rejonie 2050 mogłoby natomiast sprowadzić kurs w okolice 2000+, z tym że pamiętajmy, iż dopiero dłuższe utrzymywanie się rynku poniżej 2000 byłoby rzeczywistym zagrożeniem dla Byków. Tak się bowiem składa, że wsparcie nad poziomem 2000, które znakomicie się sprawdziło w latach 2011-15 i 2018, zaczyna się w zasadzie już poniżej poziomu 2050.

Przypomnijmy jednocześnie, że cały czas można mówić o formacjach pro spadkowych – zarówno harmonicznych typu 121, o zasięgu minimalnym około 2018 i maksymalnym około 1993, jak i o klasycznych typu flaga, o zasięgu około 2028. W ostatnich kilku dniach notowań widać jednak większą szansę także na wybicie flagi pro wzrostowej na wykresie M30/H1 (ozn. kolor ciemnoniebieski), której zasięg wypada w rejonie 2150.

Realizacja tego zasięgu mogłaby doprowadzić do ruchu w kierunku 2160+, a nawet 2190-200. W tym miejscu warto dodać, iż strefa 2150-60+ składa się z dawnego średnioterminowego wsparcia (dołek z maja w okolicy 2150) oraz ze zniesienia 38,2% spadków rozpoczętych w końcu lipca.

Druga ze stref rozważanych jako potencjalny cel odbicia –  gdyby faktycznie doszło do jego powiększenia – to 2190-200. Tam znajduje się węzeł Fibonacciego złożony ze zniesień 50% i 38,2%. Tam również można mówić o obszarze wybitej w dół w ostatnich tygodniach flagi pro spadkowej na D1 i W1. Owa flaga budowała się przez długi czas (ponad rok), od czerwca 2018.

Gdyby rzeczywiście doszło do ruchu odbiciowego o takim zakresie (do 2190-200), to dopiero później mogłoby się okazać, czy jest to jedynie naturalne cofnięcie  do wybitej wielkiej flagi, które poprzedzałoby pewnie powrót do spadków, czy też mamy do czynienia z próbą reaktywowania poważniejszych wzrostów. We wspomnianym właśnie rejonie cenowym 2190-200, w zależności od wyniku starcia między Bykami i Niedźwiedziami, padłaby zapewne ostateczna odpowiedź na tak sformułowany dylemat.

Na razie jednak popyt – żeby ugrać coś więcej – musiałby zacząć od pokonania oporu intra 2103-07+10, wzmocnionego lokalnym zniesieniem 61,8% oraz górnym ograniczeniem wspomnianej w pierwszej części artykułu flagi pro wzrostowej na M30/H1.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zatrzymały swoje wzrostowe odbicie w miejscu, które braliśmy pod uwagę w poprzednim artykule analitycznym. Wypadało ono w rejonie cenowym 2127-30, gdzie mamy do czynienia z równością większych korekt intradayowych. Obecnie – szczególnie w kontekście eskalacji handlowego konfliktu amerykańsko-chińskiego (piątkowe zapowiedzi Trumpa podniesienia ceł na chińskie towary) – można oczekiwać na naszym rynku kontynuacji spadków i próby wybicia w dół strefy wsparcia 2050-80.

Trzeba jednak pamiętać, że takie ewentualne wybicie w dół strefy 2050-80 nie musi od razu oznaczać poważnych perturbacji dla Byków. Tak się bowiem składa – o czym już była mowa we wcześniejszych tekstach – że istotne wsparcie nad poziomem 2000, które „zasłużyło się” w latach 2011-15 i 2018, rozpoczyna się tuż nad poziomem 2000, a nie dopiero wyżej, nad 2050. Tak więc można uznać, iż dopiero pozostawanie kursu na dłużej poniżej poziomu 2000 stanowiłoby poważne zagrożenie dla Byków.

Inna sprawa, że gdy się spojrzy na wykres dzienny i uwzględni maksymalny zasięg formacji pro spadkowej 121, to można się spodziewać zejścia nawet do około 1993. Zasięg minimalny formacji wypada na ok. 2018.

Jeżeli weźmie się pod uwagę nie harmoniczną formacją cenową 121, ale formację klasyczną flagi (na wykresie intradayowym), to zejście kursu może być szacowane na około 2028 (zasięg wybicia z flagi).

Warto dodać, iż katalizatorem spadków mogłaby być na początek mała pro spadkowa formacja 121 o zasięgu w okolicy wsparcia lokalnego 2066-73. Nie można przy tym wykluczyć, że potem dojdzie jednak do zażartej walki w okolicach 2047-53, gdzie poprzednio już raz zatrzymał się rajd Niedźwiedzi. Jej wynik może być trudny do przewidzenia, bo w dodatku zależny od kolejnych enuncjacji politycznych o charakterze globalnym.

Nasi czytelnicy, współpracujący na bieżąco z autorem artykułu w Mentoring & Trading Room-ie oraz w ramach programu Mail & Play, grali w piątek S z okolic 2116 -18 do 2082-86. Trzeba było jednak na bieżąco monitorować ruch – od jednego wsparcia do drugiego – gdyż w zależności od siły rynku można było przewidywać albo zejście kursu tylko do 2103-07, albo w stronę 2094-98 i 2082-86.

Ostatecznie rynek dotarł do tego ostatniego wsparcia, dzięki czemu udało się nam ”zgarnąć” większość zakresu ruchu spadkowego. Gorzej było na starcie sesji, kiedy to ze względu na początkowy nacisk Byków na opór 2116- 22 zł sugerowaliśmy bardziej agresywnym graczom próbę zagrania na L. Szybko jednak musieliśmy się z tego wycofać. Na szczęście zrobiliśmy to bez zbędnej zwłoki.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!

Kontrakty terminowe na WIG20 w początkowej fazie bieżącego tygodnia powiększały odbicie wzrostowe od strefy wsparcia na wykresie dziennym i tygodniowym: 2050-80. Sam fakt silnego odbicia nie był zaskakujący, jeśli brało się pod uwagę – tak, jak to robiliśmy w poprzednim artykule analitycznym – istotne znaczenie tego wsparcia. Można się jednak na tym etapie rozwoju wydarzeń rynkowych głębiej zastanowić nad możliwym zakresem odbicia.

Strefa wsparcia 2050-80 – biorąc pod uwagę jej “zasługi” w latach 2011-15 i 2018 – powinna sprzyjać mocnemu odreagowaniu wzrostowemu. Nie zmienia to, jak się wydaje, ogólnego osądu sytuacji bieżącej – takiego mianowicie, że nie można w sposób zdecydowany na obecnym etapie rozstrzygnąć dylematu: czy rynek odbije się od wspomnianego mocnego wsparcia nad poziomem 2000 i spróbuje na dobre powrócić do wzrostów , czy też jednak dojdzie do ruchu w kierunku 1860+ lub  1820+ (zasięg wybicia dużej flagi,  która tworzyła się ponad rok, a której maszt był budowany w pierwszej połowie ubiegłego roku).

Siła wcześniejszych spadków – jak również sposób wybicia z flagi pro spadkowej na wykresach dziennym i tygodniowym – sugeruje, że Niedźwiedzie nie powiedziały jeszcze ostatniego słowa.

Poniedziałkowe i wtorkowe  powiększające się odbicie sugeruje, iż kurs może podejść przynajmniej pod okolice poziomu 2127-30 , gdzie występuje równość mniejszych korekt na wykresie godzinowym oraz lokalny opór 2129-34. Gdyby Byki pokonały to miejsce, mogłyby zdążać do 2160+, gdzie z kolei mamy do czynienia ze zniesieniem 38,2% na D1 oraz dolnym ograniczeniem wielkiej flagi pro spadkowej na wykresie dziennym i tygodniowym (tworzonej od czerwca ubiegłego roku i wybitej w dół w ostatnim czasie).

Nieco niżej, na 2151, znajdował się zaś ważny dołek z maja, wybity w ostatnim czasie. Z kolei jeszcze wyżej, w okolicy 2193- 97 mamy zgrupowanie zniesień 50% oraz 38,2% na D1 i W. W tym rejonie, można przyjąć, znajduje się już teren wspomnianej wielkiej flagi na D1 i  W1, do której popyt chciałby ponownie wtargnąć.

Na początku tygodnia rynek w trakcie powiększania odbicia wzrostowego miał kłopot z pokonaniem oporu lokalnego 2103-07. Gdy to się ostatecznie udało, doszło do podejścia pod opór 2116- 22, wzmocniony intradayowymi zniesieniami Fibonacciego 23,6% i 61.8%.

Nasi czytelnicy, współpracujący na bieżąco z autorem artykułu w Mentoring & Trading Room-ie oraz w ramach programu Mail & Play, grali w poniedziałek longa między poziomem20 82-86 a 2103-07. Początek sesji był jednak o tyle niekomfortowy, że musieliśmy dwukrotnie rozpoczynać zagranie na L. Na starcie notowań bowiem wyglądało na to, że dłuższy czas będzie nas prześladować wąska konsolidacja pod maksimami.

Wtorkowa sesja była trudna do rozegrania, mimo że koncepcje zagrań, które pojawiły się w jej trakcie – co do kierunku – były jak najbardziej słuszne. Najpierw planowaliśmy S, ale musieliśmy  przerwać realizacja S-ki ze względów bezpieczeństwa. Zanim ruch spadkowy został  dokończony, minęło wiele wiele godzin.

Później natomiast, gdy próbowaliśmy grać L, doszło do dwóch przyspieszeń ruchu wzrostowego. Pierwsze nastąpiło, kiedy szukaliśmy przebicia od dołu oporu 2094-98 i rozegrania skalpa na L w stronę 2103-07 . Drugie przyśpieszenie nastąpiło, kiedy szukaliśmy – w trakcie wybijania oporu 2103-07 – zagrania na L z celem 2116-22. Tak więc wejścia w te transakcje okazały się trudne.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!