Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie bieżącego tygodnia – w zgodzie z naszym wiodącym scenariuszem z niedzieli –  mocno spadły, docierając do rejonu 1950, czyli poniżej kluczowego wsparcia długoterminowego nad poziomem 2000. Obecnie można się spodziewać – o ile nie będzie jakich super pozytywnych newsów dotyczących koronawirusa – zejścia kursu w okolice przynajmniej 1860-70. Możliwe są oczywiście – przy dużej aktualnie zmienności – nieco większe korekty.

W artykule pisanym przed sesją poniedziałkową była mowa o tym, że : „Obecnie można się spodziewać prób wybicia również tego prostokąta w dół, co w praktyce w razie sukcesu Niedźwiedzi mogłoby doprowadzić najpierw do zejścia kursu w kierunku 2055-57, a potem do ataku na średnioterminowe dołki w rejonie 2037-41. [ … ] Nie dość na tym. Można by spodziewać się nawet zejścia kursu znacznie niżej, do 1990-2000.” Tak dokładnie się sprawy potoczyły.

We wtorek rynek jeszcze „dołożył” kolejne 50 punktów na południe. Sugerowane dziś na wstępie zejście kursu w kierunku 1860-70 wiąże się z kilkoma elementami, wynikającymi z analizy technicznej. Po pierwsze minimalny zasięg wielkiej flagi budowanej między połową 2018 roku a sierpniem 2019 – o czym pisaliśmy wielokrotnie na przestrzeni ostatnich miesięcy – wypada w okolicy 1860-70.

Po drugie nieco niżej, ale  w tym samym rejonie cenowym, znajduje się dolny bok trójkąta symetrycznego, który tworzy się – bagatela! – od 2011 roku na wykresie miesięcznym. Wreszcie – last but not least – na poziomie 1870 mamy do czynienia z punktem zwrotnym D potencjalnej formacji pro wzrostowej XABCD typu Gartley.

Z kolei, gdyby rynek okazał się bardzo silny, to niewykluczone, że będzie realizowany zasięg maksymalny wspomnianej wyżej flagi, który można szacować na rejon 1820-30. Gdyby jednak w międzyczasie doszło do mocniejszych odbić, to naturalną strefą takiego odreagowania mogłaby być najpierw strefa 1990-2000, a wyżej 2040-2050.

Na intradayu natomiast widać formację 121 o zasięgu minimalnym w rejonie wsparcia 1926-29 i maksymalnym – na poziomie 1915.

Nasi czytelnicy – współpracujący bezpośrednio z autorem artykułu w ramach programu Mail & Play oraz w Mentoring & Trading Room-ie – doczekali się w poniedziałek i wtorek sesji, jakich dawno nie było. Obie sesje zapewniły ruchy około 60-punktowe. Co ważne, udało się w znacznym stopniu wykorzystać te spadki i zagrać „długodystansowego” shorta zarówno w poniedziałek, jak i we wtorek.

W poniedziałek staraliśmy się otwierać S po wybiciu wsparcia 2055-57, z celami: najpierw 2037-41/42, a potem: 2027-31 i 1999-2004. Jak się okazało później, minimum było faktycznie wyznaczone dokładnie na 1999. We wtorek zaś graliśmy S z okolicy 1995-98 w stronę strefy 1963-71. W trakcie rozwoju sytuacji rynkowej braliśmy również pod uwagę zejście kursu w okolice 1956-59. Ostatecznie rynek zatrzymał się tego dnia na 1950, czyli  w pobliżu tego dodatkowego celu.

Największym problemem w poniedziałek było wejście ponowne w trade po zaliczeniu przez kurs dołków średnioterminowych na 2037-41, bo rynek przyśpieszył. We wtorek zaś mogło nim być na poły paniczne zachowanie rynków finansowych, szczególnie we wczesnych godzinach przedpołudniowych.  Inwestuj codziennie na FW20 razem z autorem artykułu!