Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zaliczyły precyzyjnie zasięg ruchu wzrostowego (poziom 2023-24), wynikający z wybicia z formacji flagi, który to cel wskazywałem kilkakrotnie wcześniej. Rynek dwukrotnie podchodził pod tę okolicę cenową i się cofał.

W poprzednim artykule pisałem:”Technicznie, na intraday’u można mówić o budowaniu od kilku dni konsolidacji, […] która wpisuje się w układ formacji pro wzrostowej typu flaga, o zasięgu około poziomu 2023-24.”

Rynek po zaliczeniu – tak, jak wspomniałem wcześniej – dwukrotnie poziomu 2023-24 cofnął się w głąb wsparcia na interwale dziennym 1990- 2000+. Odbicie w dół od strefy 2020+ było kolejnym odbiciem od górnego ograniczenia konsolidacji, która trwa już od stycznia. Jej dolny bok znajduje się w strefie 1860+- 80+.

Stanowi ona (tzn. konsolidacja) główną składową korekty rozpoczętej na początku stycznia. Korekta ta przybrała, można powiedzieć, formę dużej flagi pro wzrostowej, której górny bok znajduje się obecnie w rejonie 2020-30.

Tak więc można wskazać tam na podwójny opór. Dlatego też byki – mimo iż wykonały w środku tygodnia bardzo mocny ruch wzrostowy, atakując poziom 2000 – nie zdołały, na razie przynajmniej, przebić się powyżej 2020-30.

Szczególnie rozczarowujące było to, iż w piątek – mimo bardzo mocnego ataku byków na DAX – nasze kontrakty w tym czasie konsolidowały, i to z tendencją lekko spadkową. Przypominam, że gdyby jednak duża konsolidacja, która tworzy się u nas od stycznia, została wybita w górę, to mogłoby dojść do ruchu najpierw do 2080-90+, potem zaś rynek mógłby się skierować nawet w stronę ok. 2140.

W tym ostatnim miejscu znajduje się bowiem zasięg dużej flagi pro wzrostowej  na D1, o której była mowa na wstępie. Ponadto zlokalizowana jest tam również równość dużych fal wzrostowych na interwale tygodniowym.

Gdy się patrzy z kolei na intraday, to warto zauważyć, iż można mówić o w miarę dużej formacji spodko-podobnej, pro wzrostowej na H1 i przyjąć, że w czwartek i piątek kształtowane było ucho tej formacji. Niemniej jednak pozostaje niepokojące to, iż rynek nie wykorzystał byczego rajdu sąsiadów zza Odry, żeby spróbować wybijania 2020-30 u nas.

Zagrożeniem dla wybicia kilkumiesięcznej konsolidacji w górę byłoby utrzymywanie się kursu poniżej 1990-2000+, a w szczególności mocny atak podaży na 1960-70.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia cofnęły się spod strefy oporu 2020+ do wsparcia na interwale dziennym w rejonie 1960-70. Ponowny atak na 1990-2000+ dałby jeszcze raz szansę Bykom na zaatakowanie 2020+ i wybicie z długotrwałej konsolidacji w kierunku 2080-90+, natomiast wybicie w dół bariery popytowej 1960-70 wzmocniłoby Niedźwiedzie w ich ponownym usiłowaniu zejścia do 1860+-80+.

Czwartkowe mocne cofnięcie kursu do strefy wsparcia na interwale dziennym 1960-70 mogło być z jednej strony traktowane jako słabość Byków. Z drugiej strony jednak trzeba było pamiętać o tym, że tego typu cofnięcie nie przekreśla ewentualnej szansy popytu na ostateczne wybicie w górę strefy oporu 1990-2000+ i 2020+.

Dopiero mocne zanegowanie bariery 1960-70 przez podaż doprowadziłoby zapewne do ruchu w kierunku 1920-30+ i ewentualnie do 1860+-80+. Dopóki to nie nastąpi, dopóty można ciągle brać pod uwagę możliwość wybicia z konsolidacji, która trwa od trzeciej dekady stycznia, górą. To ewentualne wybicie na północ wiązałoby się zapewne z atakiem na 2080-90+ i z szansami pójścia kursu jeszcze wyżej, w kierunku 2140 (tam wypada równość głównych fal wzrostowych na interwale tygodniowym).

Piątkowe zejście kursu jeszcze niżej (do dolnej bandy wsparcia na interwale dziennym: 1960-70  i jednocześnie do połowy luki z 6 kwietnia) było niewątpliwie próbą przejęcia jeszcze większej inicjatywy przez niedźwiedzie. Ostatecznie jednak byki obroniły 1960-70. Szkoda, z punktu widzenia interesów zwolenników popytu, że odbicie nie było zbyt mocne.

To powoduje, że nadal należy brać pod uwagę możliwość wybicia 1960-70 na południe i tym samym ruchu w kierunku 1920-30+, a nawet do 1860+- 80+. Tak więc byki muszą naprawdę zabrać się do roboty, żeby zniwelować przewagę podaży.

Popyt, jak się wydaje, może nadal liczyć na korelację z Zachodem i kontynuację wzrostów tam. Chociaż należy dodać, iż w piątek ta korelacja funkcjonowała bardzo różnie. To, jak będzie wyglądać sprawa korelacji w nowym tygodniu, może być szczególnie istotne, zważywszy wzrosty, jakie miały miejsce w USA i na kontraktach na DAX w piątkowy wieczór (oczywiście już po zamknięciu naszego rynku).

Technicznie rzecz ujmując i koncentrując się w tym miejscu na intradayu, warto zwrócić uwagę na flagę pro wzrostową na interwale godzinowym, rysującą się jednak tylko wstępnie. Jej zasięg jest wielce obiecujący dla byków, bo wypada w okolicy 2022.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia powiększyły odbicie wzrostowe, docierając do strefy oporu 1960-70 na interwale dziennym. Stamtąd rynek chwilowo się cofnął ponownie do strefy 1920-30+.

Wtorkowe cofnięcie spod strefy oporu 1960-70 na interwale dziennym wskazuje na to, że rynek nie potwierdził – przynajmniej na razie – swojej chęci przejścia z powrotem w fazę wzrostów i że nie jest pewne, czy korekta spadkowa rozpoczęta w styczniu de facto się skończyła.

Kurs zszedł znów do strefy 1920-30+ i ponownie próbował się odbić w górę w końcówce wtorkowej sesji, wspomagany przez mocne wzrosty na DAX (powyżej poziomu 15 000). Czekamy więc nadal na odpowiedź, w którą stronę rynek będzie zdążać i czy możemy się bardziej spodziewać ponownego ruchu w kierunku 1800, czy też ponownego ataku na 2000+.

Nadal wydaje się, że aby uznać, iż rynek rzeczywiście bliski jest powrotowi do wzrostów, potrzebne jest uporanie się przez byki z zaporą 1960-70+.

Byłby to dowód w pewnym sensie pośredni – o czym pisałem nb już w poprzednim artykule – na powrót do wzrostów, gdyż tym samym doszłoby do zanegowania formacji głowy z ramionami na H4/D1, która została zainicjowana w poprzednim tygodniu. Jest to formacja, która utworzyła się wewnątrz większej struktury w postaci konsolidacji budowanej między poziomem 2020+ a 1880+.

Na intradayu toczy się walka o utworzenie flagi pro wzrostowej, która mogłaby stać się wehikułem dalszych zwyżek, oraz o utrzymanie kursu w kanale wzrostowym (ozn. kolor zielony). Zejście notowań poniżej 1930 utrudniłoby te plany byków. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

W poprzednim, niedzielnym artykule pisaliśmy: „Skupiając się na kwestiach technicznych (AT), generalnie bliżsi jesteśmy obecnie scenariusza, zgodnie z którym rynek ponownie może spróbować ruszyć jeszcze niżej na południe, w kierunku 1900 i 1880+.”

Zgodnie z tym założeniem rynek w poniedziałek i we wtorek próbował faktycznie kontynuować spadek i dotarł w okolice poziomu 1900. Następnie odbił się stosunkowo mocno, do równości mniejszych (z punktu widzenia interwału H1) korekt. Patrząc z perspektywy wykresu dziennego, można było mówić o próbie podejścia pod górny rejon oporu 1920-30+.

Obecnie niewykluczone, że kurs ruszy w kierunku 1880+, gdzie znajduje się istotniejsze wsparcie niż w okolicy 1900. W tym miejscu wcześniej rynek dwukrotnie mocniej odbijał się.

Trzeba też nadal brać pod uwagę możliwość kontynuacji spadków najpierw w kierunku 1860+, gdzie znajduje się zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w październiku ubiegłego roku, oraz w stronę 1810-20 , a nawet niżej. W tym ostatnim miejscu mamy do czynienia z zasięgiem dużej flagi pro spadkowej (ozn. kolor ciemnoniebieski) na interwale dziennym.

Z drugiej strony pamiętajmy o korelacji z rynkami bazowymi, która od czasu do czasu mocniej się uwidacznia. A na Zachodzie rynki cały czas próbują pozostawać blisko szczytów.

Warto też w tym momencie dodać, iż na wykresie intradayowym naszych kontraktów widać klin zniżkujący, który standardowo próbował się we wtorek wybijać na północ. Gdyby to się udało, kurs mógłby próbować zaatakować poziom 1952-53, gdzie występuje zniesienie 38,2% i OB (równość większych korekt intra). Nieco wyżej znajduje się kolejna strefa oporu na D1: 1960-70.

Spadki u nas mogłyby być ewentualnie wzmocnione, gdyby doszło do decyzji zaprowadzenia twardego lockdown-u w najbliższych dniach.

Wtorkowa sesja była na jej początku stosunkowo trudna do rozgrywania dla naszych traderów, współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego. Po otwarciu notowań szukaliśmy zagrania na S z okolicy 1926-29 w stronę 1921-23 i ewentualnie 1915-16.

W tym przypadku jednak ostatecznie tylko gracze bardzo agresywni zyskali więcej, gdyż to oni – po ewentualnym zmniejszeniu wielkości pozycji – mogli dotrwać do momentu, kiedy rynek wreszcie dotarł do 1915-16 jako celu pierwszego zagrania na S. Później jeszcze szukaliśmy skalpa na spadki w trakcie wybijania 1915-16, z celem podstawowym na 1900-06. Ten “target” został przez rynek też zaliczony.

W drugiej części sesji w oparciu o drobiazgową analizę flag można było przyjąć, że kurs jeśli uderzy mocniej od dołu w 1921-23, może dotrzeć nie tylko do 1926-29, ale również do 1934-35. Ta diagnoza okazała się jak najbardziej słuszna. W dodatku szybkość podejścia kursu w rejon głównego celu na 1934-35 mogła też imponować. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!