Kontrakty terminowe na WIG20 na początku bieżącego tygodnia wróciły do mocniejszych spadków w ramach korekty, która rozpoczęła się w pierwszej dekadzie stycznia. Zawędrowały przy tym do dołków z końca stycznia, co sugerowałem jeszcze przed tym ruchem.

W niedzielę w zasadzie opisałem to, co wydarzyło się w kolejnych dwóch dniach:

„Pierwszy [scenariusz] – korzystny dla niedźwiedzi – jest taki, że po utworzeniu się podwójnego szczytu na interwale godzinowym obecnie mamy do czynienia z budowaniem tak zwanej bazy w postaci wąskiej konsolidacji do wybicia z tego podwójnego szczytu w dół. Jego zasięg wypada na poziomie ok. 1933.Gdyby tak się rzeczy miały i doszłoby w nowym tygodniu do dalszej realizacji takiego scenariusza, można by się spodziewać ruchu w dół w kierunku 1920+, a nawet 1850/60-80+. W tym ostatnim miejscu znajdują się poprzednie dołki na interwale dziennym oraz zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w końcu października ubiegłego roku.”

I faktycznie, w trakcie wtorkowej sesji kurs najpierw zrealizował zasięg wynikający z formacji podwójnego szczytu na interwale godzinowym, który wypadał w okolicy wsparcia intra 1934-35 (na poziomie 1933). Później kwotowania zeszły jeszcze niżej, zbliżając się na odległość kilku punktów do dołków z 28 stycznia (1887).

Tak więc spodziewane przez nas zejście kursu (do rejonu 1850/60-80+), o którym była mowa w cytowanym wyżej  wpisie z niedzieli, można powiedzieć, że zostało wykonane. Przy okazji – patrząc z perspektywy interwału dziennego – można było mówić o wybiciu w dół flagi pro spadkowej (ozn. kolor ciemnoniebieski), której realizacja mogłaby doprowadzić do ruchu przynajmniej w kierunku 1850/60+ (zasięg minimalny wybicia).

Jej większy zasięg wypada w strefie 1810-20. Nieco niżej zaś, kilka punktów pod 1800, zlokalizowane jest zniesienie 50% fali wzrostowej zainicjowanej w końcówce października.

Warto zwrócić jednak uwagę na to, iż w końcówce wtorkowej sesji doszło do mocnego w miarę odbicia I finalnie świeca dzienna została wyposażona w duży dolny cień. Tak więc byki mogą próbować bronić się przed realizacją wspomnianej wyżej flagi za pomocą próby tworzenia podwójnego dna na interwale dziennym.

Ażeby ta koncepcja jednak nabrała rumieńców, popyt musiałby jednak wedrzeć się w sposób zdecydowany z powrotem do wnętrza flagi. A to w praktyce musiałoby oznaczać wybijanie w górę okolicy poziomu 1940+, a najlepiej także oporu intra w rejonie 1956–59 .

Wtorkowa sesja została dość dobrze wykorzystana przez graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego. Szczególnie pierwszy trade był owocny.

Szukaliśmy shorta z okolicy 1956-59 w stronę 1944-45 i ewentualnie 1933+34-35. W trakcie realizacji pierwszego celu sugerowaliśmy możliwość zejścia kursu również niżej, do drugiego “targetu”. Tak się sprawy potoczyły.

Później jeszcze trzykrotnie graliśmy na kontynuację S: najpierw skalpa do 1926-29, potem shorta z celem 1915-16. W końcówce sesji pojawiła się jeszcze próba realizacji koncepcji zagrania spadkowego w stronę 1885-90.

Tutaj jednak można było ponieść paradoksalnie nawet drobną stratę. Spadki, najpierw w kierunku 1900-906, były bowiem co prawda bardzo mocne, oparte na potężnym wolumenie. Mimo to jednak rynek zdołał odbić się w górę bez spodziewanego zdecydowanego przetestowania 1885-90 (doszedł na odległość dwóch punktów do tego miejsca).  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia podeszły ponownie pod okolice poziomu 2020 i się wycofały, tworząc podwójny szczyt na interwale godzinowym. Obecnie główne pytanie dotyczy tego, czy rozpocznie się stopniowy głębszy spadek, napędzany obawami o powrót lockdownowych obostrzeń, czy też Byki jeszcze raz spróbują się mocniej odgryźć.

Piątkowe cofnięcie kursu do strefy wsparcia na interwale dziennym, 1960- 70, a następnie odbicie się od niej w górę, może być traktowane na dwa sposoby.

Pierwszy – korzystny dla niedźwiedzi – jest taki, że po utworzeniu się podwójnego szczytu na interwale godzinowym obecnie mamy do czynienia z budowaniem tak zwanej bazy w postaci wąskiej konsolidacji do wybicia z tego podwójnego szczytu w dół. Jego zasięg wypada na poziomie ok. 1933.

Gdyby tak się rzeczy miały i doszłoby w nowym tygodniu do dalszej realizacji takiego scenariusza, można by się spodziewać ruchu w dół w kierunku 1920+, a nawet 1850/60-80+. W tym ostatnim miejscu znajdują się poprzednie dołki na interwale dziennym oraz zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w końcu października ubiegłego roku.

Interpretacja korzystna dla byków byłaby natomiast taka, iż w piątek rynek rozpoczął ponownie ruch w górę w ramach konsolidacji, która odbywa się pod oporem umiejscowionym w okolicy 2020. To mogłoby finalnie oznaczać próbę ruchu wyżej, przynajmniej w kierunku strefy oporu na interwale dziennym 2030-40.

Ważne nadal jednak jest to, jak zachowa się w najbliższym czasie Zachód. Coraz więcej mówi się o pogłębieniu korekty na rynkach bazowych. Z drugiej jednak strony im więcej się o tym mówi, tym ta korekta może być mniej prawdopodobna, przynajmniej w większym wymiarze.

Pamiętajmy jednak też o tym, co może być ważniejsze: o naszych lokalnych obawach co do powrotu obostrzeń anty COVID-owych i narastającej presji na system ochrony zdrowia.

Dodam tylko, że przy pro Byczej interpretacji ostatnich zdarzeń rynkowych można by jeszcze wskazać na to, że rynek w piątek tworzył małą formację przypominającą odwróconą głowę z ramionami na M15/H1 (na razie potencjalną).  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

W czasie czwartkowej mocno wzrostowej sesji – po odbiciu w górę od wielokrotnie wcześniej wskazywanej w moich artykułach strefy wsparcia 1860+-80+ (zniesienie 38,2% fali wzrostowej rozpoczętej w październiku i szczyty z lata ubiegłego roku) – doszło do  podejścia kursu pod strefę 1990-2000+, która stanowi jeden z oporów na interwale dziennym.

Pod koniec czwartkowej sesji tak opisywałem sytuację rynkową w ramach programu mentoringowego, kierując swoje uwagi przede wszystkim do graczy swingowych:

„Obecnie można brać pod uwagę cofnięcie spod 1990-2000+, nawet do 1920-30+, a później powtórny atak na 1990-2000+ i próbę podejścia pod 2030-40, bądź też podejście od razu wyżej do 2030-40 i pokonanie po drodze 1990-2000+. Generalnie przyjmujemy wstępnie, że rynek próbuje tym samym wykonać ‚łącznik’ między pierwszą falą spadkową, która skończyła się dzisiaj, a ewentualną kolejną.”

W piątek rzeczywiście kurs na chwilę zszedł do 1920-30+, a potem powstała konsolidacja, która może ostatecznie zostać ponownie wybita na północ. Tym samym faktycznie może nastąpić ponowny atak na strefę 1990-2000+ i ewentualna próba podejścia pod 2030–40.

Nadal – w ramach naszego roboczego założenia – mamy obecnie do czynienia z tworzeniem korekty/ łącznika między pierwszą falą spadków korekcyjnych, która miała miejsce w ostatnich ponad dwóch tygodniach, a ewentualnie następną falą, która mogłaby zejść do 1850-60+, a nawet niżej, do ok. 1800 lub 1720-30. W pierwszym z tu wymienionych rejonów wsparcia znajduje się dodatkowo zniesienie 38,2% całego wzrostu zainicjowanego w końcówce października, w drugim – zniesienie 50%, a w trzecim – zniesienie 61,8%.Mniej prawdopodobny wydaje się aktualnie powrót do wzrostów i ruch w kierunku 2100+ oraz realizacja układu pro wzrostowego 121 na interwale dziennym, ale gdyby Zachód odstąpił od pogłębiania swojej korekty spadkowej na rzecz dynamicznych zwyżek, to i u nas moglibyśmy spodziewać się zwrotu wydarzeń rynkowych. Tyle że na razie się na to nie zanosi.

Warto jednak w tym ostatnim kontekście zauważyć, że na interwale godzinowym na wykresie naszych kontraktów możliwa jest interpretacja, zgodnie z którą tworzy się formacja odwróconej głowy z ramionami, próbująca odwrócić trend spadkowy. Formacja ta ma jednak na razie jedynie charakter potencjalny.

Swoją drogą przyspieszenie i zdynamizowanie spadków na Zachodzie mogłoby z kolei spowodować, iż wybicie w górę 1990-200+ i podchodzenie pod 2030-40 stanęłoby pod poważnym znakiem zapytania. Ów „łącznik” wspomniany wyżej musiałby zaś wtedy przybrać inna formę.

Czwartkowa sesja mogła być odebrana przez graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego jako jedna z najciekawszych w ostatnim czasie. Ruchy były nie tylko długie, ale i wykonywane przez rynek w obie strony.

Głównym problemem była konieczność podziału zagrań na poszczególne mini etapy. Nie można było powiem od razu założyć, że dojdzie do bardzo energicznego swingu wzrostowego.Zaczęliśmy jednak od zagrania na S z dwoma celami: 1900-06 i 1885-90. Późniejsze zagranie na wzrosty – po wybiciu małego OB na „cofce” do niego (do 1906-08) – też okazało się sensowne, a cel w rejonie 1921-23+27 (zniesienie 38,2%) został w miarę szybko i precyzyjnie wypełniony.

Kolejne zagranie kontynuacyjne na L, w stronę 1953 (zniesienie 61,8% i większe OB) również wypadło dobrze. W końcu zagraliśmy dwa skalpy – niejako w formie “dogrywki” (pierwszy w stronę 1963-65 z wydłużeniem do 1969-71 i ewentualnie 1977-81, a drugi po wybiciu 1977-81 do 1987-93). Także zostały pozytywnie rozstrzygnięte.

Oczywiście, jeśli ktoś nie był non stop przy komputerze, to trudno było to wszystko rozegrać, ale jeśli przynajmniej część zagrań się zrealizowało, to już samo to mogło przynieść satysfakcję.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia najpierw zeszły – zgodnie z wiodącym założeniem z poprzedniego artykułu – w okolice 1920, a potem się stamtąd mocniej odbiły. Obecnie rynek może próbować wybić strefę oporu 1990-2000+ i zmierzać do 2030-40, ażeby tam zdecydować, czy będzie próbować powrócić na dobre do wzrostów, czy jednak finalnie dojdzie do pogłębienia korekty spadkowej.

W niedzielę pisaliśmy: „Obecnie można się spodziewać – w myśl tego konceptu – ostatniej fali (spadkowej) w ramach formacji klina zniżkującego na interwale godzinowym, która to fala może dotrzeć do rejonu 1921- 23. Tam znajduje się wsparcie intra oraz – przede wszystkim – równość dużych korekt na interwale dziennym. Stamtąd też mogłoby dojść do mocniejszego odbicia i próby powrotu do wzrostów.” Tak faktycznie sprawy się potoczyły.

Wtorkowe wybicie w górę strefy oporu 1960-70 i klina zniżkującego na H1 oznaczało przejęcie inicjatywy przez byki. Zdołały one dotrzeć do kolejnej strefy oporu w rejonie 1990-2000+.

Obecnie pojawia się spora szansa, że kurs kontraktów wybije również w górę ten opór i zmierzy się finalnie z zaporą podażową w okolicy 2030-40. Dopiero wybicie tej bariery w górę mogłoby zaowocować powrotem do wzrostów.

Przypominam, że wzrosty zostały zainicjowane w nieprzypadkowym miejscu: nad poziomem 1920, gdzie występuje równość dużych korekt na interwale dziennym. W sytuacji, kiedy szczególnie we wtorek doszło do znacznego zaktywizowania popytu nad tym poziomem, można mówić także o „odpaleniu” dużej formacji 121 na wspomnianym wyżej interwale.

Formacja ta ma notabene bardzo wysoko położony zasięg, w okolicach 2160. Ostatnie maksima zostały wyznaczone w rejonie oporu 2080+- 90+. Dodajmy, że na poziomie 2140 możemy mówić o równości dużych fal wzrostowych na interwale dziennym.

Jeśli jednak byki nie poradzą sobie ze strefą 1990-2000+ lub z 2030-40, to wróci temat ewentualnego pogłębienia korekty, która trwa już od ponad dwóch tygodni, w kierunku strefy 1860+- 80+. Tam znajduje się zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w końcówce października ubiegłego roku oraz strefa szczytów z lata ubiegłego roku.

Wtorkowa sesja mogła być odebrana pozytywnie przez graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego, głównie ze względu na dwa zagrania. Obydwa były zagraniami na wzrosty, ale miały zupełnie różny charakter i miały miejsce o zupełnie różnych porach.

Pierwsze z nich – na samym początku sesji – to trade znad 1934-35 w stronę 1944-45 i 1955 +56-59. W tym wypadku sztuką była sztuka cierpliwości. Należało bowiem bardzo długo czekać na zaliczenie przez rynek drugiego celu, a w międzyczasie byki dawały dowody niekoniecznie zbyt dużej siły, mówiąc delikatnie.

Drugie zagranie z kolei miało miejsce w samej końcówce sesji (znad 1969-71 w stronę 1977-81 i 1987-93). Charakteryzowało się bardzo dużym tempem pokonywania przez byki kolejnych poziomów cenowych, szczególnie w drugiej fazie tego zagrania.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!