Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej połowie minionego tygodnia dokonały jak się wydaje przełomu. Doszło bowiem po pierwsze do zanegowania zapewne możliwości pogłębiania korekty spadkowej trwającej od początku czerwca. Po drugie zaś – do wybicia w górę z konsolidacji, w schemat której wpisywała się owa korekta.

Precyzyjniej rzecz ujmując, w czwartek doszło do ważnych wydarzeń na wykresie, które potwierdziły koncepcję powrotu rynku naszych kontraktów do wzrostów po uprzedniej korekcie. Zarówno na nowej serii kontraktów (U),  jak i na samym instrumencie bazowym ( WIG20 ) ukształtowały się dwie pro wzrostowe formacje:

1. jedna większa, obejmująca całą korektę trwającą od początku czerwca, w postaci trójkąta rozwartokątnego o nachyleniu pro wzrostowym

a

2. druga – mniejsza, niejako pomagająca trójkątowi wybić się w górę, w postaci formacji spodko-podobnej.

W piątek można było mówić o wybiciu w górę tych dwóch formacji. Zasięg wynikający z wybicia na północ z trójkąta można szacować nawet na poziomie 2320.

Warto jednak zauważyć, że na wykresie kontynuacyjnym mamy do czynienia ze szczytami trendu wzrostowego, trwającego od ponad roku na interwale dziennym, w okolicy 2270. Tak więc powstaje pytanie, czy rynek nie będzie próbował  – mimo wybicia w górę wspomnianych na wstępie formacji – opierać się Bykom nieco mocniej (albo i zgoła w zdecydowany sposób) właśnie w tym rejonie.

Z drugiej strony, fakt, że instrument bazowy (WIG20) zachowuje się podobnie, jak nowa seria kontraktów, tzn. wybił się z długotrwałej konsolidacji, nie powinien jednak sprzyjać zatrzymaniu kursu na dłużej w okolicy 2270.

Warto też brać pod uwagę to, iż jeśli mówimy o formacji spodko-podobnej, to niewykluczone, że zacznie w tej chwili tworzyć się ucho od tej formacji. Mogłoby to potrwać nawet kilka dni. Utworzenie tej struktury polegałoby zapewne na budowaniu nieco mniejszej formacji o podobnym charakterze (spodka).

Zagrożeniem dla kontynuacji wzrostów byłby oczywiście mocny powrót do wybitej w piątek konsolidacji, o której wspomniałem na wstępie, że daje się wpisać w schemat  trójkąta rozwartokątnego, pro wzrostowego.    Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie nowego tygodnia najpierw nieco pogłębiły kilkutygodniową korektę spadkową. Potem zaś chwilowo pojawiła się szansa dla Byków na poważniejsze odwrócenie sytuacji. Jak się okazało, przynajmniej na razie popyt nie dokonał przełomu.   

Wtorkowa poranna próba pozostawania kursu powyżej oporu intra 2190-95 – co było jednoczesną próbą ponownego wejścia do konsolidacji, zainicjowanej na początku czerwca, w jej wersji pierwotnej  – nie  przyniosła bykom sukcesu. Jedynie chwilowo rynek znalazł się w rejonie oporu 2201-04.

Aktualna sytuacja może być interpretowana jako próba tworzenia trójfalowego „łącznika” między pierwszą falą spadkową, która dotarła w poniedziałek do poziomu 2157, a ewentualną drugą falą spadkową, która mogłaby dotrzeć do 2120-40+. Tym samym doszłoby do przetestowania przez kurs dolnego boku dużego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym.

Przypomnę, że od górnego boku tego klina rynek się odbił w dół i zaczął konsolidować na początku czerwca. Patrząc znów z perspektywy interwału H1, można przyjąć, że korekta, która powstała w czerwcu, najpierw ograniczała się do około 60-punktowej konsolidacji pod szczytami, a obecnie mamy próbę jej pogłębiania przez niedźwiedzie.

Sytuacja mogłaby się zmienić dość diametralnie, gdyby doszło na dobre do powrotu kursu do wnętrza tej pierwotnej konsolidacji. W praktyce musiałoby to oznaczać utrzymywanie się notowań kontraktów powyżej poziomu 2200.

Wtedy moglibyśmy przyjąć, że istnieje szansa na to, iż rynek de facto zakończył ową korektę i nie będzie już tworzył drugiej fali spadkowej, która miałaby docierać do poziomu 2120-40+. Z tym że przy takim rozwoju wydarzeń rynkowych można by z kolei zakładać, że dotarcie do dolnego boku klina zwyżkującego na interwale tygodniowym mogłoby się odbyć za pomocą kontynuowania ruchu bocznego przez jakiś jeszcze czas (tygodnia lub dwóch, najprawdopodobniej).

Dużo może zależeć – jeśli chodzi o “wybór” przez rynek dalszego scenariusza – od tego, jak się potoczą sprawy na Zachodzie. Tam w piątek – po zwiększeniu obaw o szybsze, niż było to wcześniej przewidywane, podwyżki stóp procentowych przez FED – mieliśmy do czynienia z mocną korektą spadkową. Jednak w poniedziałek doszło do zdecydowanej kontry Byków, co może prowadzić do różnych wersji wydarzeń rynkowych na rynkach bazowych, niekonieczne do powrotu mocniejszych spadków.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia zwiększyły swe szanse na dalsze pogłębianie ponad dwutygodniowej korekty spadkowej. Choć w dniu Trzech Wiedźm, w piątek, Bykom udało się zatrzymać taki rozwój sytuacji, to spadki na Zachodzie mogą pomóc w jego kontynuacji.

Można powiedzieć, że w czwartek doszło do wybicia z ponad dwutygodniowej konsolidacji w dół i rynek zaczął tworzyć wąski ruch boczny. Najpierw, w dniu wybicia – wpisujący się w trójkąt symetryczny. W piątek doszło do przekształcenia tego trójkąta we flagę pro spadkową.

Na początku sesji piątkowej Byki próbowały wejść z powrotem do wspomnianej na wstępie długotrwałej i szerokiej na około 60 punktów konsolidacji. Nie udało się jednak tego popytowi zrealizować.

Nie można związku z tym wykluczyć pogłębienia korekty rozpoczętej pierwszego dnia czerwca. Jeśli odłożyć w dół szerokość owej 60-punktowej konsolidacji, to można by przyjąć, że jest szansa zejścia kursu w w kierunku 2110-20 (biorąc oczywiście pod uwagę kwotowania już nowej serii kontraktów).

Inne nieco spojrzenie na rynek wskazuje na utworzenie się w ostatnich dwóch, trzech tygodniach podwójnego, czy też potrójnego szczytu. Obecnie – przy takim spojrzeniu – można mówić o tworzeniu się bazy do wybicia owego układu szczytowego w dół. Jego zasięg wybicia zaś można sytuować w okolicy 2125.

Po drodze znajduje się jeszcze wsparcie w rejonie 2150-60+, gdzie mamy do czynienia ze zniesieniem 38,2%, równością dużych korekt intra oraz połową dużego białego korpusu tygodniowego z ostatniego tygodnia maja. Wszystkie te elementy oczywiście tworzą dodatkowe wsparcie.

Byki – jeśli by miały powstrzymać podaż przed dalszym spychaniem kursu na południe – musiałyby doprowadzić do powrotu tego kursu do wnętrza wspomnianej na wstępie konsolidacji. Na razie na to się nie zanosi.

Odbicie nie jest zbyt duże i – tak, jak powiedziałem wcześniej – przyjęło w zasadzie formę flagi pro spadkowej intra. Jej zasięg można było szacować na rejon wsparcia intra 2158-60.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia broniły się przed nadmiernym pogłębieniem korekty – tworzonej w formie konsolidacji – i próbowały wrócić do jej pierwotnego obszaru kształtowania się. Wkrótce rynek powinien dać odpowiedź na pytanie, czy nadal mają na to szansę, czy też będziemy obserwować dłuższy ruch korekcyjny na południe.

Tak więc od kilku dni toczy się zażarta walka o to, czy nasze kontrakty będą pogłębiać korektę rozpoczętą prawie dwa tygodnie temu, czy też dojdzie do wybicia w górę i kontynuacji wzrostów.

Jeżeli patrzy się na wspomnianą korektę, jak na konsolidację, która przez pierwszy tydzień tworzyła prostokąt między oporem intra 2269-74 a wsparciem 2229-33, to warto zauważyć, że rynek w środę wybił tę konsolidację w dół, ale w czwartek popołudniu wrócił do jej wnętrza. A w piątek toczyła się walka o to, czy tam się utrzyma.

W końcowej fazie piątkowej sesji jednak kurs został zepchnięty znowu poniżej 2229-33. To może wróżyć zejście w kierunku 2209-14 i 2201-04, a nawet do strefy 2170-80+, gdzie znajduje się między innymi równość dużych korekt intra, zniesienie Fibo 38,2% oraz połowa dużego białego korpusu tygodniowego z ostatniego tygodnia maja. Stanowią one wsparcie.

Patrząc na bieżącą korektę z perspektywy innych (niż wspomniany na wstępie prostokąt) formacji, które ją współtworzą, można przyjąć, że najpierw zbudowany został podwójny szczyt, jednak nie został zrealizowany jego zasięg. Notabene – położony w okolicy 2180.

Byki zaczęły się bronić, tworząc formację odwróconej głowy z ramionami na interwałach M15/H1. Piątkowa sesja zakończyła się na etapie obrony prawego ramienia tego układu.

Generalnie, jeśli nasz rynek nie zejdzie ponownie w stronę 2200+, to może nastąpić atak popytu na ostatnie szczyty i podejście pod 2280-300. Jeśli zaś kurs zostanie ostatecznie zepchnięty do 2170-80+, to – o ile akcja niedźwiedzi będzie prowadzona w sposób zdecydowany – na dłuższą metę możemy być świadkami zejścia kursu nawet do 2120-40.

Przypominam bowiem, że to tam znajdzie się wkrótce dolny bok dużego klina zwyżkującego na interwale tygodniowym (ozn. kolor różowy), od którego to górnego boku kurs się odbił w dół. W związku z tym też nastąpiło tam najpierw zatrzymanie ostatnich wzrostów. Drugim powodem było funkcjonowanie oporu na wysokich interwałach w rejonie 2260-80.   Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej fazie minionego tygodnia, na którą nałożyła się pierwsza część długiego weekendu, kontynuowały stosunkowo wąską konsolidację pod szczytami ruchu wzrostowego. Obecnie główny dylemat dotyczy tego, w którym kierunku odnotujemy wybicie.

Precyzując, ostatnie kilka sesji można było interpretować jako korektę spadkową, która później była kontynuowana poprzez budowanie jakby „łącznika” (w formie flagi pro spadkowej na interwale godzinowym, oznaczonej kolorem ciemnobrązowym na poniższym wykresie) między pierwszym ruchem spadkowym/ korekcyjnym a ewentualnie kolejnym.

W piątek – kiedy rynek ruszył mocniej na południe – doszło znowu do obrony wsparcia intra 2229-33, po której nastąpiło nieco mocniejsze odbicie. Obecnie trudno powiedzieć, czy:

1. czeka nas pogłębienie korekty spadkowej –  co w praktyce oznaczałoby ruch w kierunku 2200+, a nawet 2170-80+ (gdzie występuje równość dużych korekt intra oraz zniesienie Fibo 38,2% ostatniej fali wzrostowej na H1 i wsparcie związane z połową dużego białego korpusu tygodniowego, który powstał w ostatnim pełnym tygodniu maja),

czy też

2. po piątkowej obronie wsparcia 2229-33 dojdzie do kontynuacji konsolidacji – wąskiej i w miarę bliskiej ostatnim szczytom – po czym rynek jednak zdecyduje się na kontynuację wzrostu i spróbuje ponownie zaatakować opór na interwale tygodniowym, którego dolna strefa mieści się między 2260 a 280. Tam również – przypominam – jest zlokalizowany górny bok dużego klina zwyżkującego na W1 (ozn. kolor różowy na wykresie interwału W1 poniżej).

Wcześniej rynek próbował się uporać z okolicą 2230-40, gdzie znajduje się równość wielkich korekt na interwale tygodniowym i miesięcznym oraz zależności Fibonacciego, które również utrudniały Bykom dalszy ruch na północ. Trudno jednak mówić tutaj o ostatecznym pokonaniu tej strefy przez popyt. Rynek bowiem cały czas wraca do okolicy 2230-40. Nie może zaś “przykleić się” na dłużej do rejonu 2260- 80.

Na drugi scenariusz wydarzeń rynkowych (tzn. wybicie w gorę i kontynuację wzrostów) wydaje się wskazywać zachowanie rynków bazowych po danych z amerykańskiego rynku pracy, które ruszyły na wyższe poziomy cenowe. Indeks DAX zdołał nawet ustanowić nowe maksima wszech czasów.

Patrząc na intraday u nas, kluczowe dla możliwości zaistnienia podobnego rozwoju sytuacji na naszym rynku byłoby mocne wybicie w górę oporu intra 2247-53. Tym samym doszłoby – zamiast do wybicia w dół wspomnianej na wstępie flagi pro spadkowej na H1 – wyłamania w przeciwnym kierunku.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!