Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia kontynuowały stosunkowo wąską konsolidację. W czasie ostatniej sesji doszło do zwiększenia szans Niedźwiedzi na jej wybicie dołem, co może też sprowokować wystąpienie układu samo podobnego (fraktal) na H1 i w rezultacie doprowadzić do większych zniżek. Byki mogą się jednak bronić na kilku wsparciach przed nadmiernym ruchem na południe.

Precyzując, w piątek rozgrywany był na rynku najbardziej prawdopodobny scenariusz, a mianowicie: kontynuacji konsolidacji z poprzednich kilku sesji, tworzonej między wsparciem intra 2229-34 a oporem 2247-53. Warto w tym miejscu jeszcze dodać, że w czwartek doszło do przekształcenia formacji, w ramach której funkcjonowała owa konsolidacja (to znaczy trójkąta zwyżkującego na M15) w prostokąt.

Można się zastanawiać, czy – patrząc szerzej na rynek – nie dojdzie do podobnej próby modyfikacji na interwale godzinowym (fraktal). Tam bowiem również tworzy się trójkąt zwyżkujący. Gdyby i on miał – na dłuższą metę – przekształcić się w prostokąt, to musiałoby dojść do ruchu w kierunku 2150+. Na tym poziomie bowiem mamy minima trójkąta zwyżkującego na H1.

Po drodze są wsparcia, między innymi w rejonie 2220+ i 2190-200+. Bez ich wybicia na południe ta koncepcja modyfikacji się nie zrealizuje.

Trzeba jednak podkreślić, że dość mocne spadki w końcówce piątkowej sesji dają nadzieję niedźwiedziom na wybicie w nowym tygodniu w dół konsolidacji, która od kilku dni budowała się między 2229-34 a 2247-53.

Jeśli odłożymy szerokość tego ruchu bocznego z ostatnich dni w dół, to zauważymy, że zasięg wybicia z konsolidacji na południe można szacować w rejonie 2200-210. Nieco wyżej (na 2220+) znajduje się aktualnie linia poprowadzona po dołkach na H1, która stanowi dodatkowe wsparcie w tym rejonie.

Również obserwowane w piątek zniżki na Zachodzie mogą się przyczynić do rozwoju scenariusza spadkowego u nas.  A przynajmniej do poważniejszej próby jego zainicjowania.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 po wydłużonej wąskiej konsolidacji w poniedziałek i wtorkowy poranek udały się mocniej na południe, razem z rynkami bazowymi. Obecnie grozi naszym kontraktom nawet pogłębienie korekty czerwcowej, chyba że znowu kurs przejdzie do fazy zatrzymania i wydłużonego ruchu bocznego.

Wtorkowy mocny spadek kursu w drugiej części sesji korespondował z koncepcją, zgodnie z którą ostatni powrót kursu w rejon 2240 był jedynie retestem górnej strefy uprzednio wybitej chwilowo na północ konsolidacji, tworzonej przez kilka tygodni w czerwcu. Była ona korektą wcześniejszych wzrostów i wpisywała się w schemat trójkąta rozwartokątnego o charakterystyce pro wzrostowej na interwale H1.

Kiedy doszło do tymczasowego wybicia tej konsolidacji w górę i utworzyła się struktura złożona z kilku szczytów położonych na podobnych poziomach – a potem kurs wrócił do wnętrza owej konsolidacji – braliśmy pod uwagę to, że rynek może wejść jeszcze głębiej w obszar trójkątnej konsolidacji, a nawet pogłębić korektę wspomnianą na wstępie. Cofnięcie od dołu do 2240 mogło być zaś odbierane właśnie tylko jako retest górnej strefy tego trójkąta.

Należy się w związku z tym liczyć z zejściem kursu w kierunku 2150+, gdzie umiejscowione były minima owej korekty spadkowej (uprzednich wzrostów), tworzonej w czerwcu. Niewykluczone jest teraz zejście kursu nawet niżej, w kierunku 2120-140, gdzie może wkrótce znaleźć się opadający dolny bok wspomnianego wcześniej trójkąta rozwartokątnego.

Najpierw jednak rynek musi uporać się ze wsparciem w okolicach 2190-200. Tam bowiem – po powrocie kursu do wnętrza konsolidacji – dotarły niedźwiedzie, po czym doszło do wspomnianego wyżej retestu górnej strefy konsolidacji.

Z kolei w rejonie 2170 mamy do czynienia z równością mniejszych, cząstkowych korekt spadkowych. Tam też mogłoby dojść do zatrzymania zniżek, o ile dojdzie do wybicia na południe 2190-200.

Gracze współpracujący z autorem artykułu – w ramach programu mentoringowego – w drugiej połowie wtorkowych notowań szukali zagrania na S, a konkretnie po wybiciu 2225- 26 na „cofce” do tego wsparcia: z celami na 2219-21 i 2209-14. Dynamika i siła ruchu spadkowego skłoniła nas do wzięcia pod uwagę, że może dojść do ruchu również w kierunku 2201-04, a – gdyby nie mała ilość czasu pozostała do zakończenia sesji – nawet do 2190- 95.

Można powiedzieć, że te założenia sprawdziły się.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 po uprzedniej kilkutygodniowej korekcie wzrostów – w formie konsolidacji – i jej wybiciu w górę wróciły do jej wnętrza. To może okazać się przesłanką do pogłębienia tej korekty, o ile nie dojdzie do szybkiego ponownego wybicia kursu na północ.

Precyzując, nadal toczy się walka o rozstrzygnięcie dylematu:

– czy tworząca się od początku czerwca kilkutygodniowa konsolidacja – będąca jednocześnie korektą wcześniejszych wzrostów – została wybita w sposób nieskuteczny i rynek po powrocie do jej wnętrza zamierza wrócić do jej minimum w okolicy 2150+, a może nawet udać się niżej;

– czy też dojdzie do ponownego wybicia rejonu 2240-50 w górę i próby ponownego ruchu na północ w stronę 2300, ewentualnie wyżej.

To, co stało się w piątek, może być traktowane jako najpierw retest górnego rejonu wspomnianej tu konsolidacji, a potem stopniowe – na koniec sesji – oddalanie się w kierunku południowym.

Przypominam, że wspomniana na wstępie konsolidacja/ korekta wpisywała się schemat trójkąta rozwartokątnego na H1 o charakterystyce pro wzrostowej. Po wybiciu jej w górę utworzyła się jednak formacja złożona z kilku szczytów, którą można było jednak przez pewien czas odczytywać jako ucho od formacji spodko-podobnej (pro wzrostowej). Ta ostatnia była budowana w obrębie wspomnianego tu większego trójkąta rozwartokątnego.

Piątkowe dane z amerykańskiego rynku pracy spowodowały u nas tylko przez chwilę wybijanie w górę flagi pro wzrostowej intra. Później jednak rynek się cofnął i dalej tworzył w ramach tej flagi lekko spadkowy kanał. Gdyby doszło do przyspieszenia spadków i wybicia tego kanału dołem, moglibyśmy wkrótce zaobserwować ponowny ruch w kierunku 2200, a nawet niżej.

Jedynie wybicie okolicy 2240-50 na północ mogłoby z kolei zapewnić bykom szanse na ponowna próbę ostatecznego zakończenia korekty rozpoczętej w czerwcu i powrotu do wzrostów. Inna sprawa, że te wzrosty też zapewne nie byłyby zbyt duże, gdyż ograniczeniem dla nich mógłby być nadal górny bok wielkiego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym (obecnie w okolicy 2300).

Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej połowie minionego tygodnia dokonały jak się wydaje przełomu. Doszło bowiem po pierwsze do zanegowania zapewne możliwości pogłębiania korekty spadkowej trwającej od początku czerwca. Po drugie zaś – do wybicia w górę z konsolidacji, w schemat której wpisywała się owa korekta.

Precyzyjniej rzecz ujmując, w czwartek doszło do ważnych wydarzeń na wykresie, które potwierdziły koncepcję powrotu rynku naszych kontraktów do wzrostów po uprzedniej korekcie. Zarówno na nowej serii kontraktów (U),  jak i na samym instrumencie bazowym ( WIG20 ) ukształtowały się dwie pro wzrostowe formacje:

1. jedna większa, obejmująca całą korektę trwającą od początku czerwca, w postaci trójkąta rozwartokątnego o nachyleniu pro wzrostowym

a

2. druga – mniejsza, niejako pomagająca trójkątowi wybić się w górę, w postaci formacji spodko-podobnej.

W piątek można było mówić o wybiciu w górę tych dwóch formacji. Zasięg wynikający z wybicia na północ z trójkąta można szacować nawet na poziomie 2320.

Warto jednak zauważyć, że na wykresie kontynuacyjnym mamy do czynienia ze szczytami trendu wzrostowego, trwającego od ponad roku na interwale dziennym, w okolicy 2270. Tak więc powstaje pytanie, czy rynek nie będzie próbował  – mimo wybicia w górę wspomnianych na wstępie formacji – opierać się Bykom nieco mocniej (albo i zgoła w zdecydowany sposób) właśnie w tym rejonie.

Z drugiej strony, fakt, że instrument bazowy (WIG20) zachowuje się podobnie, jak nowa seria kontraktów, tzn. wybił się z długotrwałej konsolidacji, nie powinien jednak sprzyjać zatrzymaniu kursu na dłużej w okolicy 2270.

Warto też brać pod uwagę to, iż jeśli mówimy o formacji spodko-podobnej, to niewykluczone, że zacznie w tej chwili tworzyć się ucho od tej formacji. Mogłoby to potrwać nawet kilka dni. Utworzenie tej struktury polegałoby zapewne na budowaniu nieco mniejszej formacji o podobnym charakterze (spodka).

Zagrożeniem dla kontynuacji wzrostów byłby oczywiście mocny powrót do wybitej w piątek konsolidacji, o której wspomniałem na wstępie, że daje się wpisać w schemat  trójkąta rozwartokątnego, pro wzrostowego.    Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie nowego tygodnia najpierw nieco pogłębiły kilkutygodniową korektę spadkową. Potem zaś chwilowo pojawiła się szansa dla Byków na poważniejsze odwrócenie sytuacji. Jak się okazało, przynajmniej na razie popyt nie dokonał przełomu.   

Wtorkowa poranna próba pozostawania kursu powyżej oporu intra 2190-95 – co było jednoczesną próbą ponownego wejścia do konsolidacji, zainicjowanej na początku czerwca, w jej wersji pierwotnej  – nie  przyniosła bykom sukcesu. Jedynie chwilowo rynek znalazł się w rejonie oporu 2201-04.

Aktualna sytuacja może być interpretowana jako próba tworzenia trójfalowego „łącznika” między pierwszą falą spadkową, która dotarła w poniedziałek do poziomu 2157, a ewentualną drugą falą spadkową, która mogłaby dotrzeć do 2120-40+. Tym samym doszłoby do przetestowania przez kurs dolnego boku dużego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym.

Przypomnę, że od górnego boku tego klina rynek się odbił w dół i zaczął konsolidować na początku czerwca. Patrząc znów z perspektywy interwału H1, można przyjąć, że korekta, która powstała w czerwcu, najpierw ograniczała się do około 60-punktowej konsolidacji pod szczytami, a obecnie mamy próbę jej pogłębiania przez niedźwiedzie.

Sytuacja mogłaby się zmienić dość diametralnie, gdyby doszło na dobre do powrotu kursu do wnętrza tej pierwotnej konsolidacji. W praktyce musiałoby to oznaczać utrzymywanie się notowań kontraktów powyżej poziomu 2200.

Wtedy moglibyśmy przyjąć, że istnieje szansa na to, iż rynek de facto zakończył ową korektę i nie będzie już tworzył drugiej fali spadkowej, która miałaby docierać do poziomu 2120-40+. Z tym że przy takim rozwoju wydarzeń rynkowych można by z kolei zakładać, że dotarcie do dolnego boku klina zwyżkującego na interwale tygodniowym mogłoby się odbyć za pomocą kontynuowania ruchu bocznego przez jakiś jeszcze czas (tygodnia lub dwóch, najprawdopodobniej).

Dużo może zależeć – jeśli chodzi o “wybór” przez rynek dalszego scenariusza – od tego, jak się potoczą sprawy na Zachodzie. Tam w piątek – po zwiększeniu obaw o szybsze, niż było to wcześniej przewidywane, podwyżki stóp procentowych przez FED – mieliśmy do czynienia z mocną korektą spadkową. Jednak w poniedziałek doszło do zdecydowanej kontry Byków, co może prowadzić do różnych wersji wydarzeń rynkowych na rynkach bazowych, niekonieczne do powrotu mocniejszych spadków.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zwiększyły swe szanse na dalsze pogłębianie ponad dwutygodniowej korekty spadkowej. Choć w dniu Trzech Wiedźm, w piątek, Bykom udało się zatrzymać taki rozwój sytuacji, to spadki na Zachodzie mogą pomóc w jego kontynuacji.

Można powiedzieć, że w czwartek doszło do wybicia z ponad dwutygodniowej konsolidacji w dół i rynek zaczął tworzyć wąski ruch boczny. Najpierw, w dniu wybicia – wpisujący się w trójkąt symetryczny. W piątek doszło do przekształcenia tego trójkąta we flagę pro spadkową.

Na początku sesji piątkowej Byki próbowały wejść z powrotem do wspomnianej na wstępie długotrwałej i szerokiej na około 60 punktów konsolidacji. Nie udało się jednak tego popytowi zrealizować.

Nie można związku z tym wykluczyć pogłębienia korekty rozpoczętej pierwszego dnia czerwca. Jeśli odłożyć w dół szerokość owej 60-punktowej konsolidacji, to można by przyjąć, że jest szansa zejścia kursu w w kierunku 2110-20 (biorąc oczywiście pod uwagę kwotowania już nowej serii kontraktów).

Inne nieco spojrzenie na rynek wskazuje na utworzenie się w ostatnich dwóch, trzech tygodniach podwójnego, czy też potrójnego szczytu. Obecnie – przy takim spojrzeniu – można mówić o tworzeniu się bazy do wybicia owego układu szczytowego w dół. Jego zasięg wybicia zaś można sytuować w okolicy 2125.

Po drodze znajduje się jeszcze wsparcie w rejonie 2150-60+, gdzie mamy do czynienia ze zniesieniem 38,2%, równością dużych korekt intra oraz połową dużego białego korpusu tygodniowego z ostatniego tygodnia maja. Wszystkie te elementy oczywiście tworzą dodatkowe wsparcie.

Byki – jeśli by miały powstrzymać podaż przed dalszym spychaniem kursu na południe – musiałyby doprowadzić do powrotu tego kursu do wnętrza wspomnianej na wstępie konsolidacji. Na razie na to się nie zanosi.

Odbicie nie jest zbyt duże i – tak, jak powiedziałem wcześniej – przyjęło w zasadzie formę flagi pro spadkowej intra. Jej zasięg można było szacować na rejon wsparcia intra 2158-60.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!