Kontrakty terminowe na WIG20 w ostatnich dniach minionego tygodnia ponownie dotarły do wsparcia w rejonie 1880+, gdzie wcześniej dwukrotnie odbijały się w górę. Obecnie trzeba brać pod uwagę próbę zejścia kursu niżej, a jednocześnie pamiętać o korelacji z Zachodem.

Tak więc rynek w piątek po raz kolejny zaatakował dołki w rejonie 1880+. Co ważne jednak, to to, że po wejściu ponownym kursu (w poprzednich dniach) w obszar dużej flagi pro spadkowej (ozn. kolor ciemnoniebieski) na interwale dziennym niedźwiedziom udało się wypchnąć kurs z obszaru flagi. Tym samym zwiększyły znacznie swoją szansę na zrealizowanie jej zasięgu.

Przypominam, że minimalny zasięg wypada w okolicach 1850-60+, natomiast większy w rejonie 1810-20. W tym pierwszy miejscu ponadto zlokalizowane jest zniesienie 38,2% całego wzrostu rozpoczętego w październiku ubiegłego roku, a poniżej tego drugiego miejsca – w okolicy 1800 punktów – znajduje się zniesienie 50%.

Oczywiście, można sobie wyobrazić, że rynek będzie próbował nadal bronić dołków w rejonie 1880+, ale musiałoby to wiązać się zapewne z odbudową byków (i to zdecydowaną) na rynkach bazowych. Tam tymczasem pojawiła się mocna obawa o inflację i skokowy wzrost rentowności papierów dłużnych, co przekłada się na spadki na giełdach.

Z punktu widzenia technicznego warto jeszcze wspomnieć o tym, że wtorkowe wybicie z dużej flagi pro spadkowej na interwale dziennym można traktować jako wybicie w taki sposób, który sugeruje raczej, że jest duża szansa na zrealizowanie zasięgu flagi.

Późniejsze wejście tyczasowe w jej obręb i odbicie się od strefy oporu na D1 1960-70 wydawało się potwierdzać taki scenariusz. Nie doszło bowiem do mocniejszego wdarcia się kursu w obszar flagi i podejścia pod medianę tejże, zlokalizowaną w okolicy zapory 1990-2000+.

Obecnie na intradayu mamy do czynienia z małą flagą pro spadkową na M15/H1, której zasięg wypada na poziomie ok. 1872. Mogłaby być wehikułem dalszych spadków. Gdyby zaś doszło do ponownego odreagowania wzrostowego, to warto zauważyć, że w rejonie 1963-69 zlokalizowane jest zniesienie 61,8% intra oraz OB (ozn. pomarańczowy prostokąt).

Ponadto w tej okolicy cenowej, w nieco szerszej strefie: 1960-70 znajduje się zapora podażowa na interwale dziennym. Tak więc wydaje się, że dopiero pokonanie przez popyt tej bariery mogłoby zmienić na dobre sytuację Byków, które są – mimo trzykrotnej obrony dołków na 1880+ – w defensywie. Choć warto w tym miejscu dodać, że już pokonanie na dłużej oporu intra 1944-45 byłoby godne odnotowania, bo oznaczałoby jeszcze jeden powrót kursu do wielkiej flagi na D1.

Dla graczy współpracujących z autorem artykułu – w ramach programu mentoringowego – piątkowa sesja była trudna do rozgrywania, gdyż jej początek zdominowany był przez nerwowość i typowo emocjonalne odbicie po bardzo mocnych spadkach ze stosunkowo dużą luką.

Później – po długotrwałej konsolidacji – mieliśmy w zasadzie powtórzenie rozwoju sytuacji wykresowej z czwartku, tzn. próbę tworzenia spodka, potem – małego podwójnego dna, następnie –  flagi pro spadkowej i w końcu mocne w miarę wybicie dołem.

W związku z tym w końcu sesji zagraliśmy skalpa na S z okolicy 1900 z celem podstawowym na 1890- 92/93 i z opcją przedłużenia go do 1885-87. Rynek bardzo precyzyjnie wypełnił krok po kroku obydwa wymienione cele. Następnie doszło już do odbicia.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 na początku nowego tygodnia wybiły się w górę z ponad dwutygodniowej konsolidacji i zrealizowały typowy zasięg tego wybicia. Jednocześnie doszło do próby trwałego wyłamania strefy oporu na interwale dziennym, 1990-2000+ i  zbliżenia się do następnej zapory podażowej: 2030-40.

Nasze kontrakty dokończyły we wtorek – po poniedziałkowym wybiciu w górę dużej flagi pro wzrostowej na H1/ H4 – realizację jej zasięgu. Zasięg ten wypadał w okolicy poziomu 2007-08.

Tym samym rynek zmierzył się z zaporą podażową na interwale dziennym: 1990-2000+. Zatrzymał się dopiero w okolicy oporu intra 2017-20, wzmocnionego za pomocą zniesienia 61,8% korekty spadkowej rozpoczętej w pierwszej fazie stycznia (poziom 2015-16). Tym samym niedźwiedziom udało się zagrodzić – przynajmniej chwilowo – drogę popytowi w kierunku kolejnej strefy oporu na interwale dziennym: 2030-40.

Można założyć, że w tym ostatnim miejscu dojdzie finalnie do rozprawy między bykami i niedźwiedziami. Jeśli wygrają zwolennicy popytu, to pojawi się szansa na ruch w kierunku szczytów na D1, położonych tuż pod poziomem 2100. Jeśli zaś to zwolennicy podaży będą górą, może dojść do próby utworzenia kolejnej fali spadkowej w ramach wspomnianej wyżej korekty, rozpoczętej na początku roku.

Obecnie jednak ważne jest przede wszystkim to, czy rynek rzeczywiście zmierzy się ze strefą 2030-40. W drugiej części wtorkowej sesji tworzyła się mała flaga pro wzrostowa na interwale M15, która może być wehikułem wzrostów prowadzących właśnie do 2030-40.

Jeśli chodzi o dalszy rozwój sytuacji, dużo może jednak nadal zależeć od korelacji z Zachodem. Tam ciągle przeważają szanse na dalsze zwyżki.

Dla graczy współpracujących z autorem artykułu – w ramach programu mentoringowego – głównym zagraniem w czasie wtorkowej sesji był long, otwierany w trakcie wybijania przez kurs oporu 1977-81 na początku sesji. Cele trade’u znajdowały się na poziomie: 1987-93 i 1999-2004, a cel ewentualny, dodatkowy – na poziomie 2009-10.

Wszystkie one zostały w miarę ładnie, bez nadmiernej zwłoki, zrealizowane. I to dosyć precyzyjnie.

Później jeszcze próbowaliśmy grać skalpa na kontynuację wzrostów w trakcie wybijania 2009-10. Cel podstawowy tego skalpa na L (na poziomie 2017-20) został zaliczony, ale a samo wejście było dość utrudnione, gdyż „cofka” po mocnym wybiciu w górę 2009-10 nie była tak głęboka, jak byśmy sobie życzyli.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu! 

Kontrakty terminowe na WIG20 na początku tygodnia kontynuowały prawie dwutygodniową konsolidację w formie flagi pro wzrostowej na interwale godzinowym. Nadal są realne szanse na jej wybicie w górę, ale nadmierne jej wydłużanie i stopniowe zwiększanie presji podażowej zwiększają wątpliwości co do kierunku wybicia.

W czasie wtorkowej sesji doszło do pogłębienia poniedziałkowego ruchu spadkowego, który miał miejsce w wyniku odbicia się kursu w dół od górnego ograniczenia dużej flagi pro wzrostowej na interwale godzinowym (ozn. kolor ciemnoniebieski). W schemat tej flagi wpisuje się od prawie dwóch tygodni konsolidacja, która ma miejsce na wykresie naszych kontraktów. Jej zasięg można szacować w okolicy 2020.

Można przy tym zauważyć, że mimo iż w czasie wtorkowej sesji – jak wspomniałem na wstępie – doszło do pogłębienia zniżek, to nadal broniona jest mediana flagi, co niewątpliwie jest pewnym sukcesem byków w nieco pogarszającej się ich sytuacji rynkowej. Jeśli byki z tych poziomów, do których kurs dotarł we wtorek, zdołają wyprowadzić mocniejszą kontrę, to może dojść ponownie do ataku na górne ograniczenie flagi, które w poniedziałek było usytuowane w rejonie lokalnego oporu intra 1969- 71, a potem stopniowo „schodziło” do okolic oporu 1963-65.

Patrząc nieco szerzej, można powiedzieć, że rynek waha się między wybiciem w górę strefy oporu na interwale dziennym, położonej w obszarze cenowym 1960-70+ a wybiciem w dół obszaru wsparcia 1920-30+. Jeśli ostatecznie bykom się uda wybić w górę – a pamiętajmy, że flaga ma charakter pro wzrostowy – to może dojść do ruchu w kierunku 1990-2000 +, a nawet w stronę 2030-40. Dopiero tam rynek mógłby rozstrzygnąć, czy wraca do spadków, czy też próbuje za wszelką cenę wrócić do szczytów w pobliżu 2100.

Jeśli jednak wspomniana na wstępie konsolidacja, tworząca się od prawie dwóch tygodni w formie owej flagi pro wzrostowej, zostanie finalnie wybita na południe (to znaczy jeśli ulegnie niedźwiedziom wsparcie 1920- 30+ na interwale dziennym), to może w rezultacie takiego rozwoju sytuacji dojść do ruchu w kierunku 1900 i dołków z 21 grudnia (1880+), a nawet 1850-60 lub niżej.

W tym ostatnim miejscu znajduje się między innymi zniesienie 38,2% całych wzrostów, rozpoczętych w końcu października ubiegłego roku. Następne zniesienia (50% i 61,8%) są zlokalizowane w okolicy 1800 i 1720-30.

Dodam jeszcze, że patrząc na intraday,  daje się dostrzec, jak rynek próbuje się wpisywać w schemat klina zniżkującego na M15/H1 (ozn. kolor różowy), co może ułatwić próby skontrowania obecnego spadku przez byki. Druga strona rynkowego sporu widzi jednak zapewne w tym układzie fal próbę tworzenia głowy z ramionami.  Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!