Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach bieżącego tygodnia kontynuowały korektę spadkową, choć jej nie pogłębiały. O ile nie wybiją w górę strefy oporu 2030-40, to jednak mają na to pogłębienie szansę.
Wtorkowe cofnięcie kursu do rejonu cenowego 1970–80 – po uprzednim podejściu w górę pod strefę 2030-40 – można traktować jako odbicie się w dół od ważnego oporu na interwale dziennym (2030-40) i zejście niżej w celu budowania “łącznika” między spadkami korekcyjnymi z ubiegłego tygodnia a ewentualną kolejną falą tych spadków w najbliższych dniach.
Łącznik ów mógłby powstać między oporem 2030-40 a wsparciem w okolicy wtorkowych dołków. Mógłby przy tym przybrać kształt np. trójkąta, albo flagi pro spadkowej.
Późniejsze dalsze spadki korekcyjne – o ile faktycznie nastąpią – doszłyby zaś zapewne przynajmniej do 1920-30+ (czyli do równości dużych korekt na interwale dziennym), współtworząc przy tym tzw. korektę pędzącą na D1.
To jeden z wariantów sytuacji wykresowej w najbliższej przyszłości. Drugi wariant to wybicie w górę 2030-40. Wtedy można by myśleć o powrocie kursu w rejon maksimów na D1, czyli do strefy 2080+ -90+.
Bardziej prawdopodobnym w tym momencie wydaje się wariant kontynuacji korekty spadkowej, aczkolwiek z drugiej strony ostatnie próby powrotu do wzrostów na Zachodzie mogą sugerować, że Byki również u nas nie są bez szans przy ewentualnej próbie wybijania w górę 2030–40.
Wtorkowa sesja okazała się w miarę satysfakcjonująca dla graczy współpracujących z autorem artykułu w ramach programu mentoringowego, choć wymagała pewnej dozy cierpliwości i odwagi. Szukając optymalnego otwarcia pozycji na spadki, trzeba było bowiem wchodzić po wybiciu przez kurs wsparcia 2027-31, na „cofce” do tej bariery. Tymczasem cofka ta owszem zdarzyła się, ale dopiero po tym, jak mocniej naciśnięta została przez podaż kolejna bariera popytowa intra: 2017- 20.
Celami dla tego pierwszego zagrania na S były wsparcia: właśnie 2017- 20 oraz 2009-10. W trakcie spadków i ładnej realizacji przez rynek tych dwóch celów doszliśmy jednak do wniosku, że trzeba również brać pod uwagę, iż rynek może „zaliczyć” dodatkowy „target” w okolicy 1995/96 +1987–93. Znajdowało się tam wsparcie intra oraz zniesienie Fibo 61,8% wtorkowego odbicia wzrostowego.
Ta konkluzja okazała się słuszna. Później jeszcze próbowaliśmy szukać zagrania na wydłużenie ruchu spadkowego do 1974+77-81, ale nie było już ono specjalnie owocne, bo kurs zszedł tylko do 1987, a samo wejście w trade też było trudno zoptymalizować. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!