Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia wybiły w górę opór w rejonie 2140+ i powędrowały dynamicznie na północ, docierając w ciągu trzech dni do 2230+. Byki pokazały klasę i dały nadzieję zwolennikom popytu na kontynuację ruchu , choć jednocześnie pojawiło się pewne niebezpieczeństwo zatrzymania i cofnięcia kursu.

Piątkowe podejście kursu pod 2230+ było zgodne z założeniami, wyrażonymi między innymi w planach gry na ten dzień, przesłanymi naszym graczom z grupy mentoringowej. W pierwszym z nich jeszcze przed piątkową sesją pisałem, że rynek „miałby szansę iść w kierunku 2209-14 i 2229-33”.

I tam faktycznie kurs się z dużą precyzją stopniowo przesuwał. Patrząc szerzej – z punktu widzenia interwału dziennego – można dostrzec, że  w rejonie 2230-40+ znajdował się górny bok dużego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym.

Ponadto, na 2230+ mamy do czynienia ze zniesieniem zewnętrznym 161.8% wcześniejszej korekty na interwale tygodniowym (z okresu styczeń-kwiecień), jak również z zależnością 61,8% między ostatnim ruchem wzrostowym na W1 a wcześniejszym ruchem o tym samym charakterze na tym samym interwale. Nie dość na tym. Występuje tam również równość dużych korekt.

Trzeba jednocześnie zdawać sobie sprawę z tego, iż wspomniany na wstępie górny bok klina zwyżkującego unosi się stopniowo w górę i wkrótce dotrze do oporu położonego na W1 w rejonie 2260-2315. Tak więc – o ile nie nastąpi zatrzymanie i cofnięcie kursu spod 2230+ – rynek może próbować w najbliższym czasie docierać do tego miejsca.

Patrząc z punktu widzenia intraday-u, mieliśmy natomiast w piątek do czynienia między innymi z realizacją małej flagi pro wzrostowej na m15, albo – patrząc nieco inaczej – ze skutecznym wybiciem w górę wąskiego wydłużonego prostokąta, który kształtował się na M15 w piątek po południu.

Piątkowa sesja dla naszych traderów – współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego –  składała się w zasadzie z jednego zagrania na wzrosty, w sumie bardzo  korzystnego dla naszych graczy.

Zagranie było zainicjowane w trakcie wybijania oporu 2201-04, na „cofce” spod 2209 w stronę 2204. Celami były: 2209-14 i 2229-33. Po zaliczeniu przez kurs pierwszego celu i podejściu pod mini opór 2219-21 rynek na długi czas przeszedł w fazę wąskiej konsolidacji.

W drugiej części sesji udało się kursowi ostatecznie wybić w górę i zrealizować precyzyjnie zasięgi tego wybicia  z prostokąta i flagi na M15 (2228-29 i 2231-32). Jak się okazało, trafnie notabene sugerowane przeze mnie z wyprzedzeniem.    Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie nowego tygodnia najpierw konsolidowały wąsko pod oporem na interwale dziennym 2140+. W końcówce wtorkowej sesji doszło wreszcie do wybicia tej bariery.

W poprzednim artykule pisałem, że „walka Byków o wybicie w górę strefy oporu na interwale dziennym, położonej na 2140+, nie skończyła się sukcesem, ale rynek przez większość czasu trwania sesji [piątkowej] znajdował się w bezpośrednim pobliżu miejsca potencjalnego wybicia. Na to, iż w końcu może dojść do sukcesu byków w tym miejscu, wskazuje między innymi układ świec dziennych z ostatnich dni.”

Okazuje się, że faktycznie tak się sprawy potoczyły. We wtorek kurs kontraktów na WIG20 przebywał najpierw w wąskiej konsolidacji – tak, jak już wspomniałem na wstępie – pod kluczowym oporem na interwale dziennym 2140+ i próbował go dwukrotnie wybić w górę. Najpierw doszło do ataku na początku sesji, ale ostatecznie rynek wycofał się spod oporu intra 2148-51, na czym zaważyła przede wszystkim sytuacja na kontraktach na DAX. W tym czasie bowiem doszło do mocnego cofnięcia na tym rynku.

Z kolei w końcowej fazie sesji nasze byki pokazały klasę, gdyż mimo mocnych spadków na zachodzie nie zdecydowały się po raz drugi podążać za przebiegiem sytuacji na rynkach bazowych, ale ruszyły mocno na północ. Wolumen w czasie wzrostów też rósł. Tym razem – mimo zniżkującego zachodu – nasz popyt odniósł sukces, wybijając ostatecznie zaporę 2140+ na północ.

Tak, jak pisałem w poprzednim artykule, na intradayu ukształtowało się kilka formacji pro wzrostowych. Chodziło o harmoniczne formacje 121 (mniejszą i większą) oraz formacje klasyczne flagi (także mniejszą i większą). Ich zasięgi się zaczęły wreszcie wypełniać, i to właśnie w końcówce wtorkowej sesji. Zasięgi te leżą w strefie 2155-70, do której rynek dotarł.

Z kolei – patrząc przez pryzmat interwału dziennego – warto dodać, że w rejonie 2170-80+ znajdują się zasięgi wybicia z dużej konsolidacji, która formowała się między grudniem/styczniem a kwietniem i którą można było opisać jako prostokąt lub flagę pro wzrostową. Zasięgi wybicia z tych dwóch formacji nie różnią się zbyt mocno.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia pozostawały między oporem na interwale dziennym, zlokalizowanym w rejonie 2140+, a wsparciem 2080-90+. Z końcem tygodnia doszło do próby wybicia oporu przez stronę popytową.

Piątkowa walka Byków o wybicie w górę strefy oporu na interwale dziennym, położonej na 2140+, nie skończyła się sukcesem, ale rynek przez większość czasu trwania sesji znajdował się w bezpośrednim pobliżu miejsca potencjalnego wybicia. Na to, iż w końcu może dojść do sukcesu byków w tym miejscu, wskazuje między innymi układ świec dziennych z ostatnich dni.

Świeca z poniedziałku, 17 maja, to piękny duży biały korpus, którym wybity został od dołu – w bardzo ładny, “zdrowy” sposób – opór na interwale dziennym 2080-90+. W kolejnym dniu nastąpił atak na 2140+. Późniejsze cofnięcie do 2080-90+ można było potraktować jako typowy retest ważnego poziomu wsparcia (wcześniej oporu) na wspomnianym wyżej interwale dziennym.

Sposób odbicia od niego w górę w czwartek – za pomocą dużego białego młotka – oraz piątkowa stała gotowość do ataku na 2140 mogą sugerować, iż bykom w końcu uda się osiągnąć upragniony cel. Nie można jednak wykluczyć tego, iż szczególnie na początku całej operacji wybicia dojdzie jedynie do mocnego naruszenia oporu w kierunku 2170-80. Tam znajduje się zasięg wynikający z wybicia konsolidacji trwającej między grudniem/styczniem a kwietniem tego roku.

Konsolidacja z owego okresu daje się opisać zarówno jako flaga pro wzrostowa, jak i prostokąt. Zasięgi wybicia z tego ruchu bocznego jednak są położone w podobnym miejscu. Przypominam, że opór 2140+ wiąże się z wyższymi interwałami. Między innymi z tym, że w tym miejscu występuje równość dużych korekt na interwale tygodniowym i miesięcznym. Tak więc tymczasowe naruszenie nawet kilkunasto bądź kilkudziesięcio punktowe nie byłoby w tym wypadku niczym “zdrożnym”.

Piszę o naruszeniu, a nie o trwałym wybiciu, bo można się obawiać, że w najbliższym czasie zachód będzie jeszcze kontynuował korektę, co może mitygować nasz popyt. W przypadku Niemców ewentualne wydłużenie korekty zapowiada się – przynajmniej na razie – w formie prolongaty ruchu bocznego, w przypadku Amerykanów nie można wykluczyć drugiej fali spadkowej w ramach tejże korekty.

Dodam jeszcze, że na interwałach typowo intradayowych u nas mamy do czynienia z dwiema flagami pro wzrostowymi na M15/H1, mniejszą i większą, których zasięg można szacować w rejonie 2160-70. Ponadto można mówić także o mniejszej i większej formacji harmonicznej 121 o charakterze pro Byczym, o zasięgach nie odbiegających mocno od wyżej wspomnianych.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia urosły, przebijając się ponad poziom 2100 i uderzając w opór w okolicy cenowej 2140. Późniejsze delikatne wycofanie się popytu w tym ostatnim miejscu może być zarówno preludium do ponownego ataku, jak i wstępem do głębszego cofnięcia się kursu w stronę 2080-90+. Sporo może zależeć od sytuacji na Zachodzie i korelacji.

Nasz rynek zaatakował we wtorek opór na interwale dziennym w rejonie poziomu 2140. Wywodzi się on głównie z pewnych zależności funkcjonujących na wyższych interwałach. Między innymi z równości korekt na interwale tygodniowym i miesięcznym oraz z równości głównych ruchów wzrostowych na interwale tygodniowym (pierwszy z tych ruchów rozpoczął się w połowie marca ubiegłego roku, a drugi w końcu października tego samego roku).

Wcześniej, w ubiegłym tygodniu doszło do pierwszego podejścia kursu pod okolicę wspomnianego na wstępie oporu w rejonie poziomu 2140. Wtedy jednak Byki zatrzymały się na 2135.

We wtorek popyt bardzo ładnie rozpoczął swoją akcję zaczepną, ale ponieważ zapora w okolicy 2140 nie jest łatwa do sforsowania, to mieliśmy później do czynienia z długotrwałą konsolidacją. Konsolidacja ta najpierw wpisywała się schemat chorągiewki pro wzrostowej intra, później – trójkąta symetrycznego, w końcu zaś – flagi pro wzrostowej (o zasięgu ok. 2158). Z drugiej strony jednak można przyjąć, że doszło także do wybicia  w dół klina zwyżkującego intra, a to może przyśpieszyć spadki.

Tak więc obecnie trzeba, jak się wydaje, brać pod uwagę dwa scenariusze: cofnięcia kursu w stronę wsparcia na interwale dziennym 2080-90+ lub prób przebicia się przez 2140 w górę. Wygląda jednak na to, że w tym drugim przypadku większe są szanse na ewentualne chwilowe naruszenie 2140 – nawet kilkunastopunktowe lub większe – niż na trwałe przebicie się.

Przynajmniej na razie tak się sprawy mają. Zachód bowiem cały zagraża możliwością mocniejszego cofnięcia, a z kolei naszym Bykom zabrakło determinacji i w efekcie wtorkowy atak na 2140 nie okazał się skuteczny.

Przypomnę, iż wyżej, w okolicy poziomu 2170-80 możemy mówić o zasięgu wybicia z konsolidacji w formie prostokąta, która kształtowała się między styczniem a kwietniem bieżącego roku. W tym samym miejscu również można szacować standardowy zasięg  wybicia z flagi pro wzrostowej na interwale dziennym, którą też można było wyrysować (oprócz wspomnianego wyżej prostokąta) na wykresie D1 w okresie grudzień-kwiecień.

Tak więc, w razie wspomnianego wyżej naruszenia lub przebicia oporu w okolicy 2140 następnym celem dla rynku mogłoby być właśnie 2170-80. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia najpierw konsolidowały nad strefą wsparcia na interwale dziennym 1990-2000+, a potem zaatakowały zaporę 2080-90+. Pojawiła się tym samym szansa na ruch kierunku 2140 i wyżej.

Piątkowy atak byków na strefę oporu na interwale dziennym 2080-90+ – w obrębie której znajdują się szczyty styczniowe na poziomie 2097 – oznacza, że rynek próbuje przejść w fazę dalszego wzrostu, a nie kontynuować konsolidację z okresu styczeń- kwiecień w rozszerzonej formie.

Tak przynajmniej można odebrać fakt, iż tym razem – w przeciwieństwie do poprzednich dwóch podejść kursu pod strefę 2080-90 – doszło do dosyć mocnego zagłębienia się notowań w obszar tej zapory. Ponadto od samego rana wzrosty były wspierane przez duży wolumen pobytowy.

W czwartek pisałem do graczy uczestniczących w programie mentoringowym o tym, iż (mimo bardzo nieprzyjemnych świec szczytowych na interrwałe dziennym – dwie spadające gwiazdy) zakładam, że obecnie mamy do czynienia z małą konsolidacją, która może wybić się w górę i umożliwić ruch w kierunku 2140. Przypominam, że w tym ostatnim miejscu znajduje się równość dużych ruchów wzrostowych na interwale tygodniowym, a poza tym równość dużych korekt na interwale tygodniowym i miesięcznym oraz zasięg wybicia z konsolidacji tworzonej w ostatnich miesiącach, jeśli potraktuje się ją (zresztą prawomocnie) jako flagę pro wzrostową.

Tak faktycznie sprawy się potoczyły. Z perspektywy intradayu w piątek zrealizował się zasięg minimalny flagi pro wzrostowej oraz prawie cały zasięg formacji 121.

W ciągu ostatniej godziny piątkowych notowań pojawił się wyrok Sądu Najwyższego w sprawie kredytów frankowych, na razie odpowiadający na pytania rzecznika finansowego. 11 maja odbędzie się kolejne posiedzenie sądu w tej sprawie, o jeszcze istotniejszym znaczeniu i w szerszym składzie. Można przyjąć, że rynek odczytał efekty piątkowego posiedzenia sądu jako dość pozytywne dla banków.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!