Wtorkowa szarża byków na opór 2443- 45 okazała się nieskuteczna i raczej miała skłonić mniej zorientowanych graczy do pozbycia się shortów. To się przynajmniej częściowo udało.

Patrząc szerzej na sytuację, należy zauważyć, że w ostatnich dniach mamy do czynienia z wąską konsolidacją między wsparciem 2416-18 a wspomnianym wyżej oporem 2443-45. Wydaje się, że – przynajmniej w jakiejś mierze – taka sytuacja jest związana z brakiem ostatecznej decyzji rynku co do tego, czy pogłębić korektę w związku choćby ze sporem rządu polskiego z Komisją Europejską, czy też iść wyżej w związku z mocnymi wzrostami na kontraktach amerykańskich, a także niemieckich.

Ewentualne wybicie w górę oporu 2443-45 byłoby oznaką tego, że rynek zdecydował się na tę drugą opcję, natomiast ponowny atak podaży na wsparcie 2416-18 sugerowałby zapewne chęć pogłębienia spadków. Zwracam przy tym uwagę, że zasięg wybicia z ponad tygodniowej konsolidacji, tworzonej do poprzedniego czwartku nad barierą 2443-45, sytuuje się w okolicy 2400+.

Nieco niżej, na poziomie 2396, mamy do czynienia z podwójnym wsparciem, wynikającym ze zniesienia 38,2% całego odbicia wzrostowego intra, jak i z równością dużych korekt na interwale godzinowym. Wydaje się, że dopiero wybicie strefy 2396-400+ w dół mogłoby zepchnąć notowania w stronę 2360-80, a nawet do 2345-50. W tym ostatnim miejscu znajduje się węzeł di Napolego (zniesienie 38,2% i 61,8%) na interwale dziennym oraz równość dużych korekt na tym samym interwale.

Byki – oprócz tego, że bronią się w nowym tygodniu na wsparciu intra 2316-18 – próbują jednocześnie przeciwstawiać się podaży za pomocą tworzenia formacji pro wzrostowej flagi na H1, o której mowa już była w poprzednim artykule. Jej górna strefa znajduje się aktualnie w okolicy 2460.

Tak więc do wybicia tej flagi potrzebne by było wybicie najpierw oporu 2443-45. Zasięg tej flagi można zlokalizować w okolicy poziomu 2507-08. Jak jednak wspomniałem na wstępie, aktualnie pewną przewagę znowu mają niedźwiedzie.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 tworzyły w drugiej części minionego tygodnia konsolidację, która przekształciła się stopniowo w układ przypominający trójkąt zniżkujący. Tym samym zwiększyły się obawy popytu, że owa konsolidacja zostanie wybita dołem, co oznaczałoby jednocześnie mocniejsze odbicie w dół od oporu na D1: 2470-90+ i próbę powrotu kursu do dużego klina zwyżkującego na tym interwale.

Aby to nastąpiło, Niedźwiedzie muszą wybić na południe wsparcie intra 2443-45. To w konsekwencji mogłoby doprowadzić do wybicia w dół również kolejnego wsparcia 2426-33.

W takiej sytuacji niedźwiedzie odniosłyby podwójne zwycięstwo, gdyż – oprócz wybicia z konsolidacji intradayowej mielibyśmy do czynienia z próbą powrotu, i to zapewne udaną, do wnętrza tworzącej się tak naprawdę od marca 2020 roku struktury dużego klina zwyżkującego na interwale dziennym i tygodniowym.

Ten klin wybity najpierw dołem, a potem – dzięki rajdowi Byków – ponownie przez nie zagospodarowany i wybity delikatnie górą  – w razie zejścia kursu poniżej 2430 – byłby ponownie narażony na wyłamanie dołem. Przypomnijmy, że to właśnie wyjście kursu dołem z takiego klina jest standardem, a nie odwrotna sytuacja.

Gdyby jednak byki obroniły rejon 2430-40, to nadal mogłyby próbować atakować strefę oporu na interwale D1: 2470-490+. Nie dość na tym, w razie sukcesu w tym ostatnim miejscu otworzyłaby się przed nimi możliwość dotarcia do strefy 2530-50.

Tak się składa, że w tej ostatniej strefie znajduje się bardzo istotna zależność (161,8%) między pierwszą falą wzrostową, tworzoną od drugiej dekady sierpnia, a następną, tworzoną od drugiej dekady września. To wzmacnia strefę oporu 2530-50.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie nowego tygodnia kontynuowały w spektakularny sposób wzrosty i dotarły do strefy oporu na interwale dziennym w rejonie 2470-90+. Obecnie znów pojawiają się przesłanki sugerujące możliwość zatrzymania i cofnięcia, ale dotychczasowe imponujące ruchy wzrostowe ciągle dają nadzieje Bykom na jeszcze więcej.

Nasze byki odnosiły w ostatnich dniach seryjne sukcesy. W poniedziałek takim sukcesem było wybicie w górę okolicy poziomo 2430, gdzie występował opór intra 2426-33, ale przede wszystkim: gdzie znajdowała się górna strefa klina zwyżkującego na interwale dziennym.

Klin ten tworzył się praktycznie od marca 2020 roku. W całym okresie jego kształtowania za każdym razem, kiedy kurs dochodził do jego górnego ograniczenia, cofał się i wracał do wnętrza klina.

Po raz pierwszy właśnie w poniedziałek kurs okazał się na tyle silny, żeby wybić w górę ten klin. Zwykle podczas tego typu wybicia rynek jedynie tymczasowo przebywa powyżej klina, a w ostateczności wraca do jego wnętrza i wybija się standardowo w dół.

Jednak we wtorek Byki odniosły kolejny sukces. Tak się bowiem złożyło, że najpierw wybiły rejon 2450+, gdzie można było identyfikować pierwszy cel wybicia w górę (na linii równoległej do dolnego boku klina poprowadzonej przez jeden z istotnych punktów wykresu).

W rezultacie notowania dotarły do strefy 2460-70 i też wybiły ją w górę. Ta strefa także miała istotne znaczenie, gdyż mogła ona zatrzymać wzrosty ze względu na mającą zastosowanie w tym miejscu jedną z istotnych reguł opisujących zależności między falami, według teorii fal Elliotta.

Na koniec wtorkowych notowań rynek poszedł jeszcze wyżej i dotarł do strefy 2470-90+. Tutaj znajduje się kolejny cel wybicia (okolice poziomu 2490) w postaci drugiej linii równoległej do dolnego boku klina, poprowadzonej przez następny istotny punkt wykresu.

Ponadto w okolicy 2490 mamy do czynienia również z górną bandą oporu na interwale dziennym, jak i z zasięgiem wynikającym z realizacji dużej formacji 121 na tym w interwale. Gdyby rynek zdołał – niekoniecznie od razu, ale na dłuższą metę – wybić również okolice 2490-500, to otwierałaby się w zasadzie droga do 2600+.

Problemem dla Byków byłoby zaś zejście kursu poniżej okolicy 2430, bo to by oznaczało powrót do klina na D1 i zapewne późniejsze wybicie go w dół.

W drugiej części wtorkowej sesji nasi gracze – współpracujący z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego – w trakcie bardzo mocnego wybicia w górę oporu 2454-58 budowali zagranie na „cofce” w stronę 2454-58 z celem 2474-78. To zagranie okazało się w miarę udane, aczkolwiek cofnięcie było ograniczone w swoim zakresie do poziomu 2463.

Wcześniejszy poranny trade został przerwany ze względów bezpieczeństwa, bo Byki nie zdołały wybić w górę konsolidacji i nie pokazały mocy przy próbach wyłamania oporu. Z kolei poprzedniego dnia, w poniedziałek zagranie wzrostowe zaowocowało zdecydowanie lepszym rezultatem (wejście w trakcie wybijania oporu 2426- 33, cele: 2443- 45 i 2454-58). Rynek ładnie i precyzyjnie wypełnił obydwa założone cele.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej fazie minionego tygodnia powiększyły odbicie wzrostowe. To przyczyniło się do powstania wątpliwości co do tego, czy obawy dotyczące kryzysu energetycznego i powiązanego z nim wzrostu inflacji przełożą się szybko na kontynuację spadków korekcyjnych.

W czasie piątkowej sesji bykom udało się zrealizować kilka celów, które świadczą o umocnieniu popytu. Po pierwsze zostało wybite w górę przez kurs zniesienie 61,8% ostatniej fali spadkowej intra. Po drugie utworzony w poprzednich dniach układ flagi pro spadkowej na interwale godzinowym został wybity na północ, zamiast  standardowo na południe.

Po trzecie wreszcie doszło do zbudowania formacji spodko-podobnej (pro wzrostowej) na H1. Można przy tym przyjąć, że konsolidacja z drugiej części sesji stanowiła początek budowy ucha od tej formacji.

Patrząc szerzej na całą sytuację na tym samym interwale, można mówić o podwójnym dnie, za pomocą którego byki próbują wrócić do wzrostów. Inaczej zaś nieco spoglądając na wykres, można dostrzec próbę wybijania w górę trójkąta symetrycznego na H1 (ozn. linie pogrubione, kolor fioletowy).

Linia szyi formacji podwójnego dna znajduje się w rejonie 2350-51. Gdyby Byki ją skutecznie i mocno wybiły, można by było zakładać atak na strefę oporu na interwale dziennym 2380-400 i ewentualne jej wybicie w górę.

Preludium do takiego rozwoju sytuacji mogłoby być wybicie 2328-34, gdyż w rejonie tej bariery podażowej znajduje się górny bok wspomnianej wyzej formacji trójkąta symetrycznego. Z kolei wybicie w dól trójkąta symetrycznego  mogłoby stanowić wstęp do powrotu do korekcyjnego ruchu spadkowego, rozpoczętego 7 września.

Jeszcze szersze spojrzenie (przez pryzmat interwału dziennego) może dawać nadzieje bykom na cofnięcie się do wybitego wcześniej w dól klina zwyżkującego (ozn. linie pogrubione, kolor różowy). Cofnięcie to mogłoby się wiązać nawet z tymczasowym wybiciem (choć pewnie delikatnym) szczytów na D1 w rejonie 2390+.

Jeśli nie dojdzie do pokonania 2350, to patrząc z szerszej perspektywy, należałoby założyć, że nadal niedźwiedzie będą w stanie cofnąć kurs do dołków z ostatnich dwóch tygodni, położonych w rejonie 2260- 70+. Ich pokonanie przez podaż mogłoby wpłynąć na rozbudowanie korekty spadkowej i ruch nawet w kierunku 2150-70.

W czasie piątkowej sesji gracze współpracujący w ramach mentoringu z autorem artykułu próbowali grać konsekwentnie na wzrosty. Pierwsze zagranie miało cele: 2299-301 i ewentualnie 2305-09, a wejście w ten trade było do zrealizowania na „cofce” do 2292.

W imię bezpieczeństwa trzeba było jednak liczyć się z rezygnacją z longa w rejonie 2299-301, gdyż w pewnym momencie nasz rynek razem z niemieckim zaczęły się mocniej wycofywać spod oporów.

Później zagraliśmy – w trakcie wybijania 2305-09 – na wzrosty w kierunku 2318-20. Można było szukać jeszcze kontynuacji L w stronę 2328-34, ale tu należało się wykazać żelazną konsekwencją, gdyż rynek dosyć szybko zrealizował ruch między tymi dwoma ostatnimi oporami, a wejście ponowne w L w  takiej sytuacji – o ile wcześniej wychodziło się w rejonie 2318-20 – było na pewno utrudnione.   Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!