Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia konsolidowały po uprzednim odbiciu w dół od kluczowego oporu w rejonie 2000 pkt i spadku korekcyjnym do okolicy 1930 pkt. Obecnie główny dylemat dotyczy tego, czy korekta zostanie pogłębiona w kierunku 1880+, czy też nastąpi próba ponownego podchodzenia kursu pod 2000.

Wtorkowa próba przekształcenia trójkąta symetrycznego, utworzonego na intradayu, we flagę pro spadkową nie udała się w pełni, ale została w dużym stopniu zrealizowana i może być kontynuowana w następnym dniu. Z szerszej nieco perspektywy możemy mówić o dalszym budowaniu “łącznika” między pierwszą falą spadkowej korekty, tworzonej między środą a piątkiem w ubiegłym tygodniu i ewentualnie drugą falą spadkową, która mogłaby się zacząć po dokończeniu budowy owego “łącznika”.

Wszystko to razem może tworzyć tak zwaną korektę prostą typu Zig Zag. Mogłaby ona dotrzeć do rejonu 1880+.Tam znajduje się strefa szczytów z lipca i sierpnia, czyli strefa wsparcia powstałego na zasadzie zmiany biegunów (wcześniej był tam opór).

Ponadto w tym samym miejscu aktualnie znajduje się mediana kanału lekko wzrostowego na interwale dziennym, którego zręby powstały w okresie: kwiecień –sierpień (ozn. kolor czarny na wykresie D1). Rynek co prawda ciągle nie zepchnął w sposób wyraźny kursu z powrotem do tego kanału, ale wybity (delikatnie) w dół został klin zwyżkujący na interwale dziennym (ozn. kolor różowy).

Tak więc pewne wstępne przesłanki co do tego, że rynek może schodzić niżej, powstały na interwale dziennym. Ponadto – patrząc przez pryzmat intradayu – wspomniana na wstępie korekta prosta jest dosyć typowym schematem korekcyjnym.

Na rzecz Byków świadczy z kolei to, że można przyjąć, iż nadal popyt broni równości korekt na D1. Na intradayu natomiast można oczywiście dopuszczać inny wariant korekty, np. płaskiej, w ramach której nastąpi powrót do ostatnich maksimów (lub w ich pobliże), położonych nad poziomem 2000.

Tak więc inne opcje rozwoju wypadków rynkowych w najbliższym czasie mogą polegać na próbie podchodzenia kursu wyżej i wybijania w górę 1960-70, by ponownie zbliżyć się do kluczowej strefy oporu 1990- 2010+ (i ewentualnie ją zaatakować) już teraz, bez uprzedniego schodzenia do 1880+.

Ściśle rzecz biorąc, 1990-2010+ to dolna “warstwa” szerszej zapory podażowej, która rozciąga się aż do 2030-40, a patrząc z perspektywy interwału miesięcznego – nawet do 2080+.    Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zainicjowały korektę spadkową – po uprzednim dotarciu do kluczowego oporu, którego dolna strefa znajduje się w rejonie 1990+-2010+. Obecnie podstawowy dylemat dotyczy tego, czy rynek mocniej pogłębi spadki, czy ponownie zaatakuje zaporę podażową.

Piątkowe wybicie w dół strefy wsparcia 1960-70 i późniejsze zejście kursu do obszaru wcześniejszej konsolidacji, tworzącej się między 1930+ a 1960+, oznacza szansę na przejęcie inicjatywy przez niedźwiedzie. Na razie możemy oczywiście mówić jedynie o korekcie wzrostów. Tyle że ta korekta zaczyna obecnie mieć istotniejszy charakter niż tylko stricte lokalny.

Ponadto oznacza ona – patrząc z perspektywy interwału dziennego – powrót do lekko wzrostowego kanału utworzonego w okresie: kwiecień- sierpień. To może prowadzić do zejścia kursu przynajmniej do 1880+ (szczyty z lipca i sierpnia oraz mediana kanału), chyba że rynek w sposób zdecydowany i szybki ponownie wedrze się w obszar powyżej 1960-70.

Z drugiej strony można argumentować na rzecz zatrzymania rozpoczętych spadków, zwracając uwagę na to, że broniona jest równość korekt na D1, a wybicie w dół z klina zwyżkującego na tym interwale nie jest – przynajmniej na razie – przekonujące.

Piątkowe spadki w dużym stopniu, jak się wydaje, wynikały z mocnych zniżek w USA. Warto więc dalej monitorować sytuację na Zachodzie pod kątem między rynkowej korelacji.

W piątek nasi gracze – współpracujący z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego – najpierw grali skalpa na S z okolicy 1977 w stronę 1969-71, z opcją wydłużenia go – w razie sprzyjających niedźwiedziom warunków –  w stronę 1963-65, ewentualnie 1956-59. To zagranie zostało zrealizowane z sukcesem w dosyć szybkim tempie.

Później szukaliśmy jeszcze (ale raczej ci najagresywniejsi gracze) zagrania z rejonu 1944-45 – a nawet z wyżej położonego: 1947-49 – w kierunku 1934-35. Ono również się dobrze sprawdziło. Nieco trudniej już było próbować poszukać “pokrycia” przez kolejne S ruchu w kierunku 1926-29, ale i tak udało się „skonsumować” zdecydowaną większość piątkowych zniżek.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia wąsko konsolidowały pod maksimami odbicia rozpoczętego w marcu, powstałymi w bliskiej (30-40 punktowej) odległości od kluczowego oporu w rejonie poziomu 2000 pkt. Jak się wydaje, jedynie polityka (kwestia unijnego weta) mogłaby w ostatniej chwili przeszkodzić Bykom w ataku na tę barierę.

Wtorkowa kontynuacja konsolidacji budowanej między 1930+ a 1960+ przedłużyła nadzieję byków na szybkie podejście pod strefę 1990- 2000+, która stanowi dolną “warstwę” wspomnianego na wstępie  kluczowego oporu na interwale dziennym i interwałach tygodniowym oraz miesięcznym. Bliskość tej strefy zapewne przeważy i dojdzie przynajmniej do jej przetestowania.

Nie można w tym wypadku wykluczyć sytuacji typu “dwa w jednym”. Mogłaby polegać ona na tym, że rynek co prawda chwilowo podejdzie pod rejon 1990-2000+, ale jednocześnie na zamknięciu/ach sesji będzie starał się wracać w okolice 1950-60, gdzie aktualnie znajduje się górna strefa kanału (ozn. kolor czarny) o lekko wzrostowym nachyleniu na interwale dziennym, którego zręby powstały w okresie: kwiecień- sierpień.

To górne ograniczenie kanału stanowi pewną przeszkodę dla byków, mimo że popyt pokazał w poprzednim tygodniu i wcześniej dużą siłę. Szczególnie w ostatni piątek, kiedy powstał duży biały korpus dzienny.

Fakt, iż poniedziałkowa i wtorkowa konsolidacja wpisuje się w schemat w miarę wąskiej struktury prostokąta (tworzonego pod maksimami ostatnich sesji), też daje nadzieję na kontynuację wzrostów. Podobnie jak sytuacja na Zachodzie, szczególnie w USA. Tam również byki dominują.

Ponadto na intradayu można zdiagnozować formację pro wzrostową 121 o zasięgu minimalnym ok. 1976 i maksymalnym ok. 1996, wybitą delikatnie w górę na wtorkowym fixingu (jednocześnie został  wybity prostokąt wzmiankowany wyżej).

Z drugiej jednak strony trzeba pamiętać, że u nas mamy ciągle do czynienia z ryzykiem politycznym, powiązanym ze sprawą weta w sprawie budżetu Unii Europejskiej. Mogłoby ono przyczynić się do ewentualnego cofnięcia kursu na początek w kierunku 1910-20 (zasięg wybicia w dół z prostokąta), a potem być może do 1880+ (mediana kanału na D1) lub ok.1820 (dolne ograniczenie kanału na D1).

Trudno zresztą na tym etapie szacować spadki w razie weta. Tutaj odnoszę się do występowania samego ryzyka jego zastosowania.

Technicznie jednak rynek bardziej sprzyja wzrostom i wykres odzwierciedla tę tendencję. Choć trzeba tu dodać, że na interwale dziennym kształtuje się również klin zwyżkujący (ozn. kolor różowy), który może zadziałać na rzecz Niedźwiedzi. Ewentualne wybicie z niego w dół byłoby standardowym ruchem rynku.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach tego tygodnia konsolidowały między lokalnym wsparciem w okolicy 1820 a oporem w rejonie 1860. Nie został przy tym rozstrzygnięty dylemat dotyczący tego, czy rynek pogłębi bieżącą korektę spadkową w kierunku 1800-810 i ewentualnie pójdzie niżej w stronę 1750-60 lub 1730-40, czy też spróbuje kontynuować wzrost i zaatakować szczyty z lipca i sierpnia w rejonie 1880+.

Argumentem technicznym na rzecz tego, że rynek może próbować kontynuować zwyżki, jest fakt iż w ostatnim czasie kursowi udało się wrócić do wnętrza kanału o lekko wzrostowym nachyleniu na interwale dziennym, którego zręby powstały w okresie: kwiecień-sierpień. Rynek – po tym, jak pokonał strefę oporu w okolicy 1800-810 – dostał się z powrotem do wnętrza wspomnianego kanału, ale później odbił się w dół od jego mediany w okolicy 1873.

Z kolei zejście kursu do 1819, które nastąpiło później, było zejściem do dolnego zarysu tego kanału i stamtąd rynek ponownie odbił się w górę. Tak więc pozostawanie w owym kanale stanowi przesłankę do tego, żeby ciągle liczyć na kontynuację zwyżek.

Z drugiej strony jednak można w taki sposób zanalizować ostatnią falę wzrostową na D1, rozpoczętą około poziomu 1500, że dojdziemy do wniosku, iż czeka nas teraz nieco większa korekta. Sprzyjać temu mogą też pojawiające się coraz częściej sugestie skorygowania kursów na Zachodzie. Jeśli przekułyby się w konkret, a na razie tego nie widać.

Celem takiej nieco większej korekty w przypadku naszego rynku mogłaby być strefa 1730-40, gdzie dodatkowo występuje (na poziomie 1728) zniesienie Fibonacciego 38,2% ostatniego odbicia wzrostowego oraz dołek poprzedniej korekty na D1.

Warto jednak zauważyć, że formacje intradayowe aktualnie sugerują kontynuację wzrostów. Możemy bowiem mówić o formacji harmonicznej 121 o zasięgu nawet w rejonie 1918 oraz klasycznej formacji flagi pro wzrostowej o minimalnym w zasięgu w okolicy 1888.

Przypominam jednocześnie, że strefa szczytów z lipca i sierpnia to 1882-86. Warto również odnotować, że gdyby rynek zaczął schodzić niżej, to najpierw natknie się, w strefie 1800-810 na wsparcie, wzmocnione równością małych korekt na interwale dziennym oraz tym, iż wcześniej w tym rejonie mieliśmy do czynienia z dosyć mocnym oporem. Tak więc można w tym kontekście mówić o wsparciu powstałym także na zasadzie zmiany biegunów. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie bieżącego tygodnia wdarły się głębiej w obszar lekko wzrostowego kanału na interwale dziennym, który opuściły na początku września. To otwiera drogę do ataku na szczyty z lipca i sierpnia (1880+) i ich ewentualne wybicie, umożliwiające ruch w kierunku 1920-30/40.

W czasie wtorkowej sesji najpierw doszło do niezbyt przekonującego wybicia w górę intradayowej flagi pro wzrostowej na interwale M15, o zasięgu w okolicy 1876, czyli tuż nad oporem intra 1873-75. Dopiero w końcówce sesji rynek się wyraźnie wzmocnił i dotarł do poprzednich maksimów z poniedziałku i oporu 1860-65.

To zachowanie kursu z samej końcówki wtorkowych notowań wskazuje na możliwość podejścia w następnym kroku do okolicy 1873-75, gdzie znajduje się również mediana dużego kanału, o lekko wzrostowym nachyleniu, na interwale dziennym. Został on utworzony w czasie ruchu bocznego z okresu kwiecień –sierpień.

Jeśli jednak kurs podejdzie pod 1873- 75/76, to znajdzie się tym samym blisko szczytów z lipca i sierpnia, ustanowionych w rejonie cenowym 1880+. Tak więc można się liczyć z atakowaniem ich wkrótce, a na dłuższą metę trzeba brać pod uwagę podejście nawet pod 1920- 30 /40, gdzie znajduje się górna strefa owego kanału lekko wzrostowego z interwału dziennego.

Niespodzianką byłoby zaś cofnięcie się kursu z aktualnie testowanych poziomów do strefy 1800- 810. „Cofka” ta byłaby bardziej naturalna, gdyby rynek nie znalazł się już teraz tak wysoko. Przypominam, że na 1800-810 mieliśmy do czynienia wcześniej z istotnym oporem na D1, a obecnie ze wsparciem. Opór ten bronił kurs przed powrotem do kanału na D1, utworzonego – o czym była mowa już wyżej – w okresie kwiecień –sierpień.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!