Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia kontynuowały korektę spadkową, choć jej nie pogłębiały. O ile nie wybiją w górę strefy oporu 2030-40, to jednak mają na to pogłębienie szansę.

Wtorkowe cofnięcie kursu do rejonu cenowego 1970–80 – po uprzednim podejściu w górę pod strefę 2030-40 – można traktować jako odbicie się w dół od ważnego oporu na interwale dziennym (2030-40) i zejście niżej w celu budowania “łącznika” między spadkami korekcyjnymi z ubiegłego tygodnia a ewentualną kolejną falą tych spadków w najbliższych dniach.

Łącznik ów mógłby powstać między oporem 2030-40 a wsparciem w okolicy wtorkowych dołków. Mógłby przy tym przybrać kształt np. trójkąta, albo flagi pro spadkowej.

Późniejsze dalsze spadki korekcyjne – o ile faktycznie nastąpią – doszłyby zaś zapewne przynajmniej do 1920-30+ (czyli do równości dużych korekt na interwale dziennym), współtworząc przy tym tzw. korektę pędzącą na D1.

To jeden z wariantów sytuacji wykresowej w najbliższej przyszłości. Drugi wariant to wybicie w górę 2030-40. Wtedy można by myśleć o powrocie kursu w rejon maksimów na D1, czyli do strefy 2080+ -90+.

Bardziej prawdopodobnym w tym momencie wydaje się wariant kontynuacji korekty spadkowej, aczkolwiek z drugiej strony ostatnie próby powrotu do wzrostów na Zachodzie mogą sugerować, że Byki również u nas nie są bez szans przy ewentualnej próbie wybijania w górę 2030–40.

Wtorkowa sesja okazała się w miarę satysfakcjonująca dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego, choć wymagała pewnej dozy cierpliwości i odwagi. Szukając optymalnego otwarcia pozycji na spadki, trzeba było bowiem wchodzić  po wybiciu przez kurs wsparcia 2027-31, na „cofce” do tej bariery. Tymczasem cofka ta owszem zdarzyła się, ale dopiero po tym, jak mocniej naciśnięta została przez podaż kolejna bariera popytowa intra: 2017- 20.

Celami dla tego pierwszego zagrania na S były wsparcia: właśnie 2017- 20 oraz 2009-10. W trakcie spadków i ładnej realizacji przez rynek tych dwóch celów doszliśmy jednak do wniosku, że trzeba również brać pod uwagę, iż rynek może „zaliczyć” dodatkowy „target” w okolicy 1995/96 +1987–93. Znajdowało się tam wsparcie intra oraz zniesienie Fibo 61,8% wtorkowego odbicia wzrostowego.

Ta konkluzja okazała się słuszna. Później jeszcze próbowaliśmy szukać zagrania na wydłużenie ruchu spadkowego do 1974+77-81, ale nie było już ono specjalnie owocne, bo kurs zszedł tylko do 1987, a samo wejście w trade też było trudno zoptymalizować.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zdecydowały wreszcie, że pogłębią korektę spadkową, a nie będą za wszelką cenę próbować wracać do wzrostów. To może przerodzić się w większy ruch, choć trzeba przy tym pamiętać, że w ramach korekty może dojść do nieco większego odbicia.

Wracając do początków bardziej zdecydowanego ruchu na południe, przypomnijmy, iż czwartkowe próby ataku byków na strefę oporu 2030-40 okazały dosyć niemrawe. Nie widać było specjalnie siły u byków. Niemniej jednak kurs pozostał w pobliżu tej strefy i nadal obiecywał możliwość wejścia do jej obszaru.

Można było jednak przy tym zakładać, że ewentualne wybijanie w dół strefy 1990-2000 otworzyłoby z kolei możliwość ruchu w kierunku 1920-30 lub nawet 1860–80. W tym pierwszym miejscu mamy do czynienia z równością dużych korekt na interwale dziennym, a w tym drugim miejscu ze zniesieniem 38,2% całej fali wzrostowej rozpoczętej w końcu października oraz ze strefą szczytów z lata ubiegłego roku.

I rzeczywiście, piątkowe wybicie wsparcia na interwale dziennym w rejonie 1990- 2000+ zaowocowało sporym ruchem na południe. Co prawda, spadki zatrzymały się w okolicy wsparcia intra 1973-82, wzmocnionego zniesieniem 50% ostatniej fali wzrostowej na H1 i luką z 28 grudnia, ale trzeba nadal brać pod uwagę kontynuację zniżek.

Zagrożeniem dla podaży byłoby mocne wybijanie w górę strefy 1990- 2000+, a przede wszystkim pokonanie 2030-40. Duże znaczenie może mieć rozwój sytuacji na Zachodzie, choć nie ulega przy tym wątpliwości, że u nas to Niedźwiedzie zaczęły mocniej wracać do gry.

Patrząc przez pryzmat intradayu, warto zauważyć, że w razie kontynuacji odbicia wzrostowego w poniedziałek, ciekawym miejscem może się okazać lokalna bariera podażowa 2009-10. W tej okolicy można  bowiem mówić o równości korekt intra i o oporze powstałym na zasadzie zmiany biegunów (wcześniej było tam wsparcie)

Piątkowa sesja okazała się interesująca dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego. W drugiej jej części mieliśmy bowiem do czynienia z większym ruchem w porównaniu z tymi z poprzednich dni sesyjnych.

W związku z tym graliśmy S spod 2017-20 w stronę 2009-10 i niżej, w kierunku 1997+99-2004 oraz do celu dodatkowego w rejonie 1987-93. To zagranie – o ile udało się w miarę dobrze wejść na „cofce” – było skuteczne i szybkie. O wiele trudniej było się “załapać” na kolejny ruch spadkowy, bo był dosyć nagły i bez większych „cofek”.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia – w obliczu korekty na Zachodzie – cofnęły się spod oporu w rejonie 2080+ – 90+ do wsparcia 2030-40. To, czy nasz kontrakt cofnie się głębiej, czy też będzie próbował wracać na dobre do wzrostów, będzie zapewne nadal zależało w dużym stopniu od zachowania rynków bazowych.

Wtorkowe zejście kursu kontraktów do strefy wsparcia 2030-40 mogło zasiać pewne wątpliwości co do tego, czy jest możliwe ponowne podchodzenie pod opór na interwale dziennym w rejonie 2080+- 90+ w najbliższym czasie. Wskazane wyżej strefy wsparcia i oporu wywodzą się notabene z dołków, które tworzyły się na przełomie 2019 i 2020 roku.

We wtorek rynek odbił się w górę w punkcie, który był jak najbardziej do tego predestynowany. Odbicie w tym miejscu braliśmy pod uwagę w popołudniowym planie dla graczy uczestniczących w programie mentoringowym, prowadzonym przez autora artykułu.

Pisaliśmy: „Na 2027-8 mamy znaczące wzmocnienie wsparcia 2027-31. Znajduje się tam FE100, czyli równość ruchów (spadkowych) na H1 oraz zniesienie 61,8% ostatniego większego swingu wzrostowego na intradayu.

To w pewnym sensie wzmacnia też wsparcie na interwale dziennym: 2030-40. Jeśli Zachód nie przyśpieszy spadków, to nasi powinni próbować się stamtąd mocniej odbić.”

Tak faktycznie sprawy zaczęły się toczyć. Kurs nie wybił jednak w sposób ewidentny w końcówce wtorkowej sesji równości małych korekt na M15 (poziom 2042). Tak więc nadal można brać pod uwagę pogłębienie spadku, co oddaliłoby możliwość większego ruchu w górę i ewentualnego wybijania 2100 (a nawet podchodzenia pod ok. 2140, gdzie występuje równość fal wzrostowych na D1).

To, który ze scenariuszy zostanie zrealizowany ostatecznie, może w dużym stopniu zależeć od sytuacji na Zachodzie.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej części bieżącego tygodnia konsolidowały wąsko i wysoko, przez większość czasu – nad poziomem 2000 pkt. Obecnie nadal główny dylemat dotyczy tego, czy rynek wkrótce ruszy wyżej, w stronę 2100+, czy też nastąpi rozszerzenie obecnej konsolidacji w kierunku południowym.

Wtorkową sesję, przed Świętem Trzech Króli, można uznać za kontynuację konsolidacji, która nastąpiła po wybiciu w górę dużej flagi pro wzrostowej na H1/ H4 , o zasięgu w rejonie 2105-10. W ramach tej konsolidacji zaczęła powstawać struktura przypominająca podwójny szczyt.

Dopóki jednak nie nastąpi wybicie w górę bądź w dół z tej konsolidacji, dopóty należy przyjąć, iż rynek próbuje kontynuować wzrosty. Kłopotem dla byków byłby powrót do wybitej wcześniej w górę dużej flagi, natomiast oznaką znaczącego osłabienia popytu byłoby dopiero wybicie w dół mediany tej flagi.

Można jednak się spodziewać, że nawet gdyby kurs wrócił wkrótce do flagi, to jej mediana, która obecnie znajduje się (przy pewnej interpretacji) około poziomu 1915, będzie przez byki obroniona. Jeśli w ogóle tam kurs zejdzie.

Tak więc wydaje się, że nawet jeśli dojdzie do wspomnianego na wstępie poszerzenia konsolidacji w kierunku południowym, to na dłuższą metę rynek powróci do wzrostów. Jednym z wariantów rozwoju sytuacji rynkowej w tym duchu mogłoby być zejście kursu i odbicie w górę od 1940-50 (tam znajduje się zniesienie 50%, OB na H1/ H4 i wsparcie powstałe na zasadzie zmiany biegunów).

Trzeba jednak poważnie brać też pod uwagę kontynuację wzrostów bez cofania się kursu, szczególnie w sytuacji kontynuacji zwyżek na Zachodzie. W tym kontekście powstaje jednak pytanie o konsekwencje wydarzeń na Kapitolu w Waszyngtonie.

W czasie wtorkowej sesji gracze – współpracujący z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego – wchodzili na jej początku w trade na wzrosty. Był to trade agresywny, który został otwarty w trakcie wybijania oporu 2009-10.

Celami tego zagrania były opory: 2017- 20, 2027- 31 i 2038- 42. Specyfiką tego zagrania było zaś to, iż bardzo szybko i ładnie kurs zaliczył pierwsze dwa cele, później jednak można było mieć wątpliwości co do kwestii zaliczenia trzeciego celu.

Z jednej bowiem strony mieliśmy do czynienia z bardzo mocnym podejściem na bardzo mocnych – obdarzonych wysokim wolumenem – świecach na M15. Z drugiej jednak – między innymi korelacja z Zachodem – wskazywała na to, iż byki mogą mieć problem z powiększeniem wzrostów.

Przed takim rozwojem sytuacji ostrzegaliśmy zresztą naszych graczy – wtedy, kiedy rynek mocniej zaatakował wsparcie 2017- 20. Jak się okazało, ostrzegaliśmy słusznie.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!