Kontrakty terminowe na WIG20 po nieudanej próbie schodzenia kursu w okolice 1600 zanotowały mocne odbicie. Rynek wrócił do wcześniejszej długotrwałej konsolidacji i nie tylko poradził sobie z okolicą 1710-20, gdzie występowała równość korekt na H1 i zniesienie Fibonacciego 38,2%, ale podszedł pod szczyty z końcówki czerwca, w rejonie 1740-50. Mogą się one okazać istotniejszym miejscem na wykresie, niż to się wydaje na pierwszy rzut oka.

Piątkowe podejście kursu pod strefę 1740-50 może być pierwszym krokiem do ruchu w stronę 1790-820, gdzie kilka punktów nad górną bandą tego oporu zlokalizowana jest równość dużych korekt na interwale dziennym. Tam mogłaby powstać duża pro spadkowa formacja 121.

Zwracamy jednak jednocześnie uwagę, że kurs – podchodząc pod 1740-50 – podszedł pod medianę flagi pro spadkowej na H1, która wybiła się w dół w minionym tygodniu, po czym nie doszło do skutecznej realizacji jej zasięgu.

Ewentualne wybicie w górę mediany tej flagi, czyli rejonu 1740- 50, oznaczałoby w takiej sytuacji de facto istotne wzmocnienie byków. Można by związku z tym brać pod uwagę nie tylko podejście pod 1790- 820, ale również atak na tę strefę.

Inna opcja do rozważenia w tym momencie to mocniejsze cofnięcie kursu w stronę nawet 1650+, spod 1740-50, i próba dalszej konsolidacji, rozpoczętej 10 czerwca, która będzie wpisywać się w szeroki układ odwróconej głowy z ramionami. Z drugiej strony, ewentualne mocniejsze cofnięcie – w stronę 1650+ – mogłoby jednak finalnie skończyć się ponowną próbą realizacji zasięgu flagi, czyli schodzeniem do ok. 1600.

Tak więc, z powyższej analizy można wyciągnąć wniosek, że w zależności od zachowania rynku w okolicy 1740-50, moglibyśmy oglądać zgoła inne scenariusze rozwoju wydarzeń rynkowych. Podejrzewać należy, że dużo może zależeć od zachowania rynków bazowych, które też stoją na rozdrożu: między kontynuacją spadków napędzaną obawami o recesję a próbą większego odbicia, związaną z tymczasowym łagodzeniem tych obaw.  Inwestuj codziennie online na FW20 i w spółki z WIG20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 zanotowały we wtorek – podobnie jak kontrakty na indeksy na rynkach bazowych – istotne spadki. To była ważna sesja dla naszych kontraktów także dlatego, że przyniosła długo wyczekiwane rozstrzygnięcie dylematu co do tego, czy rynek powiększy ruch spadkowy w stronę 1600 i niżej, czy też będzie mocniej się odbijał od 1650+. Niedźwiedzie triumfowały, a generalnie pogorszenie nastrojów na świecie przypisywało się pogłębieniu kryzysu energetycznego i obaw recesyjnych.

Już ostatnie dni sugerowały, że szanse niedźwiedzi rosną. W poniedziałek rynek wybił w dół pro wzrostową formację harmoniczną 121, tzw. Claytonowską, oraz klasyczną typu flaga pro spadkowa na H1.

We wtorek przez chwilę Byki próbowały odrabiać teren, ale później doszło do przyspieszenia zniżek, w czym pomógł Zachód. W rezultacie nasz kontrakt zszedł do wsparć intra 1640-45 i 1622-27.

Pamiętajmy jednak, że minimalny zasięg dużej flagi na H4/ D1, która została wybita już dawno temu w dół, wypada w rejonie 1600.

Nb w tym samym miejscu jest zlokalizowany zasięg wybicia z mniejszej – wspomnianej wyżej – flagi na H1. A patrząc szerzej – na interwał tygodniowy – można brać pod uwagę zejście kursu do szerokiego wsparcia 1500-550.

Zwracam przy tym uwagę, że jeśli będziemy badać zasięg obecnego ruchu na podstawie wybicia z wcześniejszej konsolidacji, to:

– o ile przyjmiemy, że konsolidacja ta kształtowała się między 1650+ a 1710-20, to zasięg wybicia z niej znajduje się w okolicy 1595;

– o ile zaś przyjmiemy, że ta konsolidacja była rozszerzona od góry do okolicy 1740+, to zasięg jej wybicia w dół znajduje się w rejonie 1565.

Inwestuj codziennie online na FW20 i w spółki z WIG20 razem z autorem artykułu!  Wtorkowa sesja dla naszych graczy – współpracujących w ramach programu mentoringowego z autorem artykułu – była w zasadzie sesją jednego bardzo długiego zagrania na spadki. Choć próba jego kontynuacji napotkała na pewne problemy.

Zaczęliśmy od trade’u – w trakcie wybicia przez kurs wsparcia 1694-99 w dół – w kierunku 1685-87 i ewentualnie 1675-77. Potem, gdy ruch ten faktycznie nastąpił i rynek zaczął docierać do 1675-77, wzięliśmy również pod uwagę kontynuację spadku w stronę 1660-63 oraz 1650-54+59.

Te wszystkie cele zostały dość ładnie zrealizowane przez rynek. Później jeszcze rozważaliśmy trade na kontynuację zniżek – w razie wybicia w dół 1640-45. Z celem 1622-27. Ten cel również został – i to bardzo precyzyjnie – zaliczony, jednak zagranie było o tyle trudne, że trzeba było wchodzić w trakcie wybijania 1640-45. Zabrakło bowiem „cofki” po tym wybiciu.

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej fazie piątkowej sesji przyczyniły się do pojawienia się dobrych wieści dla Byków. Potwierdziła się bowiem wtedy szansa – na razie zupełnie wstępnie – na tworzenie formacji podwójnego dna (większej i mniejszej) w rejonie wsparcia intra 1650-54.

Wcześniej zaś można było uznać, iż czwartkowe notowania przyniosły niedobrą wieść dla byków. Wtedy rynek wybił w zasadzie w ładny sposób w dół konsolidację z ostatnich dni (jej fragment, który dał się wyodrębnić) i trzeba było się liczyć z trudnościami popytu, jeśli chodzi o możliwość powrotu kursu do tej części konsolidacji.

Konkretnie chodziło o powrót powyżej strefy 1670-77 (tak to można w uproszczeniu ująć). Ostatecznie jednak byki w samej końcówce ostatniej sesji minionego tygodnia zdołały wybić tę strefę, co zwiększa szansę na powrót byków na dobre do gry.

Dopiero jednak wybicie oporu intra 1719 -26 mocno w górę przekonałoby mnie, że rynek zaczyna zmierzać w kierunku zapory na interwale dziennym 1790-820 i chce po drodze wrócić do wnętrza flagi na H4/ D1, wybitej dwa tygodnie temu na południe.

Z drugiej strony zauważmy jednak, że przedstawiana w poprzednich artykułach koncepcja wydłużającej się, tworzonej w ostatnich dniach konsolidacji – jako ucha od formacji spodko-podobnej pro spadkowej (odwrócony spodek) na H4/D1 – w żadnym wypadku jeszcze nie upadła. Jedynie sposób wyoblania wykresu od góry na H1/H4 nieco się skomplikował.

Nadal jednak można go wpisać w kształt elipsy, po pewnej modyfikacji. Taki układ zaś mógłby jak najbardziej naturalnie wybić się w dół i pomóc Niedźwiedziom ruszyć w stronę ok. 1600, gdzie wypada minimalny zasięg wybicia z flagi na H4/ D1, o której mowa wyżej. To z kolei mogłoby utorować drogę kursowi nawet do szerokiej strefy wsparcia na interwale tygodniowym ok. 1500-550. Inwestuj codziennie online na FW20 i w spółki z WIG20 razem z autorem artykułu!

W piątek nasi gracze – współpracujący w ramach programu mentoringowego z autorem artykułu – dwukrotnie brali w imię bezpieczeństwa pod uwagę rezygnację z zagrania. Dopiero w samej końcówce sesji przeprowadziliśmy skuteczny trade na wzrosty. Wtedy – w trakcie wybijania przez kurs oporu 1675-77 – szukaliśmy z sukcesem ruchu w kierunku 1685-87.

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w piątek zanotowały cofnięcie w obliczu mocnych zwyżek na Zachodzie, co mogło być traktowane jako ostrzeżenie przed nadmiernym optymizmem Byków u nas w ostatnich dniach.

Popyt mógłby w zasadzie spróbować wykorzystać układ 121 na H 4, którego zasięg minimalny można szacować na 1900+, a maksymalny na ok. 1960, ale jeśli byki zostaną odepchnięte jeszcze mocniej na południe, to sytuacja może się skomplikować.

Patrząc na interwały H4 i H1, można też dostrzec kliny zwyżkujące, które próbują się wybijać w dół. To jest dodatkowe ostrzeżenie dla byków.

Gdyby doszło do wybicia na południe bronionego w piątek rejonu 1800+, to niewykluczone, że bylibyśmy świadkami zejścia kursu finalnie nawet do 1740-50+ lub niżej. To by jednak mogło umożliwić przekształcenie obecnej struktury odbicia rozpoczętego w rejonie 1650+ we flagę pro spadkową i zagroziło też – przynajmniej tymczasowo – niemożnością pokonania przez kurs oporu 1850-70 na D1 (wzmocnionego na poziomie 1865 przez zniesienie 38,2% fali spadkowej rozpoczętej w marcu).

A przypominam, że z szerszego z punktu widzenia można mówić o próbie tworzenia korekty dotyczącej nie tylko ruchu spadkowego rozpoczętego w marcu, ale również całej struktury pięciofalowej zainicjowanej w październiku ubiegłego roku. To zaś potencjalnie daje szansę na mocny ruch odbiciowy na dłuższą metę w kierunku 2000, a nawet 2100+.

Na razie jednak byki mają problem z podjęciem ponownego ruchu odbiciowego po tym jak najpierw doszło do dosyć dynamicznej zwyżki w trakcie odbicia od 1650+. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

Piątkowa sesja była dla graczy współpracujących w ramach programu mentoringowego z autorem artykułu w zasadzie sesją jednego zagrania, bo w drugiej części notowań mieliśmy do czynienia raczej z wąską konsolidacją.

W początkowej fazie sesji próbowaliśmy grać shorta spod 1831-34 w stronę 1822-25 i 1809-11+ 13-14. Cele zostały wypełnione. Problem z tym zagraniem wiązał się jednak z optymalnym wejściem w trade.

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)

Kontrakty terminowe na WIG20 w czasie piątkowej sesji nadal zapewne budowały “łącznik” między pierwszą falą wzrostową (odbiciową), zakończoną w rejonie lekko naruszonego oporu 1790-1820, a ewentualną drugą falą. Liczymy bowiem cały czas na jeszcze większe odreagowanie po wcześniejszym zejściu kursu do rejonu 1650+.

Tak się bowiem składa, że zejście w ten rejon mogło być zakończeniem dużej fali spadkowej rozpoczętej w marcu, a także wielkiej struktury pięciu fal zainicjowanej w październiku ubiegłego roku. Stąd można wyciągnąć wniosek, że rynek może być w stanie ukształtować większe odbicie.

Aktualnie “łącznik” intra tworzony między potencjalną drugą falą wzrostową a pierwszą kształtuje się w formie trójkąta symetrycznego, który mógłby być potraktowany jako chorągiewka pro wzrostowa. Układ ten może jednak ulec przekształceniom.

Jedna z opcji takiej modyfikacji to zejście notowań najpierw w stronę 1740, gdzie znajduje się połowa dużego białego korpusu dziennego z piątku, 13 maja, i potem odbicie na północ. Inna opcja to ruch w górę bez uprzedniego schodzenia tak nisko, ale poprzedzony np. rozciągnięciem jeszcze owej trójkątnej konsolidacji w czasie.

Potencjalny ruch odbiciowy/ wzrostowy na większą skalę (przy uwzględnieniu powyższych scenariuszy) może dotrzeć – jak się wydaje obecnie – przynajmniej do 1990-2000. Minimalny zaś do 1850-70.

Sytuacja najbardziej by się zaś skomplikowała z punktu widzenia Byków, gdyby rynek wybił 1740 w dół. Wtedy można by liczyć się ze schodzeniem kursu w stronę 1720 (tam jest istotne wsparcie intra 1719-26), a nawet 1700+ (podstawa dużego białego korpusu dziennego z piątku, 13 maja) i ewentualnie z tworzeniem flagi pro spadkowej na D1.

I właśnie wtedy, jak się wydaje, odbicie – w trakcie tworzenia owej flagi – nie przekroczyłoby 1850-70. Na razie jednak – z powodów wyłuszczonych na wstępie (możliwa korekta większej fali lub struktury fal spadkowych) – może być to scenariusz mniej prawdopodobny. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!

(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)