Kontrakty terminowe na WIG20 po uprzedniej kilkutygodniowej korekcie wzrostów – w formie konsolidacji – i jej wybiciu w górę wróciły do jej wnętrza. To może okazać się przesłanką do pogłębienia tej korekty, o ile nie dojdzie do szybkiego ponownego wybicia kursu na północ.

Precyzując, nadal toczy się walka o rozstrzygnięcie dylematu:

– czy tworząca się od początku czerwca kilkutygodniowa konsolidacja – będąca jednocześnie korektą wcześniejszych wzrostów – została wybita w sposób nieskuteczny i rynek po powrocie do jej wnętrza zamierza wrócić do jej minimum w okolicy 2150+, a może nawet udać się niżej;

– czy też dojdzie do ponownego wybicia rejonu 2240-50 w górę i próby ponownego ruchu na północ w stronę 2300, ewentualnie wyżej.

To, co stało się w piątek, może być traktowane jako najpierw retest górnego rejonu wspomnianej tu konsolidacji, a potem stopniowe – na koniec sesji – oddalanie się w kierunku południowym.

Przypominam, że wspomniana na wstępie konsolidacja/ korekta wpisywała się schemat trójkąta rozwartokątnego na H1 o charakterystyce pro wzrostowej. Po wybiciu jej w górę utworzyła się jednak formacja złożona z kilku szczytów, którą można było jednak przez pewien czas odczytywać jako ucho od formacji spodko-podobnej (pro wzrostowej). Ta ostatnia była budowana w obrębie wspomnianego tu większego trójkąta rozwartokątnego.

Piątkowe dane z amerykańskiego rynku pracy spowodowały u nas tylko przez chwilę wybijanie w górę flagi pro wzrostowej intra. Później jednak rynek się cofnął i dalej tworzył w ramach tej flagi lekko spadkowy kanał. Gdyby doszło do przyspieszenia spadków i wybicia tego kanału dołem, moglibyśmy wkrótce zaobserwować ponowny ruch w kierunku 2200, a nawet niżej.

Jedynie wybicie okolicy 2240-50 na północ mogłoby z kolei zapewnić bykom szanse na ponowna próbę ostatecznego zakończenia korekty rozpoczętej w czerwcu i powrotu do wzrostów. Inna sprawa, że te wzrosty też zapewne nie byłyby zbyt duże, gdyż ograniczeniem dla nich mógłby być nadal górny bok wielkiego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym (obecnie w okolicy 2300).

Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej połowie minionego tygodnia dokonały jak się wydaje przełomu. Doszło bowiem po pierwsze do zanegowania zapewne możliwości pogłębiania korekty spadkowej trwającej od początku czerwca. Po drugie zaś – do wybicia w górę z konsolidacji, w schemat której wpisywała się owa korekta.

Precyzyjniej rzecz ujmując, w czwartek doszło do ważnych wydarzeń na wykresie, które potwierdziły koncepcję powrotu rynku naszych kontraktów do wzrostów po uprzedniej korekcie. Zarówno na nowej serii kontraktów (U),  jak i na samym instrumencie bazowym ( WIG20 ) ukształtowały się dwie pro wzrostowe formacje:

1. jedna większa, obejmująca całą korektę trwającą od początku czerwca, w postaci trójkąta rozwartokątnego o nachyleniu pro wzrostowym

a

2. druga – mniejsza, niejako pomagająca trójkątowi wybić się w górę, w postaci formacji spodko-podobnej.

W piątek można było mówić o wybiciu w górę tych dwóch formacji. Zasięg wynikający z wybicia na północ z trójkąta można szacować nawet na poziomie 2320.

Warto jednak zauważyć, że na wykresie kontynuacyjnym mamy do czynienia ze szczytami trendu wzrostowego, trwającego od ponad roku na interwale dziennym, w okolicy 2270. Tak więc powstaje pytanie, czy rynek nie będzie próbował  – mimo wybicia w górę wspomnianych na wstępie formacji – opierać się Bykom nieco mocniej (albo i zgoła w zdecydowany sposób) właśnie w tym rejonie.

Z drugiej strony, fakt, że instrument bazowy (WIG20) zachowuje się podobnie, jak nowa seria kontraktów, tzn. wybił się z długotrwałej konsolidacji, nie powinien jednak sprzyjać zatrzymaniu kursu na dłużej w okolicy 2270.

Warto też brać pod uwagę to, iż jeśli mówimy o formacji spodko-podobnej, to niewykluczone, że zacznie w tej chwili tworzyć się ucho od tej formacji. Mogłoby to potrwać nawet kilka dni. Utworzenie tej struktury polegałoby zapewne na budowaniu nieco mniejszej formacji o podobnym charakterze (spodka).

Zagrożeniem dla kontynuacji wzrostów byłby oczywiście mocny powrót do wybitej w piątek konsolidacji, o której wspomniałem na wstępie, że daje się wpisać w schemat  trójkąta rozwartokątnego, pro wzrostowego.    Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie nowego tygodnia najpierw nieco pogłębiły kilkutygodniową korektę spadkową. Potem zaś chwilowo pojawiła się szansa dla Byków na poważniejsze odwrócenie sytuacji. Jak się okazało, przynajmniej na razie popyt nie dokonał przełomu.   

Wtorkowa poranna próba pozostawania kursu powyżej oporu intra 2190-95 – co było jednoczesną próbą ponownego wejścia do konsolidacji, zainicjowanej na początku czerwca, w jej wersji pierwotnej  – nie  przyniosła bykom sukcesu. Jedynie chwilowo rynek znalazł się w rejonie oporu 2201-04.

Aktualna sytuacja może być interpretowana jako próba tworzenia trójfalowego „łącznika” między pierwszą falą spadkową, która dotarła w poniedziałek do poziomu 2157, a ewentualną drugą falą spadkową, która mogłaby dotrzeć do 2120-40+. Tym samym doszłoby do przetestowania przez kurs dolnego boku dużego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym.

Przypomnę, że od górnego boku tego klina rynek się odbił w dół i zaczął konsolidować na początku czerwca. Patrząc znów z perspektywy interwału H1, można przyjąć, że korekta, która powstała w czerwcu, najpierw ograniczała się do około 60-punktowej konsolidacji pod szczytami, a obecnie mamy próbę jej pogłębiania przez niedźwiedzie.

Sytuacja mogłaby się zmienić dość diametralnie, gdyby doszło na dobre do powrotu kursu do wnętrza tej pierwotnej konsolidacji. W praktyce musiałoby to oznaczać utrzymywanie się notowań kontraktów powyżej poziomu 2200.

Wtedy moglibyśmy przyjąć, że istnieje szansa na to, iż rynek de facto zakończył ową korektę i nie będzie już tworzył drugiej fali spadkowej, która miałaby docierać do poziomu 2120-40+. Z tym że przy takim rozwoju wydarzeń rynkowych można by z kolei zakładać, że dotarcie do dolnego boku klina zwyżkującego na interwale tygodniowym mogłoby się odbyć za pomocą kontynuowania ruchu bocznego przez jakiś jeszcze czas (tygodnia lub dwóch, najprawdopodobniej).

Dużo może zależeć – jeśli chodzi o “wybór” przez rynek dalszego scenariusza – od tego, jak się potoczą sprawy na Zachodzie. Tam w piątek – po zwiększeniu obaw o szybsze, niż było to wcześniej przewidywane, podwyżki stóp procentowych przez FED – mieliśmy do czynienia z mocną korektą spadkową. Jednak w poniedziałek doszło do zdecydowanej kontry Byków, co może prowadzić do różnych wersji wydarzeń rynkowych na rynkach bazowych, niekonieczne do powrotu mocniejszych spadków.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zwiększyły swe szanse na dalsze pogłębianie ponad dwutygodniowej korekty spadkowej. Choć w dniu Trzech Wiedźm, w piątek, Bykom udało się zatrzymać taki rozwój sytuacji, to spadki na Zachodzie mogą pomóc w jego kontynuacji.

Można powiedzieć, że w czwartek doszło do wybicia z ponad dwutygodniowej konsolidacji w dół i rynek zaczął tworzyć wąski ruch boczny. Najpierw, w dniu wybicia – wpisujący się w trójkąt symetryczny. W piątek doszło do przekształcenia tego trójkąta we flagę pro spadkową.

Na początku sesji piątkowej Byki próbowały wejść z powrotem do wspomnianej na wstępie długotrwałej i szerokiej na około 60 punktów konsolidacji. Nie udało się jednak tego popytowi zrealizować.

Nie można związku z tym wykluczyć pogłębienia korekty rozpoczętej pierwszego dnia czerwca. Jeśli odłożyć w dół szerokość owej 60-punktowej konsolidacji, to można by przyjąć, że jest szansa zejścia kursu w w kierunku 2110-20 (biorąc oczywiście pod uwagę kwotowania już nowej serii kontraktów).

Inne nieco spojrzenie na rynek wskazuje na utworzenie się w ostatnich dwóch, trzech tygodniach podwójnego, czy też potrójnego szczytu. Obecnie – przy takim spojrzeniu – można mówić o tworzeniu się bazy do wybicia owego układu szczytowego w dół. Jego zasięg wybicia zaś można sytuować w okolicy 2125.

Po drodze znajduje się jeszcze wsparcie w rejonie 2150-60+, gdzie mamy do czynienia ze zniesieniem 38,2%, równością dużych korekt intra oraz połową dużego białego korpusu tygodniowego z ostatniego tygodnia maja. Wszystkie te elementy oczywiście tworzą dodatkowe wsparcie.

Byki – jeśli by miały powstrzymać podaż przed dalszym spychaniem kursu na południe – musiałyby doprowadzić do powrotu tego kursu do wnętrza wspomnianej na wstępie konsolidacji. Na razie na to się nie zanosi.

Odbicie nie jest zbyt duże i – tak, jak powiedziałem wcześniej – przyjęło w zasadzie formę flagi pro spadkowej intra. Jej zasięg można było szacować na rejon wsparcia intra 2158-60.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia broniły się przed nadmiernym pogłębieniem korekty – tworzonej w formie konsolidacji – i próbowały wrócić do jej pierwotnego obszaru kształtowania się. Wkrótce rynek powinien dać odpowiedź na pytanie, czy nadal mają na to szansę, czy też będziemy obserwować dłuższy ruch korekcyjny na południe.

Tak więc od kilku dni toczy się zażarta walka o to, czy nasze kontrakty będą pogłębiać korektę rozpoczętą prawie dwa tygodnie temu, czy też dojdzie do wybicia w górę i kontynuacji wzrostów.

Jeżeli patrzy się na wspomnianą korektę, jak na konsolidację, która przez pierwszy tydzień tworzyła prostokąt między oporem intra 2269-74 a wsparciem 2229-33, to warto zauważyć, że rynek w środę wybił tę konsolidację w dół, ale w czwartek popołudniu wrócił do jej wnętrza. A w piątek toczyła się walka o to, czy tam się utrzyma.

W końcowej fazie piątkowej sesji jednak kurs został zepchnięty znowu poniżej 2229-33. To może wróżyć zejście w kierunku 2209-14 i 2201-04, a nawet do strefy 2170-80+, gdzie znajduje się między innymi równość dużych korekt intra, zniesienie Fibo 38,2% oraz połowa dużego białego korpusu tygodniowego z ostatniego tygodnia maja. Stanowią one wsparcie.

Patrząc na bieżącą korektę z perspektywy innych (niż wspomniany na wstępie prostokąt) formacji, które ją współtworzą, można przyjąć, że najpierw zbudowany został podwójny szczyt, jednak nie został zrealizowany jego zasięg. Notabene – położony w okolicy 2180.

Byki zaczęły się bronić, tworząc formację odwróconej głowy z ramionami na interwałach M15/H1. Piątkowa sesja zakończyła się na etapie obrony prawego ramienia tego układu.

Generalnie, jeśli nasz rynek nie zejdzie ponownie w stronę 2200+, to może nastąpić atak popytu na ostatnie szczyty i podejście pod 2280-300. Jeśli zaś kurs zostanie ostatecznie zepchnięty do 2170-80+, to – o ile akcja niedźwiedzi będzie prowadzona w sposób zdecydowany – na dłuższą metę możemy być świadkami zejścia kursu nawet do 2120-40.

Przypominam bowiem, że to tam znajdzie się wkrótce dolny bok dużego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym (ozn. kolor różowy), od którego to górnego boku kurs się odbił w dół. W związku z tym też nastąpiło tam najpierw zatrzymanie ostatnich wzrostów. Drugim powodem było funkcjonowanie oporu na wysokich interwałach w rejonie 2260-80.   Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!