Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszych dniach nowego tygodnia konsolidowały po uprzednim odbiciu w dół od kluczowego oporu w rejonie 2000 pkt i spadku korekcyjnym do okolicy 1930 pkt. Obecnie główny dylemat dotyczy tego, czy korekta zostanie pogłębiona w kierunku 1880+, czy też nastąpi próba ponownego podchodzenia kursu pod 2000.
Wtorkowa próba przekształcenia trójkąta symetrycznego, utworzonego na intradayu, we flagę pro spadkową nie udała się w pełni, ale została w dużym stopniu zrealizowana i może być kontynuowana w następnym dniu. Z szerszej nieco perspektywy możemy mówić o dalszym budowaniu “łącznika” między pierwszą falą spadkowej korekty, tworzonej między środą a piątkiem w ubiegłym tygodniu i ewentualnie drugą falą spadkową, która mogłaby się zacząć po dokończeniu budowy owego “łącznika”.
Wszystko to razem może tworzyć tak zwaną korektę prostą typu Zig Zag. Mogłaby ona dotrzeć do rejonu 1880+.Tam znajduje się strefa szczytów z lipca i sierpnia, czyli strefa wsparcia powstałego na zasadzie zmiany biegunów (wcześniej był tam opór).
Ponadto w tym samym miejscu aktualnie znajduje się mediana kanału lekko wzrostowego na interwale dziennym, którego zręby powstały w okresie: kwiecień –sierpień (ozn. kolor czarny na wykresie D1). Rynek co prawda ciągle nie zepchnął w sposób wyraźny kursu z powrotem do tego kanału, ale wybity (delikatnie) w dół został klin zwyżkujący na interwale dziennym (ozn. kolor różowy).
Tak więc pewne wstępne przesłanki co do tego, że rynek może schodzić niżej, powstały na interwale dziennym. Ponadto – patrząc przez pryzmat intradayu – wspomniana na wstępie korekta prosta jest dosyć typowym schematem korekcyjnym.
Na rzecz Byków świadczy z kolei to, że można przyjąć, iż nadal popyt broni równości korekt na D1. Na intradayu natomiast można oczywiście dopuszczać inny wariant korekty, np. płaskiej, w ramach której nastąpi powrót do ostatnich maksimów (lub w ich pobliże), położonych nad poziomem 2000.
Tak więc inne opcje rozwoju wypadków rynkowych w najbliższym czasie mogą polegać na próbie podchodzenia kursu wyżej i wybijania w górę 1960-70, by ponownie zbliżyć się do kluczowej strefy oporu 1990- 2010+ (i ewentualnie ją zaatakować) już teraz, bez uprzedniego schodzenia do 1880+.
Ściśle rzecz biorąc, 1990-2010+ to dolna “warstwa” szerszej zapory podażowej, która rozciąga się aż do 2030-40, a patrząc z perspektywy interwału miesięcznego – nawet do 2080+. Inwestuj codziennie online na FW20 razem z autorem artykułu!