Kontrakty terminowe na WIG20 na początku nowego tygodnia wybiły się w górę z ponad dwutygodniowej konsolidacji i zrealizowały typowy zasięg tego wybicia. Jednocześnie doszło do próby trwałego wyłamania strefy oporu na interwale dziennym, 1990-2000+ i  zbliżenia się do następnej zapory podażowej: 2030-40.

Nasze kontrakty dokończyły we wtorek – po poniedziałkowym wybiciu w górę dużej flagi pro wzrostowej na H1/ H4 – realizację jej zasięgu. Zasięg ten wypadał w okolicy poziomu 2007-08.

Tym samym rynek zmierzył się z zaporą podażową na interwale dziennym: 1990-2000+. Zatrzymał się dopiero w okolicy oporu intra 2017-20, wzmocnionego za pomocą zniesienia 61,8% korekty spadkowej rozpoczętej w pierwszej fazie stycznia (poziom 2015-16). Tym samym niedźwiedziom udało się zagrodzić – przynajmniej chwilowo – drogę popytowi w kierunku kolejnej strefy oporu na interwale dziennym: 2030-40.

Można założyć, że w tym ostatnim miejscu dojdzie finalnie do rozprawy między bykami i niedźwiedziami. Jeśli wygrają zwolennicy popytu, to pojawi się szansa na ruch w kierunku szczytów na D1, położonych tuż pod poziomem 2100. Jeśli zaś to zwolennicy podaży będą górą, może dojść do próby utworzenia kolejnej fali spadkowej w ramach wspomnianej wyżej korekty, rozpoczętej na początku roku.

Obecnie jednak ważne jest przede wszystkim to, czy rynek rzeczywiście zmierzy się ze strefą 2030-40. W drugiej części wtorkowej sesji tworzyła się mała flaga pro wzrostowa na interwale M15, która może być wehikułem wzrostów prowadzących właśnie do 2030-40.

Jeśli chodzi o dalszy rozwój sytuacji, dużo może jednak nadal zależeć od korelacji z Zachodem. Tam ciągle przeważają szanse na dalsze zwyżki.

Dla graczy współpracujących z autorem artykułu – w ramach programu mentoringowego – głównym zagraniem w czasie wtorkowej sesji był long, otwierany w trakcie wybijania przez kurs oporu 1977-81 na początku sesji. Cele trade’u znajdowały się na poziomie: 1987-93 i 1999-2004, a cel ewentualny, dodatkowy – na poziomie 2009-10.

Wszystkie one zostały w miarę ładnie, bez nadmiernej zwłoki, zrealizowane. I to dosyć precyzyjnie.

Później jeszcze próbowaliśmy grać skalpa na kontynuację wzrostów w trakcie wybijania 2009-10. Cel podstawowy tego skalpa na L (na poziomie 2017-20) został zaliczony, ale a samo wejście było dość utrudnione, gdyż „cofka” po mocnym wybiciu w górę 2009-10 nie była tak głęboka, jak byśmy sobie życzyli.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 na początku tygodnia kontynuowały prawie dwutygodniową konsolidację w formie flagi pro wzrostowej na interwale godzinowym. Nadal są realne szanse na jej wybicie w górę, ale nadmierne jej wydłużanie i stopniowe zwiększanie presji podażowej zwiększają wątpliwości co do kierunku wybicia.

W czasie wtorkowej sesji doszło do pogłębienia poniedziałkowego ruchu spadkowego, który miał miejsce w wyniku odbicia się kursu w dół od górnego ograniczenia dużej flagi pro wzrostowej na interwale godzinowym (ozn. kolor ciemnoniebieski). W schemat tej flagi wpisuje się od prawie dwóch tygodni konsolidacja, która ma miejsce na wykresie naszych kontraktów. Jej zasięg można szacować w okolicy 2020.

Można przy tym zauważyć, że mimo iż w czasie wtorkowej sesji – jak wspomniałem na wstępie – doszło do pogłębienia zniżek, to nadal broniona jest mediana flagi, co niewątpliwie jest pewnym sukcesem byków w nieco pogarszającej się ich sytuacji rynkowej. Jeśli byki z tych poziomów, do których kurs dotarł we wtorek, zdołają wyprowadzić mocniejszą kontrę, to może dojść ponownie do ataku na górne ograniczenie flagi, które w poniedziałek było usytuowane w rejonie lokalnego oporu intra 1969- 71, a potem stopniowo „schodziło” do okolic oporu 1963-65.

Patrząc nieco szerzej, można powiedzieć, że rynek waha się między wybiciem w górę strefy oporu na interwale dziennym, położonej w obszarze cenowym 1960-70+ a wybiciem w dół obszaru wsparcia 1920-30+. Jeśli ostatecznie bykom się uda wybić w górę – a pamiętajmy, że flaga ma charakter pro wzrostowy – to może dojść do ruchu w kierunku 1990-2000 +, a nawet w stronę 2030-40. Dopiero tam rynek mógłby rozstrzygnąć, czy wraca do spadków, czy też próbuje za wszelką cenę wrócić do szczytów w pobliżu 2100.

Jeśli jednak wspomniana na wstępie konsolidacja, tworząca się od prawie dwóch tygodni w formie owej flagi pro wzrostowej, zostanie finalnie wybita na południe (to znaczy jeśli ulegnie niedźwiedziom wsparcie 1920- 30+ na interwale dziennym), to może w rezultacie takiego rozwoju sytuacji dojść do ruchu w kierunku 1900 i dołków z 21 grudnia (1880+), a nawet 1850-60 lub niżej.

W tym ostatnim miejscu znajduje się między innymi zniesienie 38,2% całych wzrostów, rozpoczętych w końcu października ubiegłego roku. Następne zniesienia (50% i 61,8%) są zlokalizowane w okolicy 1800 i 1720-30.

Dodam jeszcze, że patrząc na intraday,  daje się dostrzec, jak rynek próbuje się wpisywać w schemat klina zniżkującego na M15/H1 (ozn. kolor różowy), co może ułatwić próby skontrowania obecnego spadku przez byki. Druga strona rynkowego sporu widzi jednak zapewne w tym układzie fal próbę tworzenia głowy z ramionami.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia kontynuowały konsolidację, modyfikując jej kształt, ale nadal utrzymując jej charakter (pro wzrostowy). Obecnie główny dylemat dotyczy tego, czy rynek potwierdzi ten charakter kierunkiem wybicia.

Czwartkowe zejście kursu w rejon wsparcia 1920-30+ braliśmy pod uwagę już wcześniej. Sugerowałem przy tym, że to mogłoby oznaczać w praktyce przekształcenie konsolidacji, która trwała około tygodnia i wcześniej kształtowała się w formie trójkąta, we flagę pro wzrostową (ozn. kolor ciemnoniebieski na wykresie interwału godzinowego).

W piątek koncepcja powrotu do wzrostu – a przynajmniej powrotu do zwyżek w ramach konsolidacji przekształconej we flagę – okazała się faktycznie możliwa. To odsunęło, choć nie zlikwidowało całkowicie, zagrożenie pogłębieniem korekty spadkowej przynajmniej w okolice 1850-60.

W ciągu piątkowej sesji doszło najpierw do mocnego odbicia w górę z miejsca, w którym można było przyjąć, iż mamy do czynienia z dolnym bokiem owej flagi pro wzrostowej na interwale H1 i H4. Później zaś rynek wycofał się mocniej w dół w miejscu, gdzie można było przyjąć, iż występuje górny bok flagi.

Warto dodać, iż zasięg tej flagi wypada w rejonie cenowym 2020, gdzie znajduje się również zniesienie 61,8%. Nieco niżej, w okolicy 2010, jest zlokalizowane duże OB na H1.

W drugiej części sesji piątkowej mieliśmy do czynienia z cofnięciem kursu do mediany flagi i z kontynuowaniem konsolidacji w obrębie flagi. Tak więc decyzja – co do ewentualnego jej wybicia w górę, bądź też ponownego ruchu na południe, w kierunku 1920-30+ – zapadnie w nowym tygodniu. Zwracam przy tym uwagę na to, iż byki zatrzymały się w piątek w okolicy strefy 1960-70+, która też pełni rolę bariery na interwale dziennym.

Ewentualna realizacja zasięgu flagi mogłaby finalnie zaowocować atakiem na strefę 2030-40, będącą ostatnią zaporą zabezpieczającą Niedźwiedzie przed powrotem do wzrostów w stronę ostatnich szczytów na D1. Ażeby dotrzeć do ok. 2020 (zasięg flagi) i 2030-40, kurs musiałby jednak najpierw sforsować strefę 1990-2000+.

Piątkowa sesja mogła być odebrana przez graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego przede wszystkim jako okazja do zagrania na wzrosty. Zaczęło się od otwierania – w trakcie wybijania oporu 1944-45 – trade’u na L (o dość agresywnej formule) z celami: 1956-59 i 1963-65. Te cele zostały ładnie zaliczone przez rynek.

Potem jeszcze – w czasie drugiej części tego ruchu – uznaliśmy słusznie, że kurs może podchodzić wyżej, pod 1969-71. Przez chwilę wydawało się nawet, że 1977-81 jest w polu rażenia Byków. Z takiej oceny sytuacji jednak się wycofaliśmy.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia kontynuowały konsolidację, której umiejscowienie pod maksimami bieżącego odbicia wzrostowego daje Bykom nadzieję na kontynuację odreagowania. Popyt jednak w poniedziałek i wtorek nie popisał się specjalnym zaangażowaniem, co z kolei nie rokuje jego zwolennikom już tak dobrze.

W czasie wtorkowej sesji doszło do modyfikacji ostatniej kilkudniowej konsolidacji. Obecnie – z perspektywy interwału M15 – można mówić nie o trójkącie symetrycznym, a o prostokącie. Natomiast jeśli bierzemy pod uwagę interwał godzinowy, to można opisać bieżącą sytuację jako tworzenie trójkąta zwyżkującego na H1.

Ponadto można traktować ów prostokątna M15 jako flagę pro wzrostową intra.

Tak więc nadal warto brać pod uwagę wybicie górą i atak na opór na interwale dziennym 1990-2000 +. W razie sukcesu Byków w jego wybijaniu mogłoby dojść do ruchu w stronę 2030-40.

Patrząc przez pryzmat układów fal, można tu mówić o budowaniu korekty/ ”łącznika” po wcześniejszym ponad dwutygodniowym swingu spadkowym, budowanym w ramach nadrzędnej  korekty spadkowej, który to swing dotarł do wsparcia w rejonie 1860+-80+. Przypomnijmy, że tam znajduje się zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w końcówce października ubiegłego roku oraz strefa szczytów z lata ubiegłego roku.

Należałoby jeszcze wspomnieć, że rynek  – patrząc z perspektywy interwału H1/ H4 – pozostaje w kanale spadkowym. Można sobie wyobrazić taką sytuację, że jednak dojdzie do wybicia z bieżącej konsolidacji (o której mowa na wstępie) w dół, po czym rynek będzie stopniowo schodził w rejon 1850-60+, a nawet niżej. Cel zależeć może m.in. od tempa ewentualnych zniżek.

W tym ostatnim kontekście warto przypomnieć koncepcję, zgodnie z którą ewentualna następna większa fala spadkowa mogłaby zejść do 1850-60+, a nawet niżej, do ok. 1800 lub 1720-30. W pierwszym z tu wymienionych rejonów wsparcia znajduje się dodatkowo zniesienie 38,2% całego wzrostu zainicjowanego w końcówce października, w drugim – zniesienie 50%, a w trzecim – zniesienie 61,8%.

Cały czas dużo może zależeć od korelacji z Zachodem, aczkolwiek warto zauważyć, że od czasu do czasu ta korelacja szwankuje, jak chociażby w trakcie sesji wtorkowej.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!